- 1/3
- Następne
Szkodniki drewna to istna plaga lasów gospodarczych. Ich inwazje zawsze są masowe i prowadzą do ogromnych zniszczeń. Kornik drukarz stanowi szczególne zagrożenie dla gatunków drzew iglastych, dlatego kompleksowa ochrona tego typu drzewostanów jest niezwykle istotna.
Opis
Kornik drukarz (Ips typographus) z rodziny ryjkowcowatych zalicza się do szkodników drewna szeroko rozprzestrzenionych w całej Europie i na północnych obszarach Azji. Forma dorosła ma postać ciemnobrązowego chrząszcza o walcowatym ciele długości 5 mm, porośniętym rzadką szczecinką. Głowa o podłużnym ryjku jest wyraźnie mniejsza od przedplecza, pokrytego – podobnie jak pokrywy – drobnymi punktami. Tylna, spłaszczona część odwłoka tworzy ścięcie, na którym widać cztery kolce. Młode osobniki są żółte, a beznogie larwy o łukowato zgiętych ciałach – białe, podobnie jak poczwarki.
Szkodliwość
Kornik drukarz jest szkodnikiem wtórnym – zajmuje drzewa osłabione niesprzyjającymi warunkami środowiskowymi, chorobami lub żerowaniem innych owadów. Najczęściej atakuje świerki pospolite, rzadziej natomiast modrzewie oraz sosny. Dla szkodnika tego szczególnie atrakcyjne żerowiska i miejsca lęgowe stanowią zwały, wyłomy i składowiska nieokorowanego drewna. Pierwsze owady, które zajmują drzewo, wydzielają feromony agregacyjne – substancje zapachowe, wabiące innych przedstawicieli gatunku. Larwy żerują w żywych tkankach przewodzących – łyku, a chrząszcze w korze. Młode osobniki prowadzą żer uzupełniający w okolicy kolebki poczwarkowej, dorosłe zaś żer regeneracyjny podczas zakładania nowych komór godowych.
Kornik drukarz - szkodnik lasu
Rozwój
W ciągu jednego roku występują 2-3 generacje kornika drukarza. Okres rozwoju szkodnika trwa zazwyczaj ok. 8-10 tygodni, ale może ulec wydłużeniu bądź skróceniu zależnie do temperatury otoczenia. Rójka rozpoczyna się późną wiosną, gdy temperatura podłoża osiągnie 14°C. Samce wygryzają w korze komory godowe, a samice drążą tzw. chodniki macierzyste, rozchodzące się prostopadle od komór. Na końcach korytarzy składają jaja, z których po upływie tygodnia bądź dwóch wylęgają się larwy. W tym czasie osobniki dorosłe przenoszą się na inne żerowiska i przystępują do rójki siostrzanej. czytaj dalej...
