Floks (płomyk) wiechowaty - odmiany, uprawa, wymagania i rozmnażanie

Jesteś tutaj:

Floks (płomyk) wiechowaty - odmiany, uprawa, wymagania i rozmnażanie

3,1/5 (343 ocen)

Ta dość wymagająca bylina cieszy się niesłabnącą popularnością już od ponad dwóch wieków. Ogromna liczba odmian floksa wiechowatego pozwala na tworzenie niezliczonych kompozycji jedno- bądź wielogatunkowych.


Opis


Floks wiechowaty (Phlox paniculata), nazywany również płomykiem wiechowatym, pochodzi z wilgotnych lasów Ameryki Północnej. To wysoka roślina (40-150 cm) o pokroju wyprostowanym. Tworzy kępy, osiągające nawet 1 m średnicy. Ma zielone lancetowate liście, wąskie lub jajowate i długie na 10 cm. Pachnące kwiaty o średnicy 2-3 cm składają się z pięciu płatków i tworzą kuliste baldachy. Kwitną od czerwca do września.

Odmiany o białych kwiatach
  • ʻBlue Iceʼ – odmiana o białoróżowych kwiatach;
  • ʻEuropeʼ – jej białe kwiaty mają różowe oczka;
  • ʻFujijamaʼ – tworzy białe kwiaty zebrane w długie kwiatostany;
  • ʻGraf Zeppelinʼ – ma białe kwiaty o czerwonych oczkach;
  • ʻMia Ruysʼ – niska odmiana o czysto białych kwiatach;
  • ʻMother of Pearlʼ – jej białe kwiaty mają różowe zabarwienie;
  • ʻPaxʼ – kwitnie na śnieżnobiało;
  • ʻRembrandtʼ – tworzy duże białe kwiaty;
  • ʻWhite Admiralʼ – wysoka odmiana o białych kwiatach.
Odmiany o czerwonych i różowych kwiatach
  • ʻBalmoralʼ – silnie rozrastająca się odmiana o jasnoróżowych kwiatach;
  • ʻBrigadierʼ – tworzy różowo-pomarańczowe kwiaty;
  • ʻBright Eyesʼ – jej jasnoróżowe kwiaty mają ciemniejsze oczka;
  • ʻCecil Hanburyʼ – jedna z niższych odmian, wykształca pomarańczowe kwiaty z czerwonymi oczkami;
  • ʻFlamingoʼ – jej różowe kwiaty mają czerwone oczka;
  • ʻLandhochzeitʼ – jedna z najwyższych odmian, o różowo-purpurowych kwiatach;
  • ʻMies Copijnʼ – kwitnie na jasnoróżowo;
  • ʻPrince of Orangeʼ – różowe kwiaty tej odmiany mają pomarańczowe zabarwienie;
  • ʻRijnstroomʼ – tworzy intensywnie różowe kwiaty o jasnych oczkach;
  • ʻSan Antonioʼ – kwitnie na czerwono;
  • ʻSandringhamʼ – ma blade kwiaty o ciemniejszych oczkach;
  • ʻStarfireʼ – jej kwiaty są ciemnoczerwone;
  • ʻTenorʼ – odmiana o purpurowych kwiatach;
  • ʻWindsorʼ – ma różowo-czerwone kwiaty z bordowymi oczkami.

Floksy - Płomyki wiechowate

Floksy - Płomyki wiechowate

Odmiany o fioletowych i niebieskich kwiatach
  • ʻAidaʼ – jedna z niższych odmian, jej kwiaty są fioletowe z purpurowym oczkiem;
  • ʻAmethystʼ – wysoka bylina o fioletowych kwiatach;
  • ʻBlue Boyʼ – cechuje ją silny wzrost i intensywny, niebieskofioletowy kolor kwiatów;
  • ʻBlue Paradiseʼ – niska odmiana kwitnąca na niebiesko;
  • ʻBorder Gemʼ – tworzy efektowne, niebiesko-purpurowe kwiaty;
  • ʻDüsterloheʼ – wysoka odmiana o ciemnofioletowych kwiatach;
  • ʻEventideʼ – jej kwiaty mają jasny, niebieskofioletowy kolor;
  • ʻHarlequinʼ – silnie rosnąca odmiana o fioletowych kwiatach i wielobarwnych liściach;
  • ʻLe Mahdiʼ – jej fioletowe kwiaty bledną w czasie upałów;
  • ʻNorah Leighʼ – ma jasne kwiaty i wielobarwne liście;
  • ʻProsperoʼ – wysoka odmiana o jasnofioletowych kwiatach;
  • ʻSkylightʼ – tworzy fioletowe kwiaty z ciemnymi oczkami.


Wymagania


Floks wiechowaty dobrze rośnie na słonecznych oraz częściowo zacienionych stanowiskach. W najgorętszych godzinach popołudniowych płomyk nie powinien być wystawiony na działanie słońca. Należy wybrać dla niego miejsce osłonięte od wiatru, szczególnie jeśli chcemy uprawiać najwyższe odmiany. Do uprawy floksów wiechowatych najlepiej nadaje się gleba próchniczna, przepuszczalna, ale utrzymująca wilgoć, o odczynie obojętnym do lekko kwaśnego. Byliny te są odporne na mrozy.

Floks wiechowaty - płomyk wiechowaty

Floks wiechowaty - płomyk wiechowaty


Sadzenie


Podłoże pod sadzenie bylin przygotowujemy jesienią. Rabatę należy przekopać i rozrzucić na niej torf, próchnicę lub kompost. Po udeptaniu można dodać wolno działający nawóz granulowany. Na koniec grabimy i wyrównujemy ziemię. Wraz z nastaniem okresu wegetacji starannie odchwaszczamy rabatę.

Floksy sadzimy wiosną lub wczesną jesienią, najlepiej przy pochmurnej pogodzie. Między roślinami należy zachować odległości 30 x 40 cm. Podłoże powinno być dobrze nawodnione, ale nie zbite. Wykopujemy dołek dwukrotnie większy od bryły korzeniowej i układamy na jego dnie drenaż. Po sadzeniu ubijamy ziemię rękami, formując wokół byliny dołek, w którym będzie się zbierała woda z podlewania. czytaj dalej...

Koniecznie zobacz