- 1/6
- Następne
Aby stworzyć rabatę zróżnicowaną pod względem wielkości i pokroju roślin, warto wysiać na jej ostatnim planie nasiona naparstnicy purpurowej (Digitalis purpurea). Strzeliste pędy tego majestatycznego gatunku dwuletniego są obwieszone kwiatami przypominającymi kształtem naparstki. Jeśli chcesz mieć je w swoim ogrodzie, dowiedz się, czym cechuje się materiał siewny dobrej jakości i gdzie go kupić. Podpowiadamy też jak i gdzie wysiać nasiona naparstnicy purpurowej, by wyrosła pięknie i zdrowo.
Odmiany znane i lubiane
Standardowe, najpopularniejsze odmiany naparstnicy purpurowej wykształcają kwiaty w różnych odcieniach różu i fioletu, często z białą gardzielą. Na ich tle wyróżnia się wyjątkowo dekoracyjna Elsie Kelsey, która latem obsypuje się śnieżnobiałymi dzwoneczkami o środkach naznaczonych purpurowymi plamkami. Popularnością cieszą się także jasnoróżowo Lavender Camelot o czerwono nakrapianych gardzielach kwiatów, brzoskwiniowo-różowa Sutton’s Apricot oraz kremowa Camelot Cream. Rośliny rozkwitają w połowie czerwca i zachowują wartość ozdobną nawet do końca sierpnia. Ich przeciętna wysokość w szczytowym momencie kwitnienia wynosi od 100 do 120 cm, z czego aż połowę zajmuje bujny kwiatostan.
Charakterystyka nasion naparstnicy
Naparstnica wykształca bardzo drobne, kanciaste, eliptyczne w formie nasiona w kolorze miodowobrązowym. Powstają one w suchych torebkach, które rozwijają się z zapylonych kwiatów. W 1 g może znajdować się od 6500 do nawet 13000 nasion. Zdolność kiełkowania materiału siewnego dopuszczonego do sprzedaży powinna wynosić minimum 70%, czystość nasion nie może być z kolei niższa niż 97%.
Uprawa naparstnicy na nasiona
Na plantacjach naparstnicę uprawia się zazwyczaj w celu pozyskania mieszanek kolorowych odmian. Czyste odmiany są trudniej dostępne i rzadziej spotyka się je w sprzedaży. Rośliny do gruntu można wysiewać późno, bo dopiero na początku czerwca, dlatego znacznie częściej pozyskuje się je z rozsady i przenosi na pole lub do tunelu foliowego po przejściu ostatnich przymrozków. Naparstnica purpurowa cechuje się niewygórowanymi oczekiwaniami glebowymi i toleruje różne podłoża z wyjątkiem suchych piasków i ciężkich glin. Powinna ponadto rozwijać się w pełnym słońcu.
Zbiór nasion
Owoce dojrzewają od sierpnia do października w drugim roku uprawy. Po zbiorze ręcznie wyłuskuje się z nich materiał siewny. Zanim nasiona zostaną przeznaczone do siewu lub na sprzedaż, należy je dosuszyć w miejscu chłodnym i przewiewnym. Poziom ich wilgotności nie powinien przekraczać 10%. Prawidłowo wyprodukowany materiał siewny zachowuje wysoką przydatność do użytku przez 3-4 lata.
Gdzie i kiedy wysiać nasiona?
Nasiona naparstnicy można wysiewać bezpośrednio do gruntu w pierwszej połowie czerwca bądź do zimnego inspektu na początku maja. Prezentowany gatunek do wykiełkowania potrzebuje wysokiej temperatury, wynoszącej ok. 18-20°C. Na wschody trzeba poczekać ok. 14-21 dni. Po wykształceniu pierwszych liści właściwych warto przepikować siewki do osobnych doniczek. Optymalna rozstawa dla tych okazałych roślin wynosi 30 x 40 cm, a na miejsce docelowe wysadzamy je dopiero w sierpniu. Jeśli zamierzamy poprowadzić uprawę na kwiat cięty, możemy posadzić naparstnice nawet w większych odstępach. Rośliny zakwitną dopiero w drugim roku uprawy.
Orientacyjne ceny nasion naparstnicy
Dokonując zakupu nasion warto zwrócić uwagę na gramaturę, podaną zazwyczaj na odwrocie paczki. Mieszanki odmian barwnych naparstnicy są tańsze – za 0,5 g zapłacimy średnio 2,50-3,50 zł. Podobne ceny osiągają odmiany ustalone tej pięknej byliny, jednak w podanej cenie otrzymamy torebkę zawierającą mniej nasion, np. przypadku Elsie Kelsey 0,1 g materiału siewnego kosztuje ok. 2,50 zł.
Najlepsze nasiona naparstnicy kupisz tutaj
Literatura:
1. Kiljańska I., Kwiaty w ogródku, Warszawa 1983, s. 177-178.
2. Grzesik M., Wybrane zagadnienia z nasiennictwa roślin ozdobnych, [w:] Nasiennictwo, red. K.W. Duczmal i H. Tucholska, Poznań 2000, s. 291-292, 295-297, 300-310, 313.
3. Wielka ilustrowana encyklopedia roślin ogrodowych, red. A. Bernat, Warszawa 2004, s. 209-210.
Autor: Małgorzata Długosz
