Turkuć podjadek - szkodliwość, odstraszanie, zwalczanie i pułapki

Jesteś tutaj:

Turkuć podjadek - szkodliwość, odstraszanie, zwalczanie i pułapki

3,5/5 (329 ocen)

Wśród szkodników nawiedzających działki i ogrody turkuć podjadek zajmuje szczególne miejsce. Na rynku brakuje preparatów pozwalających na skuteczne zwalczanie intruza, który przy dużej inwazji może doprowadzić do masowego obumierania roślin. Dlatego warto wiedzieć w jaki sposób ograniczyć jego liczebność stosując domowe środki.


Opis


Pokaźne rozmiary turkucia podjadka (Gryllotalpa gryllotalpa) sprawiają, że trudno pomylić go z innym owadem. Jeden z największych występujących w Polsce insektów wywodzi się z rodziny turkuciowatych (Gryllotalpidae) i jest rozprzestrzeniony na terenie całej Europy. Spotyka się go również na obszarach Azji i Afryki. Dorosłe osobniki osiągają długość 5-7 cm, mają podłużne tułowia i odwłoki w kolorze szaro-brązowym. Na odwłoku znajdują się wypustki, które umożliwiają owadowi orientację w podziemnych korytarzach. Szkodnik ma dwie pary skrzydeł – górna jest skórzasta, dolna zaś przezroczysta i błoniasta. Uwagę zwracają jego silne szczęki, które służą do przegryzania korzeni. Turkuć może nas nimi dotkliwie ugryźć, dlatego należy przenosić go tylko w rękawicach ogrodniczych. Najbardziej charakterystyczną cechą budowy tego owada są jednak potężne odnóża, łopatkowato rozszerzone i wyposażone w przypominające pazury wyrostki. Umożliwiają one szkodnikowi kopanie podziemnych tuneli.


Szkodliwość


Turkuć podjadek częściej niż na polach gości w ogródkach działkowych, w próchnicznej i dobrze uprawionej glebie. Kopiąc korytarze i żerując na podziemnych częściach roślin szkodniki niszczą grządki, rabaty i trawniki oraz rozsady pielęgnowane w inspektach. Silna inwazja może zagrozić też płytko korzeniącym się roślinom sadowniczym – truskawkom i borówkom.

Turkuć podjadek - groźny szkodniki

Turkuć podjadek - groźny szkodniki


Rozwój


Turkucie stają się aktywne wiosną. Opuszczają wtedy swoje podziemne kryjówki i udają się na poszukiwanie partnerów. Okres godowy tych owadów rozpoczyna się w maju. W czerwcu samice wykopują w wydrążonych pod ziemią korytarzach gniazda. Komory lęgowe znajdują się 10-30 cm pod powierzchnią podłoża, zazwyczaj w pobliżu roślin, których zniszczone korzenie dają ciepło w procesie gnilnym i stanowią pokarm dla larw. Jedna samica turkucia składa zazwyczaj 200-300 jaj, ale ich liczba może sięgnąć nawet 600. Świeżo wyklute osobniki przypominają wyglądem dorosłe turkucie, jednak zanim osiągną dojrzałość musi upłynąć 2-2,5 roku. Pełen cykl rozwojowy tego szkodnika trwa ok. 3 lat. Zimy turkucie spędzają pod ziemią, zakopując się na głębokości 0,5-1 m. Na schronienie wybierają ciepłe miejsca, dlatego często można je spotkać w okolicach pryzm kompostowych.

Turkuć podjadek jest również stosowany w wędkarstwie jako przynęta

Turkuć podjadek jest również stosowany w wędkarstwie jako przynęta


Objawy występowania


Jeśli ziemia na grządkach jest pokryta podłużnymi wybrzuszeniami i spękana, a rośliny – zwłaszcza młode – przestają rosnąć, marnieją i zamierają, możemy stwierdzić, że odwiedził nas nieproszony gość. Turkucie są wielożerne, a podczas kopania tuneli uszkadzają korzenie wszystkich roślin, które znajdą się na ich drodze. Ryzyko wystąpienia szkodników jest tym większe, im lepszej jakości jest gleba na naszej działce. Turkuć chętnie kopie w lekkim, wilgotnym podłożu, wzbogaconym obornikiem lub kompostem, które wydzielają ciepło. Wylot tunelu ma średnicę ok. 1,5 cm, a ziemia wokół niego jest wzruszona. Zlokalizowanie go pomoże w skutecznej walce ze szkodnikiem.

Turkuć podjadek - duży szkodnik

Turkuć podjadek - duży szkodnik


Pułapki


Zwalczanie turkucia podjadka jest trudne, ponieważ opiera się głównie na wabieniu owadów w pułapki lub odstraszaniu ich od upraw. Jeśli dysponujemy końskim obornikiem, jesienią możemy zastawić doskonałą zasadzkę. W tym celu wykopujemy dół o głębokości 60-100 cm i wykładamy go folią. Do środka wsypujemy obornik, a potem oznaczamy pułapkę i przykrywamy ją warstwą ziemi. Zapach obornika przywabia turkucia, który chętnie wybiera taki dół na miejsce zimowania. Przy braku obornika możemy wykorzystać liście, które gnijąc wytwarzają ciepło. Gdy nadejdą silne mrozy, należy wyjąć folię z dołka i rozsypać jej zawartość. Zimujące w pułapce owady wymarzną. Jeśli nie chcemy zabijać turkuci, folię usuwamy dopiero wiosną i wynosimy szkodniki z dala od ogrodu. czytaj dalej...

Koniecznie zobacz