- 1/5
- Następne
Pielęgnacja
Wiosną warto spulchnić podłoże wokół floksów, by dostarczyć korzeniom powietrze. Zabieg ten można połączyć z odchwaszczaniem. Kolejny krok to rozłożenie ściółki organicznej, która odżywi rośliny, ograniczy parowanie wody i utrudni wschodzenie nowym chwastom. Możemy wykorzystać do tego celu obornik bądź kompost. Materiał organiczny przykrywamy korą lub wysuszoną trawą z koszenia.
Floks wiechowaty nie toleruje suszy. Od wiosny do jesieni należy go regularnie podlewać. Unikamy jednak lania wody na liście, ponieważ zraszanie ich zwiększa ryzyko wystąpienia mączniaka. Jeśli lato jest deszczowe, warto stosować profilaktyczny oprysk środkami ochrony roślin.
Co 5 lat przesadzamy nasze płomyki, ponieważ te bujnie rosnące rośliny szybko wyczerpują składniki pokarmowe. Na bardzo żyznych podłożach floksy wiechowate rosną i kwitną obficie przez 10-15 lat.
Floks wiechowaty
Cięcie
Wiosenne uszczykiwanie pędów pobudza roślinę do rozkrzewiania się. W czerwcu skracamy 1/3 z nich o połowę – w ten sposób przedłużymy kwitnienie płomyka. Należy także usuwać przekwitłe kwiatostany, które osłabiają bylinę i uniemożliwiają jej tworzenie nowych kwiatów.
Podczas przesadzania warto skrócić nadziemną część floksa o połowę – zabieg ten opóźni wprawdzie kwitnienie, ale korzystnie wpłynie na ukorzenienie się byliny w nowym miejscu.
Rozmnażanie przez podział
Wiosną wykopujemy karpy i dzielimy je na kilka części. Jeśli nie jesteśmy w stanie rozdzielić ich rękami, nie używamy do tego celu ostrego szpadla – zanieczyszczone rany korzeni są podatne na działanie patogenów. Kępy należy rozdzielać ostrym, czystym nożem, po uprzednim umyciu. Nowe rośliny jak najszybciej sadzimy w nowym miejscu.
Rozmnażanie przez sadzonki korzeniowe
W listopadzie i grudniu rozmnażamy floksy wiechowate przez podział korzeni. Zabieg ten przeprowadzamy zimą, by zminimalizować ryzyko inwazji nicieni. Delikatnie odsłaniamy korzenie płomyka, po czym odcinamy korzeń wiązkowy tuż pod szyjką korzeniową i dzielimy go na odcinki o długości ok. 5 cm. Możemy odciąć nawet 1/3 korzeni wiązkowych – po ponownym zakopaniu bylina się zregeneruje.
Młode rośliny układamy poziomo w pojemniku wypełnionym sterylnym, przepuszczalnym podłożem (np. torfem oraz wermikulitem) i przykrywamy cienką warstwą ziemi. Całą zimę powinny przeleżeć w inspekcie, w temperaturze ok. 12°C. Przez cały czas dbamy o odpowiednią wilgotność podłoża, które nie może być ani mokre, ani wyschnięte.
Wraz z pojawieniem się pędów należy przenieść sadzonki w widne miejsce. Rozwój nowych korzeni nastąpi najszybciej w temperaturze 22-26°C. Wiosną sadzonki powinny być już ukorzenione i wytworzyć przynajmniej dwie pary liści. Wtedy pikujemy je do osobnych doniczek i opiekujemy się nimi podobnie jak siewkami – regularnie nawadniamy i zapewniamy im dostęp do światła. Wiosną następnego roku możemy przenieść młode floksy do gruntu.
Floksy wiechowate
Rozmnażanie przez sadzonki pędowe
Od kwietnia do czerwca ukorzeniamy pędy wierzchołkowe płomyków wiechowatych. Pamiętajmy, że sadzonki zielne są bardzo wrażliwe na przesuszenie – przed pobraniem ich obficie podlewamy okaz mateczny, a młode rośliny chronimy przez słońcem i trzymamy pod folią. Wytworzą korzenie po 30-40 dniach.
Choroby i szkodniki
- Mączniak rzekomy – podczas wilgotnego lata liście floksów rosnących w mało przewiewnych miejscach mogą pokrywać się białym nalotem. Niezwłocznie usuwamy zajęte przez grzyb fragmenty rośliny i spryskujemy ją fungicydami, np. Nimrod 25 EC bądź Bayleton 5 WP;
- Nicienie – oznakami ich obecności są deformacje i zahamowanie wzrostu płomyków. Nie istnieją skuteczne sposoby leczenia zaatakowanych przez te pasożyty bylin – trzeba je usunąć, a w miejscu, w którym rosły, przez 3 kolejne lata wysiewać aksamitki, które odstraszają nicienie swoim zapachem.
- Szara pleśń – płatki kwiatów płomyka zostają zniszczone przez szary nalot. Chore elementy należy spalić, a całą roślinę oraz okazy sąsiadujące z nią opryskać fungicydami, np. Euparen 50 WP lub Rovral 50 WP.
Tutaj kupisz dobre nasiona floksów
Bibliografia
1. ABC ogrodnictwa, Reader’s Digest, Warszawa 2011, s. 78-79, 83-84, 86, 117.
2. Całe lato płomyków, „Mój Piękny Ogród”, nr 6/2008, s. 32-34.
3. Choroby i szkodniki roślin, red. Sieńko-Holewa I., Agora SA, Warszawa 2008, s. 15, 36, 46, 62-64.
4. Encyklopedia roślin ogrodowych. Aranżacje, ARTI, Warszawa 2005, s. 92-93.
5. Ilustrowana encyklopedia roślin, cz. 6, red. Sieńko-Holewa I., Agora SA, Warszawa 2008, s. 30, 32.
6. Katalog roślin. Drzewa, krzewy, byliny, Agencja Promocji Zieleni Sp. z o. o., Warszawa 2006, s. 180.
7. Le Page R., Retournard D., ABC rozmnażania roślin przez sadzonki, „Delta W-Z”, Warszawa 2006, s. 162.
8. Marcinkowski J., Płomyki, „Działkowiec”, nr 7/2009, s. 4-7.
9. Mika B., Irysy, astry i inne popularne byliny, Oficyna Wydawnicza Multico, Warszawa 2007, s. 66.
10. Ogniste kwiaty płomyka, „Mój Piękny Ogród”, nr 1/2006, s. 46-49.
11. Rausch A., Leksykon Daumonta. Byliny, Warszawa 2006, s. 238-239.
12. Szydło W., Szymczykiewicz M., Popularne kwiaty ogrodowe, Prószyński i S-ka, Warszawa 1996, s. 71.
13. Woźniak J., Rozmnażanie roślin, Buchmann, Warszawa 2013, s. 51-53, 55-63.
Małgorzata Długosz
