- 1/3
- Następne
Wyczyniec dobrze wygląda posadzony w niewielkich grupach na tle trawnika lub na rabacie bylinowej. W uprawie rośliny, zaleca się przycinanie kwiatów jeszcze przed osiągnięciem pełni kwitnienia, co zapobiega przejściu trawy w okres letniego spoczynku i prowadzi do ładniejszego wybarwienia oraz zagęszczenia liści. Cięcie warto również wykonać wczesną wiosną, usuwając z kępy wszystkie suche i uszkodzone mrozem pędy. Wyczyniec jest trawą wieloletnią, ale dla zachowania ładnego pokroju i intensywnego wybarwienia liści, polecane jest jej częste dzielenie i odmładzanie. Podczas wykonywania podziału kęp, trawę łatwo można rozmnożyć.
Wyczyniec łąkowy
Opis
Wyczyniec łąkowy jest wieloletnią trawą rozłogowo-luźnokępkową, tworzącą podobną ilość pędów generatywnych i wegetatywnych (pierwszych ok. 4 – 18, drugich ok. 4 – 24). Pędy generatywne tworzą się dopiero od drugiego roku wegetacji (roślina ozima) i dorastają do 60 – 140 cm. wys. Zwykle posiadają wzniesioną lub lekko wygiętą łukowato u podstawy łodygę, podzieloną na 4 – 5 międzywęźli. Pędy wegetatywne dorastają do ok. 50 - 100 cm. i tworzą ponad ziemią luźną kępę. Liście na obu rodzajach pędów są płaskie, lancetowate, niezbyt długie i dość wąskie (dł. ok. 40 cm, szer. ok. 10 mm.). Blaszki liściowe są matowe, lekko szorstkie i wzniesione, a u najstarszych liści od połowy długości wyraźnie bruzdkowane. W zależności od formy gatunku, liście wyczyńca mogą być zielone lub niebieskozielone, a u odmian także żółto paskowane. Liście posiadają gładką, otwartą pochwę liściową, często płynnie przechodzącą w blaszkę liściową oraz krótkie, słabo zaznaczone języczki. Wczesną wiosną (od końca kwietnia), na szczytach pędów generatywnych rozwijają się kłosowate, krótkie, dorastające do ok. 13 cm. długości, walcowate, zwężające się ku górze, miękkie w dotyku, zielone, wielostronne kwiatostany (kłos pozorny), przypominające wyglądem lisi ogon (stąd nazwa zwyczajowa). Kwiatostan złożony jest z licznych, jednokwiatowych, ościstych kłosków, wyrastających na bardzo krótkich, cienkich łodyżkach. Plewy zrośnięte u podstawy, 3-nerwowe, zwykle owłosione.
W czasie kwitnienia na zewnętrznej stronie kwiatostanu widoczne są początkowo żółte, później fioletowo lub czerwono zabarwione pylniki, co sprawia, że kłos wydaje się być jeszcze bardziej puszysty. Kwiatostany pojawiają się nie tylko na pędach wiosennych, ale także na odrostach rozwijających się po skoszeniu trawy. Kwiaty po przekwitnieniu przekształcają się w wydłużone, jajowate owoce (ziarniaki). Nasiona otoczone są tylko przez jedną plewkę dolną, która zakończona jest bardzo długą, kolankowo wygiętą ością. Plewy są miękkie i owłosione. Zwykle do siewu wykorzystywane są całe kłoski, które jednak trudno w porę zebrać, gdyż po dojrzeniu łatwo się osypują. Wyczyniec łąkowy po wysiewie rośnie dość wolno i wykształca słabo rozbudowany, płytki system korzeniowy (dorastający do ok. 20 cm.). Pełnię rozwoju osiąga dopiero w 2 – 3 roku wegetacji.
Wyczyniec łąkowy łatwo krzyżuje się z innymi gatunkami wyczyńców (min. wyczyńcem polnym, kolankowatym i czerwono-żółtym).
Autor: Katarzyna Józefowicz
