- 1/3
- Następne
Cięcie
Wierzba biała nie potrzebuje przycinania, gdyż najpiękniej prezentuje się rosnąc swobodnie, czasem jednak rozrasta się nadmiernie i wymaga pewnej korekty pokroju. W takiej sytuacji drzewo można bez obawy przycinać, gdyż roślina znosi taki zabieg doskonale (najlepiej wykonać go w II, przed rozpoczęciem wegetacji lub zaraz po kwitnieniu).
Rozmnażanie
Wierzbę białą najłatwiej jest rozmnażać wegetatywnie, za pomocą wyjątkowo szybko ukorzeniających się (nawet w zwykłej wodzie) pędów lub przez pobrane z drzewa odrosty korzeniowe. Do rozmnażania odmian wykorzystuje się natomiast szczepienie.
Wierzby białe
Choroby i szkodniki
Wierzba biała może mieć pewne kłopoty ze szkodnikami, gdyż wiele owadów chętnie korzysta z jej liści, pąków i kory. Do najczęściej spotykanych na wierzbie szkodników należą miedzy innymi: brzęczak wierzbowy, rynnica wierzbowa, przędziorek wierzbowiec, pienik wierzbowy, krytoryjek olchowiec, mszyce oraz gąsienice niektórych motyli. Czasem roślinie mogą też zagrażać choroby np. rdza, zamieranie pędów, bakteryjne więdnięcie wierzby czy parch.
Zastosowanie
Wierzba biała ze względu na swoje rozmiary wymaga sporo przestrzeni, dlatego nie może być uprawiana w małych ogrodach i na niewielkich działkach. Znakomicie wygląda natomiast w parkach krajobrazowych, posadzona nad stawami lub strumieniami, gdzie jej zwisające pędy pięknie odbijają się w wodzie oraz w dużych ogrodach, gdzie może spełniać rolę osłonową dla kącika wypoczynkowego.
Poza wykorzystaniem drzewa do celów ozdobnych, roślina ma również szereg innych zastosowań. Można ją wykorzystywać do umacniania wałów i brzegów rzek oraz osuszania terenów podmokłych i okresowo zalewanych. Jej wiotkie pędy służą do wyrobu koszy, a z kory pozyskuje się substancje lecznicze (głównie salicynę, o właściwościach przeciwzapalnych, przeciwbólowych i przeciwgorączkowych). Drewno wierzby białej nie ma zbyt dużej wartości przemysłowej, jednak jest chętnie wykorzystywane jako opał.
Autor: Katarzyna Józefowicz
