Tuje (Żywotniki) - odmiany, uprawa, pielęgnacja, rozmnażanie i choroby

Jesteś tutaj:

Tuje (Żywotniki) - odmiany, uprawa, pielęgnacja, rozmnażanie i choroby

3,4/5 (377 ocen)

Żywotniki - tuje to jedne z najpopularniejszych roślin iglastych, uprawianych w ogrodach, na działkach, a także w parkach i zieleńcach. Wielka popularność tych drzew i krzewów wynika przede wszystkim z wysokiego poziomu dekoracyjności oraz niewielkich wymagań. Dzięki różnorodności odmian, mamy możliwość stworzenia wyszukanych kompozycji, które zaakcentują wyjątkowość, każdego ogrodu.

Rodzaj Thuja obejmuje kilka gatunków zimozielonych roślin iglastych, zazwyczaj drzew, rzadziej krzewów. Zaliczane do rodziny cyprysowatych (Cupressaceae) w stanie dzikim, występują w Ameryce Północnej oraz Azji Wschodniej.


Kilka uwag o budowie


Najwyższe gatunki rodzaju w swoich ojczystych stronach mogą osiągnąć nawet do 60 m wysokości. W naszym klimacie osiągają dużo mniejsze rozmiary, poza tym, w uprawie liczą się przede wszystkim odmiany. Zazwyczaj charakteryzują się pokrojem stożkowatym oraz kolumnowym. Gałęzie spłaszczone zazwyczaj pokryte dachówkowato przylegającymi łuskami.

Czy wiesz że …

Tuje to drzewa długowieczne, które mogą przeżyć do kilkaset , a nawet tysiąca lat!


Wybrane gatunki rodzaju najczęściej uprawiane w ogrodach


Żywotnik zachodni – niezastąpiony przy nasadzeniach żywopłotowych, osiągający nawet do 20 m wysokości. Charakteryzuje się stożkowatą koroną, osiągającą nawet do kilku metrów szerokości. Im starsze drzewa tym korona luźniejsza i bardziej nieregularna. Liście matowozielone, przylegające, dochodzące do kilku milimetrów długości. Kwiaty na końcach gałązek, zawiązują się w okresie jesiennym poprzedniego roku. Szyszki podłużne, eliptyczne 0,8- 1,3 cm po dojrzeniu brązowe.

Żywotnik wschodni - występuje w formie drzewa bądź krzewu, najczęściej o wielu pniach. Osiąga do 15 m wysokości. Korona stożkowata, nawet do 4 m szerokości. Liście w żywo zielonej barwie lub żółtawozielone, nakrzyżległe, przylegające, tępo zakończone lub zaostrzone. Szyszki jajowate do kulistych, składające się z 6-8 mięsistych łusek pokrytych niebieskim nalotem.

Tuje

Tuje

Czy wiesz że …

Żywotnik wschodni (Thuja orientalis) znany jest także pod nazwą bota oraz platykladus wschodni.

Żywotnik olbrzymi – w Polsce osiąga zazwyczaj do kilkunastu metrów wysokości, charakteryzując się stożkowatą do kolumnowej koroną. Liście na zewnętrznej stronie w barwie żywej zieleni, od spodu szarozielone z białymi plamkami. Szyszki podłużnie eliptyczne osiągające do 2 cm długości.

Pozostałe gatunki rodzaju

Żywotnik koreański

Żywotnik japoński


Wybrane gatunki i odmiany
 

Nazwa gatunku

Odmiana

Opis

Żywotnik zachodni

Brabant

Odmiana bardzo popularna, stożkowata, charakteryzująca się dużymi przyrostami rocznymi - nawet do 50 cm. Barwa łusek żywozielona, a w okresie zimy bardziej brunatna. Doskonały na formowane żywopłoty. Wytwarza dużo mało dekoracyjnych szyszek.

‘Danica’

Odmiana o kulistym pokroju, osiągająca niewielkie rozmiary z kilkucentymetrowym przyrostem rocznym.

‘Ellwangeriana Aurea’

Przyjmuje formę szerokiego stożka, zachwycając złocistożółtą barwą.

‘Globosa’

Odmiana o kulistym pokroju, zwarta, dorastająca nawet do dwóch metrów.

