- 1/2
- Następne
Winorośl kojarzy się najczęściej z pnączem, wydającym smaczne i atrakcyjne owoce deserowe lub soczyste winogrona, przeznaczane do produkcji win i soków. Warto jednak wiedzieć, że do rodzaju zalicza się również kilka gatunków ozdobnych, których głównym atutem są atrakcyjne liście oraz ciekawy pokrój. Do takich właśnie winorośli należy między innymi pochodząca z Japonii winorośl japońska (Vitis coignetiae), która jest mało wymagającym i niezwykle atrakcyjnym pnączem ozdobnym. Jej najważniejszymi walorami ozdobnymi są duże, niemal okrągłe liście, które jesienią przebarwiają się na niespotykanie piękne i intensywne odcienie czerwieni, fioletu i szkarłatu oraz zwarty, ładny pokrój.
Opis
Winorośl japońska w naturze może dorastać do ponad 15 m., jednak w naszym klimacie nie przekracza zwykle 10 m. Pnącze rośnie bardzo silnie i w sezonie może wytwarzać przyrosty dochodzące nawet do 2-3 m. W młodym wieku wszystkie zielone części rośliny pokrywa gęsty, białawy meszek, co jest charakterystyczną cechą tego gatunku. Pędy winorośli japońskiej początkowo są elastyczne, delikatnie owłosione i miękkie, dlatego bez problemu owijają sie wokół podpór, z czasem jednak stają się grubsze i drewnieją, pokrywając się cienką, jasnobrązową korowiną, która na starszych pędach łuszczy się pasami. Dodatkowym elementem stabilizującym pnącze są oryginalne wąsy czepne, które mogą dorastać nawet do ok. 1 m. długości. O ich atrakcyjności stanowi czerwony odcień oraz włoskowaty kutner, pokrywający całą ich powierzchnię. W sezonie na pędach rozwijają się liczne, duże (ok. 30 cm. długości i podobnej szerokości), niemal okrągłe, 2 lub 3 klapowe liście, które z wierzchu są ciemnozielone, gładkie i dość mocno karbowane, natomiast od spodu są jaśniejsze oraz pokryte gęstym, miękkim i delikatnym kutnerem. Jesienią liście stają się jeszcze piękniejsze, gdyż bardzo spektakularnie się przebarwiają, przybierając intensywne odcienie koloru czerwonego, bordowego i fioletowego. Pnącze zakwita późną wiosną i na początku lata (VI-VII), wydając drobne, niepozorne, lekko pachnące, zielonkawe kwiaty, zebrane w niewielkie grona. Po przekwitnieniu kwiaty przekształcają się w drobne, granatowe, kuliste owoce, które są niejadalne i nie mają szczególnie wysokiej wartości ozdobnej.
Wymagania uprawowe
Winorośl japońska to pnącze niezwykle łatwe w uprawie. Poza słonecznym i zacisznym stanowiskiem nie ma właściwie żadnych szczególnych wymagań siedliskowych. Dobrze znosi niskie temperatury (z wyjątkiem bardzo młodych egzemplarzy, nie wymaga okrywania na zimę), gorzej natomiast radzi sobie z suszą i zanieczyszczonym powietrzem. Co ciekawe liście pnącza lepiej wybarwiają się, gdy roślina jest uprawiana na mniej zasobnych podłożach niż na glebach żyznych. Z tego względu nawożenie w jej przypadku nie jest wskazane.
Winorośl japońska - liście jesienią
Cięcie
Jedynym zabiegiem pielęgnacyjnym, który należy wykonać przy winorośli japońskiej jest cięcie. Wprawdzie roślina najlepiej prezentuje się, kiedy ma szansę rosnąć zupełnie swobodnie, jednak jej silny wzrost może zagrażać drzewom lub krzewom znajdującym się w sąsiedztwie, dlatego zbyt długie pędy należy skracać. Kiedy planujemy wykonać silniejsze cięcie, zabieg powinniśmy przeprowadzić na przedwiośniu (II-III), gdyż pnącze wcześnie rozpoczyna wegetację i cięte wiosną intensywnie „płacze”. Cięcie korygujące pokrój można natomiast przeprowadzić na początku lata (VIII). czytaj dalej...
