Wiciokrzew japoński - sadzenie, uprawa i rozmnażanie

Jesteś tutaj:

Wiciokrzew japoński - sadzenie, uprawa i rozmnażanie

3,6/5 (276 ocen)

Wiciokrzew japoński to długowieczne, częściowo zimozielone pnącze o białych kwiatach. Ze względu na dużą ekspansywność roślinę tę poleca się do sadzenia w miejscach, w których chcemy szybko wyhodować zielony parawan lub okrywę.


Opis


Wiciokrzew japoński (Lonicera japonica) wyróżnia się spośród innych gatunków wiciokrzewu gęstym ulistnieniem. Liście mają kształt eliptyczny lub jajowaty i u większości odmian są ciemnozielone. Jeśli nie występują duże mrozy, pnącze zachowuje liście przez całą zimę. Pojawiające się w na początku lata białe kwiaty mają 4-5 cm długości i z czasem przybierają żółty kolor. Wczesną jesienią zawiązują się na nich ciemnofioletowe jagody, trujące dla ludzi.

Wiciokrzew japoński można uprawiać jako roślinę okrywową lub pnącą. W drugim wypadku należy zapewnić mu podporę, po której będzie się piąć za pomocą wijących się pędów. W ten sposób może dorosnąć do 6 m (po dwóch latach osiągnie ok. 2,5 m). To szybko rosnące pnącze często wykorzystuje się do sadzenia przy pergolach i do tworzenia zielonych osłon na nieatrakcyjne elementy ogrodu. Można je również posadzić przy ogrodzeniu, gdzie utworzy szczelny zielony parawan. Będzie dobrze rosło przy średnio wysokim drzewie.


Odmiany

 

  • ʻAureoreticulataʼ – zielone liście tej odmiany mają dekoracyjne, żółte unerwienie i plamki. Kwiaty są nieduże i niezbyt liczne, kwitną od lipca do sierpnia;
  • ʻHallianaʼ – drobne kwiaty tej odmiany mają słodki zapach i kwitną od czerwca do października;
  • ʻHall’s Prolificʼ – podobnie jak  ʻHallianaʼ kwitnie od połowy lata do wczesnej jesieni, ale wytwarza więcej kwiatów;
  • ʻPurpureaʼ – kwitnie od czerwca do października. Jesienią i zimą liście tej odmiany zmieniają kolor na purpurowy.

Wiciokrzew japoński


Wymagania


Najważniejszym kryterium podczas wyboru stanowiska dla wiciokrzewu japońskiego powinna być jego zaciszność. Pnącze sadzimy w miejscu ciepłym i osłoniętym od wiatru. Dobrze wyrośnie zarówno na stanowisku słonecznym, jak i częściowo zacienionym. Wymagania glebowe wiciokrzewu japońskiego nie są wysokie. Najlepiej jednak, jeśli podłoże będzie żyzne, wilgotne i przepuszczalne.

Wiciokrzew japoński wykazuje niską odporność na duże mrozy. Źle znosi także przedłużające się susze. Jeśli jednak zapewnimy roślinie optymalne warunki uprawy, nie będzie podatna na występowanie chorób i szkodników.


Sadzenie


Wiciokrzew japoński sadzimy wiosną. Najlepiej wybrać dla niego miejsce, w którym kwiaty będą miały dostęp do słońca, ale powierzchnia podłoża pozostanie zacieniona. Aby pnącze się przyjęło, gleba musi zostać obficie nawodniona przed sadzeniem. Należy ją też oczyścić z chwastów na przestrzeni min. 1 m2.

Dół powinien być dwukrotnie większy od bryły korzeniowej rośliny i oddalony od ściany lub drzewa o ok. 30 cm. Wykopaną glebę warto wymieszać z rozdrobnionym kompostem, by rozwijający korzenie wiciokrzew miał pod dostatkiem składników pokarmowych. Po zasypaniu dołka umieszczamy w podłożu podpórki. Mogą to być kratki lub tyczki, które nachylamy w kierunku obiektu, po którym ma się piąć pnącze. Jeżeli chcemy, by wiło się po siatce lub ogrodzeniu, zamocujmy w nich poziome druty, do których przywiążemy pędy wiciokrzewu.

Po starannym ubiciu podłoża nowo posadzoną roślinę należy podlać. Pięciocentymetrowa warstwa ściółki znacznie ułatwi nam pielęgnację młodego pnącza. Nadmierne parowanie wody późną wiosną i latem mogłoby doprowadzić do przesuszenia podłoża, niebezpiecznego w okresie rozwoju korzeni.


Cięcie


W pierwszych trzech latach życia wiciokrzewu japońskiego warto co roku wykonywać silne cięcie. Zabieg taki polega na usunięciu wszystkich pędów oprócz 3-4 najsilniejszych, które tylko skracamy o 1/3. Dzięki temu w kolejnych latach pnącze ładnie się rozkrzewi i będzie cieszyć oko bujnym kwitnieniem.

Wiciokrzew japoński zawsze przycinamy tuż po kwitnieniu. Systematycznie usuwamy z niego pędy stare i ogołocone z liści. W ten sposób nowe odrosty będą miały więcej miejsca i światła.

Na dorosłych okazach wykonujemy cięcie ograniczające wzrost, jeśli uznamy, że stają się zbyt ekspansywne. Po przycięciu przywiązujemy pędy do podpórek.

Wiciokrzew japoński


Rozmnażanie


Wiciokrzew japoński rozmnażamy przez sadzonki zdrewniałe. Jesienią odcinamy zdrowe, silne pędy o długości ok. 20 cm i usuwamy ich wierzchołki. Następnie dołujemy sadzonki w piasku – w gruncie lub w inspekcie. Rów, w którym będą zimować, powinien mieć głębokość na tyle dużą, by ponad powierzchnię ziemi wystawała tylko połowa lub 1/3 rośliny. Podczas mrozów należy pilnować, aby piasek był stale mocno ubity. Młode wiciokrzewy przenosimy do gruntu wiosną, po upływie roku lub dwóch lat. Pamiętajmy, że ta metoda rozmnażania należy do najmniej efektywnych sposobów pozyskiwania nowych roślin, dlatego przygotujmy jak najwięcej sadzonek.

Starsze okazy można rozmnażać również przez odkłady. Do tego celu nadają się pędy dwuletnie. Na środkowym odcinku wybranego pędu należy ostrym nożem wykonać podłużne nacięcie, które następnie pudrujemy ukorzeniaczem i umieszczamy w płytkim dołku, wypełnionym piaskiem i torfem. Pęd można umocować w podłożu drutem, a jego wierzchołek należy przywiązać do palika. Zabieg ten przeprowadzamy wczesną jesienią. czytaj dalej...

Koniecznie zobacz