Końcówka lata i zbliżająca się jesień to idealny moment na wybranie się na grzyby. Polskie lasy obfitują wtedy w wiele popularnych gatunków. Poszukiwanie dorodnych okazów potrafi sprawić dużo frajdy. W połączeniu z porannym wstawaniem i wyprawą poza miasto dla wielu stanowi nie lada przygodę. Jest to świetna okazja do sprawdzenia swojej spostrzegawczości. Zebrane okazy są z ochotą spożywane, gdyż walory smakowe grzybów sprawiły, że są istotnym elementem na naszych stołach. Nie zawsze jednak sezon grzybowy należy do udanych. Zależy to między innymi od warunków atmosferycznych, oraz zaangażowania i liczby osób próbujących tak jak my wytropić ten dar lasu. Istnieje jednak szansa posiadania własnych grzybów w miejscu przez nas wskazanym, bez konieczności poszukiwań i wypraw do lasu. Jeśli cechuje nas wytrwałość i cierpliwość, możemy pokusić się o próbę uprawy we własnym ogrodzie. Proces ten nie należy do najłatwiejszych, jednak odrobina szczęścia oraz oddania sprawie pozwoli nam cieszyć się dorodnymi grzybami na własnym podwórku. 

 

 

Zanim zabierzemy się za hodowlę własnych grzybów, powinniśmy dowiedzieć się więcej o ich specyfice i upodobaniach. Są one cudzożywne, co oznacza że zmuszone są do pobierania gotowych związków organicznych. Aby tego dokonać konieczna jest symbioza z korzeniami roślin oraz drzew. Niezwykle istotne jest dobranie grzyba do odpowiedniego drzewa, które umożliwi mu rozwój, bowiem nie wszystkie nadadzą się do tego celu. I tak na przykład koźlarze powinny znaleźć się w towarzystwie brzozy. Maślak urośnie jedynie przy modrzewiu i sośnie, a gwarancję na rozwój borowika otrzymamy sadząc go w okolicach sosny, świerku bądź dębu. Bardzo ważny jest również rodzaj gleby, na jakiej przyjdzie funkcjonować grzybowi, ta występująca w lasach jest o wiele bogatsza w potrzebne im substancje. Znaczenie mają również warunki atmosferyczne. Grzyby leśne mają ponadto komfort w postaci obecności bakterii oraz innych grzybów, korzystając z ich dobrodziejstw. 

 

 

Aby przystąpić do uprawy musimy zaopatrzyć się w grzybnię. Czas na jej aplikację to okres od początku kwietnia do późnej jesieni. Opakowanie grzybni należy wymieszać z pięcioma litrami torfu oraz litrem węgla drzewnego, ewentualnie popiołu z ogniska lub kominka. Otrzymaną mieszankę mocno nawadniamy, następnie aplikujemy do wykopanych wcześniej pod drzewami dołków, po ok. 0,5 l do każdego dołka. Po skończeniu przykrywamy wszystko warstwą ziemi i ściółkujemy. Od tego momentu grzybnia nie wymaga żadnych zabiegów, z wyjątkiem podlewania w okresach suszy co około dwa tygodnie. Teoretycznie pierwsze efekty mogą pojawić się już w pierwszym roku, jednak z reguły owocniki występują po dwóch, trzech latach. 

 

 

Istnieje również szansa zaopatrzenia się w grzybnie na kołkach. W tym celu niezbędne będzie posiadanie pnia drzewa liściastego. Nie może być on zbytnio przesuszony. Należy wykonać w nim otwory równe średnicy kołków. Kolejnym krokiem jest umieszczenie wewnątrz wywierconych otworów grzybni, zabezpieczenie miejsca szczepienia oraz włożenie do worka z wodą na 24 godziny, a następnie przechowywanie w pomieszczeniu, gdzie temperatura wynosi od 18 do 25 stopni. W dalszej kolejności pozostaje nam już tylko cierpliwe czekanie na efekty. 

 

 

Abyśmy mogli cieszyć się z własnych grzybów z pomocą gotowa jest przyjść nam również szczepionka mikoryzowa, zawierająca kulki z kiełkującymi zarodnikami grzybów. Przed aplikacją wybieramy najbardziej odpowiednie miejsce dla tego procesu, czyli sąsiedztwo drzew iglastych lub liściastych. Wybrane przez nas miejsce podlewamy wodą, robimy dziurę w ziemi za pomocą kołka, wlewamy 20 ml płynu po uprzednim wstrząśnięciu, a następnie po raz kolejny zalewamy 0,5 l wody. Po wszystkim zasypujemy otwór. Czas oczekiwania na grzyby uprawiane w ten sposób może wynieść ok. 2 – 3 lata. 

 

 

Posiadanie własnych grzybów w ogródku lub na podwórku jest możliwe, pod warunkiem spełnienia kilku podstawowych zasad i wykazania się dużą dozą cierpliwości. Istotną rolę odgrywa również szczęście, gdyż nawet perfekcyjne zastosowanie się do zasad uprawy może nie wystarczyć. Mimo, że poranne wstawanie i wyprawa do lasu po grzyby ma swoich amatorów, coraz częściej decydujemy się na samodzielną uprawę. Nic tak nie cieszy, jak zaobserwowanie pierwszego grzyba po długim okresie wyczekiwania, w miejscu w którym się go spodziewaliśmy.