Wydmuchrzyca piaskowa - opis, uprawa, wymagania i zastosowanie

Jesteś tutaj:

Wydmuchrzyca piaskowa - opis, uprawa, wymagania i zastosowanie

3,5/5 (315 ocen)

Źdźbło pędu jest gładkie, wzniesione, sztywne i podzielone na ok. 5 – 6 międzywęźli. Na jego szczycie od lipca do sierpnia rozwijają się kłosowe, zwarte, sztywne, gęste, wyprostowane kwiatostany (kłos właściwy). Początkowo mają podobną barwę do liści, jednak w trakcie dojrzewania przebarwiają się na kolor słomkowo-beżowy. Kłos dorasta do ok. 30 cm. długości i jest złożony z dużej ilości 3-kwiatowych kłosków, rozmieszczonych po dwa na osi pędu. Kłoski otoczone są owłosionymi, wydłużonymi plewami z widocznymi na ich powierzchni nerwami grzbietowymi. Po zapyleniu przez wiatr, kwiaty przekształcają się w nasiona (ziarniaki). Dojrzałe ziarniaki są podłużne, pokryte licznymi, krótkimi włoskami i otoczone bezostnymi, lekko owłosionymi plewkami. Ich zdolność kiełkowania wynosi ok. 50%. Nasiona roznoszone są głównie przez wiatr.


Rozmnażanie


Na stanowiskach naturalnych trawa może rozmnażać się zarówno wegetatywnie, rozrastając się za pomocą licznych, silnych, długich, podziemnych rozłogów (tworzą gęste skupiska kęp), jak i generatywnie, za pomocą nasion. Rośliny otrzymane z nasion w pierwszym roku wegetacji wydają ok. 20 – 25 pędów wegetatywnych, w kolejnym roku mogą tworzyć ich już ok. 50, a w trzecim roku mogą ich rozwijać nawet do 100, w kolejnych latach ilość pędów utrzymuje się już na mniej więcej podobnym, sustabilizowanym poziomie. Pędy generatywne tworzone są przez wydmuchrzycę w znacznie mniejszej ilości (4 – 10 na 1m. 2).


Ciekawostka


Wydmuchrzyca piaskowa łatwo krzyżuje się z innymi gatunkami roślin, między innymi z perzem właściwym, z perzem sitowym oraz z niektórymi zbożami (np. żytem).

Autor: Katarzyna Józefowicz

Koniecznie zobacz