- 1/6
- Następne
Zawilce sadzimy zachowując odpowiednie odległości miedzy roślinami, a więc w przypadku gatunków osiągających niewielkie rozmiary np. zawilec grecki odległość wyniesie około 5- 10 cm, a w przypadku wyższych roślin około 30 do nawet 80 cm.
Przygotowując podłoże pamiętajmy o dokładnym odchwaszczeniu, uzupełnieniu podłoża dobrze przerobionym kompostem bądź innym nawozem organicznym. Nawożenie organiczne ma wiele zalet, a wśród nich najważniejszą, a mianowicie wzbogacenie gleby w próchnicę. Dzięki niej rośliny lepiej rosną, gleba jest chłonna i doskonale magazynuje wodę oraz składniki mineralne.
Podlewanie w przypadku przedłużającej się suszy.
Pamiętajmy, że zawilce to zazwyczaj rośliny kobiercowe, wymagające dużych przestrzeni. Duże i naturalistycznie zaaranżowane ogrody, pełne drzew i krzewów są doskonałym uzupełnieniem dla tych roślin.
Podłoże powinno być żyzne, próchnicze, przepuszczalne oraz umiarkowanie wilgotne. Dla ograniczenia parowania wody, warto je ściółkować, tym bardziej, że zawilce charakteryzują się płytkim systemem korzeniowym. W okresie zimy, ściółka będzie stanowić dodatkowe okrycie, także dla gatunków bardziej wrażliwych na ujemne temperatury.
Ważne jest, aby stanowisko jak już wcześniej wspomniano było dobrze odchwaszczone. Płytki system korzeniowy uniemożliwia głębokie spulchnianie podłoża. Chwasty najlepiej usuwać ręcznie.
Zawilce należą do tych roślin, które zazwyczaj bardzo szybko rozrastają się.
Rozmnażanie zawilców zależnie od gatunku może być zróżnicowane. Zawilce wiosenne, które w dużym zakresie rozmnażają się poprzez samosiew, dzielimy po kwitnieniu, natomiast jesienne po kwitnieniu bądź wiosną. Należy pamiętać, że nie wszystkie gatunki jesiennych zawilców są w stanie wytworzyć nasiona, ze względu na zbyt krótki okres wegetacyjny.
Zawilec grecki
Zastosowanie
Zawilce to pięknie kwitnące kwiaty, które bez wątpienia powinny zawitać do każdego ogrodu. Zróżnicowanie gatunkowe sprawia, że odnajdą się w każdej stylistyce. Barwne i delikatne, odmienią oblicze niejednej rabaty, zarówno wiosną, latem jak i jesienią. Doskonale wpisują się w naturalistyczne, leśne bardziej swobodne założenia.
Warto je sadzić pod koronami drzew i krzewów liściastych, charakteryzujących się głębszym systemem korzeniowym. Poza naturalnością, zjawiskowymi kobiercami, skąpanymi w rozproszonym świetle, będą podkreślały tajemniczość i klimatyczność miejsca.
Korony drzew chronią przed przesuszeniem podłoża, a w okresie zimowym otulają zawilce płaszczem utkanym z opadłych liści.
Cebulki - bulwy zawilców kupisz tutaj
Grzegorz Bogucki
