Jeżyna popielica - uprawa, właściwości owoców i zastosowanie

Jesteś tutaj:

Jeżyna popielica - uprawa, właściwości owoców i zastosowanie

3,4/5 (126 ocen)

W ogrodach i na działkach królują obecnie bezkolcowe odmiany jeżyn. Warto jednak pamiętać, że w lasach możemy nadal spotkać dziko rosnące gatunki, których owoce i liście są cennym materiałem przetwórczym i zielarskim. Do nich właśnie należy jeżyna popielica, nazywana również jeżyną sinojagodową.


Opis


Jeżyna popielica (Rubus caesius) wywodzi się z rodziny różowatych i występuje pospolicie w zachodnich rejonach Polski. Jest krzewem o pokroju płożącym. Rośnie w lasach, tworząc pod drzewami rozległe kobierce. Pokryte kolcami pędy popielicy osiągają 0,5-1,5 m długości i są porośnięte trójlistkowymi liśćmi. Białe, pięciopłatkowe kwiaty, zebrane w baldachogrona, rozkwitają na przełomie maja i czerwca. W pełni lata zawiązują się na nich dość drobne, sinawe owoce, złożone z dużych, nielicznych pestkowców. Można spożywać je w postaci surowej i po ususzeniu. Doskonale sprawdzają się jako składnik soków, konfitur, dżemów, galaretek, win i nalewek. Młode liście i korzenie popielicy znajdują zastosowanie w zielarstwie.


Wartość owoców i liści


Owoce jeżyny sinojagodowej cechują się wysoką zawartością cukrów i kwasu jabłkowego oraz cytrynowego. Są bogate w prowitaminę A i witaminę C, znajdują się w nich też witaminy z grupy B. Liście natomiast stanowią źródło magnezu, wapnia, garbników oraz karotenów. Zawierają również fosforany, żelazo, związki miedzi, potasu i manganu.


Zastosowanie


Przejrzałe owoce popielicy wykazują właściwości przeczyszczające, niedojrzałe natomiast – ściągające, dlatego stosuje się je przy krwawieniach wewnętrznych. Dzięki wysokiej zawartości witamin sok jeżynowy wzmacnia odporność. Wywar z liści ma działanie napotne oraz przeciwbiegunkowe, pomaga w leczeniu nieżytu żołądka, poleca się go również przy chorobach dróg oddechowych.

Ze względu na właściwości uspokajające przynosi dobre efekty w walce z bezsennością. Nadaje się też do stosowania zewnętrznego w leczeniu owrzodzeń skóry oraz do płukania gardła.

Jeżynę wykorzystywano w medycynie ludowej od wieków, na tym jednak jej przydatność się nie kończy. Poszczególne organy krzewu są również źródłami naturalnych barwników – z owoców pozyskujemy kolor fioletowy, a z korzeni złotobrązowy.

Jeżyna popielica

Jeżyna popielica


Przygotowanie surowców i wywaru


Korzenie jeżyn odcinamy jesienią, liście natomiast zbieramy przed kwitnieniem, na przełomie maja i czerwca. Powinny zatrzymać naturalny kolor, dlatego suszymy je w zacienionym, przewiewnym miejscu. Odpowiednio zachowane, mają cierpki smak i są pozbawione zapachu. Taki materiał wykorzystujemy do przygotowania wywaru. Łyżkę stołową liści jeżyny zalewamy szklanką wrzątku, dodajemy łyżkę miodu i gotujemy. Po ostudzeniu przecedzamy wywar przez sitko. czytaj dalej...

Koniecznie zobacz