‘Golden Globe’

Odmiana charakteryzująca się kulistym pokrojem oraz złocistożółtymi łuskami.

‘Hoseri’

Odmiana karłowa charakteryzująca się kulistym pokrojem, której docelowa wysokość nie przekracza jednego metra.

‘Spiralis’

Odmiana o wąskim, stożkowatym pokroju.

‘Rheingold’

Piękna odmiana o złocistożółtym zabarwieniu łusek. Młode okazy w formie krzewu, a starsze bardziej wyciągają się, przyjmując ostatecznie formę szerokiego stożka.

Żywotnik olbrzymi

‘Kórnik’

Charakteryzująca się stożkowatym pokrojem, może zostać wykorzystana przy nasadzeniach żywopłotowych.

‘Zebrina’

Odmiana o szeroko stożkowatym pokroju z charakterystycznymi, żółtymi paskami na zielonych łuskach.

‘Atrovirens’

Ciemna zieleń i wąsko stożkowaty pokrój to cechy charakterystyczne odmiany ‘Atrovirens’

Żywotnik wschodni

‘Aurea Nana’

Jedna z najpiękniejszych, karłowych odmian żywotnika wschodniego, charakteryzująca się jajowatym pokrojem oraz żółtozieloną barwą. Jej wysokość może sięgać do ponad metra.

‘Morgan’

Odmiana podobnie jak ‘Aurea Nana’ posiada płasko pędy, ułożone w płaszczyźnie pionowej, co zdecydowanie podnosi dekoracyjność odmiany.

‘Sieboldii’

Ułożenie pędów podobne jak u odmian ‘Morgan’ oraz ‘Aurea Nana’ jednak barwa odmiany to soczysta zieleń.

 

Wymagania i uprawa


Tuje nie są tak wymagające jak np. cypryski i przy niewielkim zaangażowaniu w ich pielęgnację są w stanie zdrowo rosnąć. Uprawiając żywotniki należy pamiętać o zapewnieniu im odpowiedniego podłoża, stanowiska, a następnie nawożenia, podlewania, ściółkowania, zależnie od potrzeby cięcia oraz ochrony przed chorobami i szkodnikami. Silne rośliny rzadko zapadają na choroby, dlatego warto zadbać o ich kondycję.

Żywotniki wymagają stanowisk słonecznych do półcienistych oraz żyznego, przepuszczalnego oraz umiarkowanie wilgotnego podłoża.

Żywotnik zachodni lubi gleby piaszczysto - gliniaste, lekko - kwaśne do alkaicznych, żyzne, świeże i wilgotne. Wykazuje wrażliwość na przedłużającą się suszę, ze względu na płytki system korzeniowy. W przypadku wyrośniętych roślin, posadzonych na wietrznym stanowisku, może dojść do obalenia drzewa.

Żywotnik wschodni rośnie na glebach wapiennych do lekko- kwaśnych. Należy zapewnić mu stanowiska osłonięte, ponieważ jest bardziej wrażliwy na mrozy. Lubi wilgotne stanowiska, otoczenie zbiorników wodnych podnoszących wilgotność powietrza, ale dobrze znosi wysokie temperatury i susze. Nowo zakupione, młode okazy gatunku lepiej okrywać na okres zimny, zwłaszcza w chłodniejszych regionach kraju.

Żywotnik olbrzymi preferuje cieplejsze, zaciszne stanowiska, podłoże wilgotne, przepuszczalne, żyzne i próchnicze.

 

Zobacz także: Popularne odmiany i rodzaje tui

 

Tuje sadzimy na wcześniej przygotowane stanowisko, na taką samą głębokość na jakiej rosły w szkółce. Podłoże wzbogacamy kompostem oraz dobrze przekompostowaną korą sosnową. W sprzedaży możemy nabyć żywotniki przede wszystkim w pojemnikach, dostępne cały rok oraz balotowanych, a więc bryła korzeniowa jest zabezpieczona np. workiem jutowym. Żywotniki w pojemnikach możemy sadzić od wiosny do października/listopada, natomiast balotowane najlepiej od końca sierpnia, we wrześniu do października, a wiosną koniec marca oraz cały kwiecień. czytaj dalej...

Koniecznie zobacz