- 1/2
- Następne
Jeżeli grzyb wystąpi na roślinach w czasie wegetacji, resztek po zbiorach nie powinno się przyorywać ani przekopywać, gdyż sprzyja to rozprzestrzenianiu się patogenu na dalsze części pola. Bardzo ważną rolę w ograniczeniu występowania choroby spełnia także przestrzeganie zmianowania, polegające na unikaniu sadzenia roślin żywicielskich na tym samym stanowisku przez kilka kolejnych lat (ok. 4-5 lat). W tym okresie warto również przeznaczyć zainfekowane zagony pod uprawę takich roślin jak zboża czy kukurydza, na których choroba nie może skutecznie się rozwijać. W uprawach prowadzonych pod osłonami należy ograniczyć wilgotność powietrza i unikać zraszania roślin. Jeśli istnieje taka możliwość, warto również odkazić glebę, wykorzystywaną do uprawy roślin w szklarniach i tunelach. Do walki z patogenem można także wykorzystać organizmy pożyteczne. Należy do nich między innymi grzyb Coniothyrium minitans (dostępny w postaci preparatu Contans XX), który jest nadpasożytem grzybów z rodzaju Sclerotina i powoduje zniszczenie jego organów przetrwalnikowych (sklerocjów). Preparat Contans XX zawierający żywe organizmy grzybowe, należy stosować w odpowiednich terminach i zgodnie z zaleceniami producenta.
Ochrona chemiczna i zwalczanie
W walce ze zgnilizną twardzikową może również pomóc zastosowanie chemicznych środków ochrony roślin (fungicydów), należy się jednak liczyć z tym, że zabiegi chemiczne nie zawsze będą w pełni skuteczne, gdyż grzyby z rodzaju Sclerotina mogą być odporne na działanie niektórych substancji chemicznych. Z tego względu należy wybierać środki bardzo starannie (z aktualnego rejestru MRiRW), dostosowując je do typu uprawy i stadium rozwoju roślin. Warto także stosować zamiennie 2-3 preparaty o różnym składzie chemicznym, co pozwoli ograniczyć dalsze uodparnianie się grzybów na składniki w nich zawarte.
Wśród licznych preparatów przeznaczonych do zwalczania zgnilizny twardzikowej znajdują się między innymi: Acanto 250 SC, Alert 375 SE, Amistar Xtra 280 SC, Atak 450 EC, Brasifun 250 EC, Contans WG, Dąb 250 EW, Difo 250 EC, Efilor 193 SC, Eminent Star 312 SE, Golden Prochloraz 450 EC, Spekfree 430 SC (rzepak ozimy), Amistar 250 SC, Arastar 250 SC (rzepak, fasola szparagowa, sałata, papryka pod osłonami), Amistar Opti 480 SC (fasola szparagowa), Ascom 250 SC A (fasola szparagowa, sałata, papryka), Atol 250 SC (cebula, fasola szparagowa, groch, kapusta głowiasta i pekińska, kalafior, marchew, sałata, por, seler, rzepak ozimy), Dymas (brokuł, kalafior, kapusta brukselska, pomidor, papryka, bakłażan, ogórek, cukinia, patison, fasola szparagowa, bób, groszek, sałata, rośliny ozdobne), Nativo 75 WG (marchew), Polyversum WP (papryka, fasola szparagowa, ogórek, sałata, pomidor, pelargonia, poinsecja, trawniki), Rovral Aquaflo 500 SC (marchew, fasola szparagowa, bób, groszek zielony, sałata, borówka wysoka, cebula, czosnek, brokuł, kalafior, kapusta brukselska, pomidor, papryka, ogórek, cukinia, pomidor, papryka, bakłażan), Switch 62,5 WG (fasola szparagowa, groch konserwowy).
Wykorzystując w uprawie chemiczne środki ochrony roślin należy zawsze przestrzegać zaleceń producenta i stosować przewidziany dla danego preparatu okres karencji.
Autor: Katarzyna Józefowicz
Bibliografia:
1. „Fitopatologia szczegółowa, choroby roślin ogrodniczych” praca zbiorowa, red. Elżbieta i Wiktor Cichal-Paduch, SGGW 2010r.
2. „Uprawa warzyw” E. Kołota, M. Orłowski, Szczecin 1993
3. „Program ochrony roślin warzywnych” A. Czarnocka, W-wa 2014r.
4. „Atlas chorób i szkodników roślin warzywnych” A. Studziński, F. Kagan, Z Sosna, W-wa 1987 r.
5. „Warzywnictwo” Z. Legańska, J. Balcerzak ,Wyd. Hortpress, Warszawa 2000 r.
6. „Działkowiec” 1/2003 „Ochrona roślin” numer specjalny
7. „Działkowiec” 1/2008 „Ochrona roślin ozdobnych” numer specjalny
8. „Działkowiec” 10/08 „Choroby i szkodniki czosnku” str. 62/63 dr J. Soblewski, dr M. Rogalska
9. „Poradnik ochrony roślin” firmy Sumin
