- 1/4
- Następne
Niepozorne nocne motyle barczatki sosnówki to mistrzowie kamuflażu. Dorosłe formy są trudne do zaobserwowania, dlatego łatwo przeoczyć ich rójkę i wylęg larw. Takie niedopatrzenie może przynieść opłakane skutki, ponieważ silne inwazje gąsienic doprowadzają do gołożerów i śmierci całych drzewostanów iglastych.
Opis
Barczatka sosnówka (Dendrolimus pini) jest przedstawicielką motyli barczatkowatych. Dorosły osobnik ma ubarwienie w kolorach od jasnobrązowo-szarego, przez ciemnobrunatne do czarnego, a na przedniej parze jego skrzydeł występują małe, wyraźne białe plamki. Rozpiętość skrzydeł barczatki sosnówki wynosi 6-9 cm, przy czym samice osiągają większe rozmiary niż samce. Owłosione ciała gąsienic są najczęściej brunatne, z ciemniejszym paskiem przebiegającym wzdłuż grzbietu. W okolicy środkowego segmentu pręga rozgałęzia się w literę „V”. Dojrzałe larwy barczatki osiągają długość 6 cm. Zarówno osobniki dorosłe, jak i gąsienice wykazują zdolność do zmiany ubarwienia w celu kamuflażu.
Barczatka sosnówka w formie motyla
Szkodliwość
Larwy tych motyli zaliczamy do pierwotnych szkodników drzewostanów sosnowych. Niekiedy porażają też jodły, świerki oraz inne gatunki iglaste. Przyczyną zniszczeń jest intensywne żerowanie gąsienic, które bytują na jednym drzewie przez kilka miesięcy. Tuż po wylęgu żywią się głównie młodymi, jednorocznymi igłami. Wiosną kolejnego roku, gdy zakończą spoczynek zimowy, zaczynają zjadać też igły dwuletnie. Barczatka sosnówka często występuje gradacyjnie, razem z innym groźnym szkodnikiem drzew liściastych i iglastych – brudnicą mniszką. Przy masowej inwazji gąsienic żerujących na igłach znacząco wzrasta ryzyko pojawienia się szkodników fizjologiczno-technicznych, takich jak tycz cieśla. Drzewa zasiedlone przez kilka gatunków owadów w krótkim czasie obumierają. Wymienione szkodniki porażają najczęściej drzewostany kilkudziesięcioletnie.
Barczatka sosnówka - larwa
