Słonik (Słonkowiec) orzechowiec - groźny szkodnik leszczyny

Jesteś tutaj:

Słonik (Słonkowiec) orzechowiec - groźny szkodnik leszczyny

3,5/5 (301 ocen)

Pod tą sympatyczną nazwą kryje się groźny szkodnik leszczyny, który na terenie naszego kraju występuje pospolicie. Zwalczania słonika orzechowca nie należy odkładać na ostatnią chwilę, ponieważ jeśli zdąży złożyć jaja, jego larwy mogą zniszczyć cały plon orzechów laskowych.


Opis


Słonik orzechowiec (Curculio nucum), nazywany również słonkowcem orzechowcem, jest chrząszczem z rodziny ryjkowcowatych (Curcuriolinidae). Z wyglądu przypomina nieco kwieciaka jabłoniowego. Osobniki dorosłe mają kuliste, brunatno-oliwkowe ciała, porośnięte miękkimi włoskami. Długość owada – razem z długim ryjkiem, zagiętym do dołu – wynosi 6-9 mm. Beznogie larwy o brązowych puszkach głowowych i kremowobiałych ciałach dorastają do 15 mm.


Szkodliwość


Larwy słonika orzechowca żerują na jądrach orzechów laskowych, powodując straty sięgające 80% plonu. Choć chrząszcze nie wyrządzają szkód o znaczeniu gospodarczym, przez nakłucia, które wykonują na liściach i owocach leszczyny, do tkanek rośliny przenikają chorobotwórcze grzyby. Niedojrzałe, zeschnięte orzechy zmieniają się w mumie, które pozostają na krzewach jako siedliska patogenów.

Słonkowiec - słonik orzechowiec

Słonkowiec - słonik orzechowiec


Objawy żerowania


Obecność słoników orzechowców poznajemy po charakterystycznych, okrągłych wygryzieniach w blaszkach liściowych leszczyny. Chrząszcze żerują szczególnie intensywnie w ciepłe i słoneczne dni, dlatego dość łatwo je zauważyć. Puste skorupki dojrzałych orzechów, zanieczyszczone odchodami, są z kolei świadectwem działalności larw. Trudno zauważyć niepokojące zmiany przed porą zbiorów, ponieważ porażone owoce dorastają do normalnej wielkości, choć zazwyczaj przebarwiają się wcześniej niż zdrowe orzechy.


Rozwój


W ciągu roku występuje jedna generacja słonika orzechowca. Jaja, składane pojedynczo w niedojrzałych orzechach, są białe, owalne i mają średnicę ok. 0,8 mm. Larwy wylęgają się w lipcu, natychmiast rozpoczynając żerowanie, które trwa około miesiąca. W pierwszej dekadzie sierpnia szkodniki wygryzają okrągłe otwory w skorupkach orzechów i spadają na ziemię. Następnie zagrzebują się w glebie na głębokości 10-20 cm . W ukryciu przędą kokony, w których spędzają całą zimę. Przepoczwarzenie ma miejsce wiosną – chrząszcze wychodzą spod ziemi pod koniec maja i przez kilka kolejnych tygodni żerują na liściach. W czerwcu samice drążą otwory w miękkich, dojrzewających dopiero orzechach, po czym składają w nich jaja. czytaj dalej...

Koniecznie zobacz