- 1/3
- Następne
Rozmnażanie
W połowie lata możemy rozmnożyć nasze wrzośce przez sadzonki półzdrewniałe. Każdą z nich odcinamy z fragmentem zdrewniałego pędu (tzw. piętką), ponieważ w starszej tkance znajduje się więcej substancji zapasowych, które przyspieszają rozwój korzeni. Sadzonki przenosimy do doniczki z torfem i gruboziarnistym piaskiem, zmieszanymi w stosunku 2:1, i podlewamy. Do czasu wytworzenia korzeni chronimy je przed światłem słonecznym i regularnie nawadniamy. Wiosną przyszłego roku należy przepikować roślinki do osobnych doniczek, a jesienią powinny być gotowe do wysadzenia na miejsce stałe.
Wrzośce bardzo łatwo rozmnażają się też przez podział kępy – operację tę przeprowadzamy wiosną, łącząc ją z przycinką pędów. Również na początku okresu wegetacji możemy przygotować kilka odkładów prostych, które ukorzenią się przed jesienią.
Wrzosiec bagienny
Choroby
Wrzosiec bagienny jest gatunkiem odpornym na choroby, jednak okazy rosnące na terenach podmokłych i nieprzewiewnych mogą zostać porażone przez szarą pleśń. Dlatego też jeśli mamy w ogrodzie drzewa i krzewy o ulistnieniu sezonowym, zadbajmy, by wrzośce nie znalazły się jesienią pod warstwą ich liści. Po zauważeniu oznak choroby (gnicie pędów i pojawienie się szarego nalotu) porażone krzewinki należy usunąć i zutylizować, a rośliny znajdujące się w sąsiedztwie spryskać preparatem biologicznym Polyversum WP. W wilgotne lata warto stosować opryski zapobiegawcze. Środki kontaktowe, stosowane w celu zabezpieczenia roślin przed inwazją zarodników (np. Kaptan 50 WP), najlepiej łączyć z układowymi (np. Signum 33 WG lub Topsin M 500 SC), które wnikają w głąb tkanek i zwalczają patogen.
Kompozycja
Wrzośce posadzone na tle grupy lub żywopłotu z zimozielonych iglaków nie tylko pięknie się prezentują, ale również są dobrze chronione przed zimowym wiatrem. Warto wygospodarować więcej miejsca i posadzić obok siebie kilka gatunków tego samego rodzaju, tworząc niewielkie wrzosowisko. W ten sposób przyczynimy się do powstania korzystnego mikroklimatu. Pielęgnacja roślin stanie się w efekcie łatwiejsza, a ponadto uzyskamy kompozycję, która będzie dekorować nasz ogród przez cały sezon wegetacyjny. Dobrym pomysłem jest posadzenie wrzośca bagiennego w sąsiedztwie wrzośca krwistego, który rozpoczyna kwitnienie już na przełomie lutego i marca, oraz wrzośców darlejskiego, popielatego i rozpierzchłego, kwitnących w kwietniu i maju.
Bibliografia:
1. ABC ogrodnictwa, red. A. Bernat, Warszawa 2011, s. 388-391.
2. Banaszczak P., Przycinamy wrzośce, „Działkowiec”, nr 5/2009, s. 18.
3. Choroby i szkodniki roślin, red. I. Sieńko-Holewa, Warszawa 2008, s. 36, 62-64.
4. Ilustrowana encyklopedia roślin, cz. 3, red. I. Sieńko-Holewa, Warszawa 2008, s. 56-57.
5. Keller A., Wrzosy i wrzośce, „Ogrody”, nr 10/2003, s. 28-32.
6. Majewski M., Wrzosowisko w ogrodzie, „Ogrody”, nr 10/1999, s. 19-21.
7. Majewski M., Wrzośce – urocza oznaka wiosny, „Kwietnik”, nr 3/2007, s. 58-59.
8. Mój ogród. Projekt – kompozycja – pielęgnacja. Poradnik dla ogrodnika-amatora, Warszawa 1995, s. 40-41.
9. Ogród. Encyklopedyczny poradnik na cały rok, Warszawa 2003, s. 291.
10. Wielka encyklopedia roślin, red. B. Zasieczna, Warszawa 1993, s. 464.
11. Wyrzykowska M., W kolorach wrzosów i wrzośców, „Tygodnik Poradnik Rolniczy”, nr 41/2013, s. 18.
Małgorzata Długosz
