Wiśnia Lucyna - opis, uprawa i charakterystyka odmiany

Jesteś tutaj:

Wiśnia Lucyna - opis, uprawa i charakterystyka odmiany

3,3/5 (268 ocen)

Cięcie


Wiśnie bardzo dobrze reagują na regularne prześwietlanie i odnawianie korony. Przeprowadzamy je raz w roku, po zakończonym zbiorze owoców. W przypadku ‘Lucyny’ termin cięcia przypada zatem na przełom lipca i sierpnia. Drzewa tej odmiany są łatwe w formowaniu, ponieważ wykształcają naturalne przewodniki. Uwagi wymaga jedynie utrzymanie w ryzach ich bocznych pędów. Regularne cięcie jest niezbędne do uzyskania wysokich plonów, ponieważ każdej wiosny ‘Lucyna’ wytwarza liczne krótkopędy. Aby drzewa zbytnio się nie zagęszczały, warto pozbywać się gałązek, które wybijają do środka korony bądź krzyżują się ze sobą. Każdego roku usuwamy również część starszych gałęzi w celu pobudzenia wiśni do tworzenia nowych pędów owoconośnych. Warto pamiętać, że najobficiej plonują jednoroczne pędy o długości 20-30 cm, a na gałązkach starszych niż 3 lata owoców nie zobaczymy wcale.


Odporność


‘Lucyna’ cechuje się wysoką odpornością na najgroźniejsze choroby drzew pestkowych. Nie poraża jej rak bakteryjny ani brunatna zgnilizna, a na drobną plamistość liści jest mało wrażliwa. Kolejną zaletę tej odmiany stanowi jej wytrzymałość na mróz. Zimą ‘Lucyna’ znosi spadki temperatury do -30°C, a krótkotrwałe ocieplenia nie stanowią dla niej dużego zagrożenia.

Bibliografia

1. Dereń D., Łatwa pielęgnacja drzew, „Mój Piękny Ogród”, nr 8/2009, s. 36.
2. Gruca Z., Doceńmy wiśnie, „Działkowiec”, nr 9/2013, s. 47-49.
3. Gruca Z., Klimat a dobór gatunków i odmian do nasadzeń, „Działkowiec”, nr 9/2008, s. 38-39.
4. Klimek G., Sadownictwo, cz. 2, Warszawa 1997, s. 150, 152.
5. Mika A., Sad dochodowy, Warszawa 2010, s. 260-262, 266-272.
6. Program Ochrony Roślin Sadowniczych 2014, red. A. Czarnocka, Warszawa 2014, s. 144.

Małgorzata Długosz
 

Koniecznie zobacz