- 1/3
- Następne
Suchodrzew tatarski, Wiciokrzew tatarski (Lonicera tatarica), to niezwykle urodziwy krzew, który dodatkowo jest odporny na warunki środowiska. Gatunek pochodzi z Syberii i innych części Azji Wschodniej. Obecnie zdziczały występuje powszechnie na terenie Europy i Ameryki Północnej, gdzie został sprowadzony, jako roślina ozdobna. Jest rośliną ekspansywną, dobrze rośnie nawet na ubogich glebach. Jego owoce są chętnie jedzone przez ptaki, dlatego w szybkim tempie rozprzestrzenia się na nowe obszary.
Opis
Suchodrzew tatarski to szybko rosnący, bujny i szeroki krzew. Może osiągać 2-4 m wysokości i prawie tyle samo szerokości. Pędy gęsto porośnięte są sinozielonymi liśćmi, wcześnie rozwijającymi się wiosną. Bardzo dekoracyjny ze względu na bujne ulistnienie, jak również liczne kwiaty, które pojawiają się bardzo obficie od maja do czerwca. Mogą mieć barwę białą lub różową. Miododajne kwiaty pachną bardzo delikatnie i są chętnie odwiedzane przez owady. W sierpniu pojawiają się drobne, kuliste owoce o czerwonej barwie, ale niestety pozostają one na krzewie bardzo krótko. Krzew wygląda atrakcyjnie również jesienią za sprawą liści, które przebarwiają się na brązoworóżowy kolor.
- ‘Alba’ - odmiana o białych kwiatach.
- ‘Arnold Red’ – o ciemnoróżowej niemal czerwonej barwie kwiatów.
- ‘Morden Orange’ – jasnoróżowych kwiatach i pomarańczowych owocach.
- ‘Nana’ – odmiana karłowa dorastająca do 1 m wysokości, kwitnąca na różowo.
- ‘Lutea’ – kwitnie na różowo i tworzy żółte owoce.
Kwitnący suchodrzew tatarski
Wymagania
Suchodrzew tatarski nie jest zbyt wymagający. Rośnie niemal na każdym rodzaju gleby, ale na przepuszczalnych i dość żyznych będzie czuł się najlepiej. Podłoże powinno mieć odczyn zbliżony do obojętnego. Wyjątkowo dobrze znosi niekorzystne warunki, nie zaszkodzi mu mróz ani okresowe susze. Lubi stanowiska słoneczne, gdzie pięknie rośnie i obficie kwitnie. Będzie rósł również w cieniu, ale w tym przypadku zakwitnie dużo słabiej. Doskonale reaguje na cięcie, które działa pobudzająco na wytwarzanie nowych pędów. Dzięki temu krzew nie tylko ładnie się zagęści, ale również obficie zakwitnie, gdyż kwiaty pojawiają się na jednorocznych pędach. Często porażany jest przez mszyce, które przenoszą chorobę wirusową powodującą zniekształcenie pędów.
Rozmnażanie
Suchodrzew można rozmnożyć przez ukorzenienie sadzonek. Pobrane latem półzdrewniałe fragmenty pędów najlepiej umieścić w wilgotnym podłożu. Dużo prościej młode rośliny możemy uzyskać poprzez wysiew nasion. W warunkach naturalnych kiełkują one bardzo dobrze. Zebrane nasiona najlepiej wysiewać jesienią, ponieważ muszą one przejść 3 miesięczny proces stratyfikacji, czyli przemrożenia. Wschody następują wiosną, ale są dość nieregularne.
Owoce suchodrzewu tatarskiego
Zastosowanie
Lonicera tatarica pięknie prezentuje się niemal przez cały okres wegetacji, dzięki temu stanowi idealną ozdobę ogrodu. Dobrze wygląda się w kompozycjach naturalistycznych, polecany jest do dużych ogrodów, zwłaszcza prowadzonych w stylu wiejskim. Starsze okazy idealnie nadają się do ogrodów japońskich. Gęste ulistnienie i dobra zdolność regeneracji po cięciu sprawia, że suchodrzew tatarski może być wykorzystywany na żywopłoty, zarówno naturalne jak i formowane. Może być również sadzony w dużych pojemnikach, jako roślina tarasowa i balkonowa, a często strzyżony nadaje się na bonsai. Dzięki małym wymaganiom i dużej odporności suchodrzew tatarski sprawdzi się również, jako element zieleni miejskiej i parkowej.
Autor: Justyna Przasnyska
