Śliwa Amers - opis, uprawa i charakterystyka odmiany

Jesteś tutaj:

Śliwa Amers - opis, uprawa i charakterystyka odmiany

3,4/5 (324 ocen)

Wyselekcjonowana w USA śliwa ‘Amers’ została wpisana do rejestru COBORU w 2001 r. i szybko zdobyła uznanie polskich sadowników. Ta regularnie i obficie plonująca odmiana rodzi owoce o wyjątkowo atrakcyjnym wyglądzie i smaku, a ponadto jest odporna na choroby.


Drzewo


Przedstawiciele ‘Amers’ to drzewa o umiarkowanej sile wzrostu. Młode okazy wykształcają dość luźne, stożkowate korony, u starszych natomiast stają się one bardziej rozłożyste. W owocowanie śliwy wchodzą wcześnie, ale do obfitego plonowania wymagają sąsiedztwa zapylacza – drzewa tego samego gatunku o podobnej porze kwitnienia. W tej roli sprawdzą się m. in. ‘Bluefre’, ‘Cacanska Lepotica’, ‘Cacanska Nabolja’, ‘Empress’ ‘Oneida’, ‘Stanley’ czy ‘Węgierka Dąbrowicka’.


Owoce


Odmiana ‘Amers’ to znakomity wybór dla ogrodnika, któremu zależy na dużych owocach – jej śliwki osiągają bowiem masę do 55 g. Doskonale nadają się na przetwory, zwłaszcza do suszu i powideł, jednak ze względu na wyjątkowe walory smakowe uznaje się je za owoce wybitnie deserowe. Mają owalny, lekko wydłużony kształt, a ich czerwonawą skórkę pokrywa fioletowy nalot. Miąższ łatwo odchodzi od pestki, jest jasny – niemal biały, kwaskowatosłodki i wyjątkowo smaczny.


Zakup sadzonki


Tylko zdrowe i dobrze wyrośnięte sadzonki staną się plonującymi drzewami. Wartościowy materiał sadzeniowy ma pęd główny o średnicy minimum 1,2 cm i długości co najmniej 120 cm oraz przynajmniej 4 korzenie o długości 20 cm. Należy je dokładnie obejrzeć – jeśli nie zostały odpowiednio zabezpieczone przed utratą wody, sadzonka może się nie przyjąć. Drzewko powinno być oznaczone etykietą, na której znajdziemy nazwę odmiany oraz informację o podkładce.


Wybór stanowiska i sadzenie


Choć śliwa ‘Amers’ dobrze znosi mrozy, warto zapewnić jej stanowisko osłonięte przed wiatrem, ciepłe i w pełni nasłonecznione. Podłoże powinno być żyzne i wilgotne, ale nie podmokłe – z tego powodu do uprawy śliw nie nadają się ciężkie gliny i mady. Jeśli kupiliśmy sadzonkę szczepioną na ałyczy, przyjmie się ona i wyda owoce nawet na dość suchym podłożu gorszej jakości. Okaz taki wejdzie jednak w plonowanie później i będzie owocował słabiej niż drzewko zaszczepione na bardziej wymagającej ‘Węgierce Wangheima’.

Jakość gleby można poprawić, mieszając ją z kompostem bądź substratem torfowym. Unikamy zaprawiania pojedynczych dołków przygotowanych pod sadzenie, ponieważ taka metoda wzbogacania gleby ogranicza rozwój systemu korzeniowego, który rozwija się tylko w obrębie żyznego podłoża.


Cięcie


Po przeniesieniu drzewka do gruntu przycinamy jego pędy o 1/3 lub nawet połowę długości, jeśli sadzonka jest dobrze wyrośnięta. W przypadku sadzenia w terminie jesiennym – dla odmiany ‘Amers’ zalecanym – pierwsze cięcie wykonujemy dopiero wiosną przyszłego roku. Formowanie drzewek jest łatwe, ponieważ nie wytwarzają one tak dużej liczby słabych i drobnych pędów, jak choćby popularne węgierki. Na śliwach ‘Amers’ można z powodzeniem wyprowadzać zarówno korony wrzecionowe, jak i szpalerowe. Należy jednak dodać, że łatwiejsze w formowaniu są szczepy ‘Węgierki Wangheima’, które rosną słabiej niż drzewka na podkładkach z ałyczy. czytaj dalej...

Koniecznie zobacz