Wiciokrzew japoński - sadzenie, uprawa i rozmnażanie

Jesteś tutaj:

Wiciokrzew japoński - sadzenie, uprawa i rozmnażanie

3,6/5 (276 ocen)

Możliwe jest też rozmnażanie generatywne. Nasiona wiciokrzewu japońskiego wymagają stratyfikacji przez 4-5 miesięcy. Należy wysiać je do gruboziarnistego piasku i przechować przez ten czas w lodówce. Wiosną lub jesienią następnego roku przenosimy je do świeżego podłoża i umieszczamy w inspekcie.


Nawożenie


Na pierwszy rok w naszym ogrodzie młodemu wiciokrzewowi wystarczy dawka kompostu użytego jako nawóz startowy podczas sadzenia. W kolejnych latach zasilamy pnącze szybko działającymi nawozami mineralnymi, które stosujemy co kilka tygodni przez cały okres wegetacji, lub wolno działającymi nawozami wieloskładnikowymi, rozkładanymi wczesną wiosną tylko w jednej dawce.


Podlewanie


Wiciokrzew japoński wymaga regularnego podlewania w okresie kwitnienia. Przed przesuszeniem podłoża chronimy zwłaszcza młode rośliny, które rosną w naszym ogrodzie krócej niż dwa lata. Warto pamiętać, że ziemia w pobliżu murów i wysokich drzew jest suchsza i bardziej jałowa, więc pnącze posadzone w takim miejscu wymaga troskliwej pielęgnacji.

Wiciokrzew japoński - bonsai


Zimowanie


Jesienią należy zadbać, aby nasze pnącza nie wyschły. W słoneczne zimowe dni woda z liści intensywnie paruje, a zmarznięta ziemia uniemożliwia roślinom uzupełnianie niedoborów wody. Dlatego przed nastaniem mrozów należy obficie podlać wiciokrzew i rozłożyć pod nim grubą na 10-15 cm warstwę ściółki. Jeśli boimy się, że zimny wiatr i mróz uszkodzą pędy naszych pnączy, dodatkowo okrywamy je cieniówką.


Choroby i szkodniki

 

  • Mączniak prawdziwy – zagraża zwłaszcza odmianie ʻAureoreticulataʼ. Pierwsze objawy porażenia grzybem występują zazwyczaj w połowie lata. Na liściach pojawia się wtedy szybko rozprzestrzeniający się, brudnobiały nalot – grzybnia. Z czasem można w niej zauważyć czarne zarodniki. Pędy i liście ze zmianami chorobowymi należy niezwłocznie usunąć, a całą roślinę spryskać fungicydem, np. Amistar 300 EC, Antifung 20 SL lub Bioczos BR;
  • Mszyceszkodniki nie tylko wysysają sok z młodych liści i pędów, lecz również przenoszą niebezpieczne wirusy, które są bardzo trudne do wyleczenia. Ich liczbę skutecznie ograniczają biedronki, złotooki i owady z rodziny bzygowatych. Jeśli jednak nasz ogród przeżywa inwazję mszyc, warto spróbować zwalczyć je opryskiem z wywaru z pokrzywy, rumianku bądź mniszka lekarskiego. W razie braku efektów można sięgnąć po chemiczne środki, jednak starajmy się wybierać te, które są najmniej szkodliwe dla pożytecznych owadów, np. Pirimor 50 WG.


Bibliografia


1. Burgieł Z.J., Wyciągi roślinne w ochronie roślin, „Działkowiec”, nr 5/2009, s. 64-65.
2. Chochura P., Pożyteczna chemia, „Mój Piękny Ogród”, nr 4/2010, s. 84-87.
3. Dobbs L., Wood S., Zmień swój ogród, Muza SA, Warszawa 2007, s. 63, 204-205, 211-212.
4. Ich wysokości pnącza, „Mój Piękny Ogród”, nr 8/2007, s. 50-53.
5. Ilustrowana encyklopedia roślin, cz. 5, red. Sieńko-Holewa I., Agora SA, Warszawa 2008, s. 32, 34.
6. Katalog roślin. Drzewa, krzewy, byliny, Agencja Promocji Zieleni Sp. z o. o., Warszawa 2006, s. 6-10, 144-145.
7. Ogród. Encyklopedyczny poradnik na cały rok, Warszawa 2003, s.  119, 316.
8. Pnącza – choroby i szkodniki, „Mój Piękny Ogród”, nr 4/2005, s. 76-77.
9. Podstolski W., Pnącza do małego ogrodu, „Ogrody”, nr 2/2006, s. 50.
10. Podstolski W., Wytworne wiciokrzewy, „Ogrody”, nr 11/2005, s. 14-17.
11. Portrety roślin. Wiciokrzew, „Mój Piękny Ogród”, nr 9/2008, s. 64.
12. Wiciokrzew japoński ʻPurpureaʼ, „Kwietnik”, nr 12/2004, s. 55.
13. Woźniak J., Rozmnażanie roślin, Buchmann, Warszawa 2013, s. 46-48, 51-55, 69-70, 85, 100.

Małgorzata Długosz
 


Koniecznie zobacz