- 1/2
- Następne
Następnie przyginamy zewnętrzne pędy wybranej krzewinki do ziemi. Te części, które będą zasypane ziemią, należy oczyścić z liści. Aby przyspieszyć proces ukorzeniania się, warto zdjąć korę ze spodniej części środka pędu, blisko węzła, gdzie występuje największe stężenie auksyn – hormonów odpowiedzialnych za wzrost rośliny. Pędy nie nacięte również się ukorzenią, ale znacznie wolniej. Ranę lekko pudrujemy ukorzeniaczem. Pamiętajmy, że jego nadmiar może uniemożliwić roślinie wytworzenie korzeni.
Przygotowany pęd zginamy pod kątem prostym i mocujemy drutem galwanicznym w płytkim dołku. Następnie zasypujemy dołek glebą i ugniatamy ją. Wierzchołek pędu powinien wznosić się pionowo ponad podłoże – to warunek wykształcenia się korzeni.
Odkłady nie wymagają tak pracochłonnej pielęgnacji jak sadzonki wierzchołkowe. Opieka nad nimi sprowadza się do systematycznego podlewania. Ukorzenione krzewinki będziemy mogli przesadzić już jesienią.
Bibliografia
1. ABC ogrodnictwa, Reader’s Digest, Warszawa 2011, s. 338, 645.
2. Choroby i szkodniki roślin, red. Sieńko-Holewa I., Agora SA, Warszawa 2008, s. 31, 63-64.
3. Ilustrowana encyklopedia roślin, cz. 2, red. Sieńko-Holewa I., Agora SA, Warszawa 2008, s. 8-10.
4. Katalog roślin. Drzewa, krzewy, byliny, Agencja Promocji Zieleni Sp. z o. o., Warszawa 2006, s. 113-115.
5. Keller A., Wrzosy i wrzośce, „Ogrody”, nr 10/2003, s. 28-32.
6. Majewski M., Wrzosowisko w ogrodzie, „Ogrody”, nr 10/1999, s. 19-21.
7. Marosz A., Czas na wrzosy, „Ogrody”, nr s. 18-23.
8. Narkiewicz M., Wszystkie barwy wrzosów, „Kwietnik”, nr 9/2008, s. 28-31.
9. Ogród. Encyklopedyczny poradnik na cały rok, Warszawa 2003, s. 410.
10. Woźniak J., Rozmnażanie roślin, Buchmann, Warszawa 2013, s. 44-45, 51-53, 69-73.
Małgorzata Długosz
