- 1/1
Kraj Kwitnącej Wiśni jest miejscem niezwykłym. Jego atrakcyjność to przede wszystkim naturalne piękno. Jak nadać oryginalnej harmonii wnętrzom? Czy coraz bardziej popularne tynki japońskie nie są przereklamowane?
Naturalne składniki
W wielu przypadkach decydujemy się na nałożenie tynku japońskiego ze względu na jego skład. Dlaczego? Ponieważ tynk japoński jest doskonałym przykładem tynku, którego produkcja opiera się na wykorzystaniu naturalnych składników.
Należy zwrócić tutaj naszą uwagę na: bawełnę, piasek kwarcowy oraz włókna mineralne czy celulozowe. Podobnie jest z klejami, które należą do grupy klejów roślinnych. Zazwyczaj nie jest to pełny skład tynku japońskiego. Szczególne miejsce zajmują także dodatki w postaci: włókien nabłyszczających, błyszczyków czy brokatów. Zależy nam bowiem nie tylko na ekologii, ale i elegancji.
Dzięki zastosowaniu tego rodzaju składników powierzchnie po nałożeniu tynku są naturalne, a równocześnie delikatnie ozdobione.
Ze względu na to, że skład tynków japońskich jest naturalny należy zwrócić uwagę na poszczególne partie, ponieważ partie tynków naturalnych mogą nieznacznie różnić się pomiędzy sobą.
Zastosowanie
Tynki japońskie nadają się do nałożenia zarówno na powierzchnie ścian jak i powierzchnie sufitów. To sprawia, że znajdują coraz częściej nowych odbiorców.
Ponadto trzeba zwrócić uwagę na fakt, że tynki japońskie przeznaczone są do nakładania na powierzchnie betonowe oraz ceramiczne. Mogą być również nakładane na inne rodzaje tynków (np. tynki gipsowe czy okładziny płyt gk).
Ważnym aspektem jest także nierówność powierzchni. Tynki japońskie nie wymagają wcześniejszego wyrównania powierzchni. Dzięki temu sprawdzają się na powierzchniach równych oraz tych, które wymagają wyrównania.
Popularność tynków japońskich jest spora. Wynika to z szerokiego wachlarzu możliwości. Są zatem popularne w mieszkaniach, ale także w budynkach użyteczności publicznej.
Właściwości – zalety
Podążając tropem popularności tynków japońskich niezbędne będzie określenie właściwości tego rodzaju tynków. Właściwości wymienione poniżej to równocześnie zalety i efekty, na których nam zależy.
Przede wszystkim tynki japońskie to właściwości cieplno-wilgotnościowe oraz właściwości akustyczne. Zwracamy szczególną uwagę na możliwość „oddychania ścian”. Woda nie jest gromadzona na stałe przez ściany i sufity.
Natomiast właściwości cieplne tynków japońskich mogą znacząco obniżyć koszty związane z ogrzewaniem pomieszczeń. Tynk japoński, dzięki strukturze włókien, przyczynia się do pozostawania ciepła w pomieszczeniu. W związku z tym straty ciepła powstające przed jego nałożeniem są znacznie wyższe. Tynk japoński jest w stanie ograniczyć straty ciepła nawet o 1/5 w porównaniu z poprzednim wariantem.
Akustyczne tynki japońskie nie odbijają dźwięku, ale wręcz przeciwnie – pochłaniają go. Stąd są chętnie stosowane w salach wykładowych czy biurach, gdzie akustyka odgrywa niezwykle ważną rolę i dla wielu może stać się przyczyną konfliktów.
Nieco inną zaletą tynku japońskiego jest także wyrównanie powierzchni. Nie powstają tutaj spoiny czy łączenia. Dzięki temu tworzy się jednolitą powierzchnię, pozbawioną tego rodzaju „ozdób”.
Ciekawą właściwością tynków japońskich jest możliwość ich wielokrotnego użycia. Chociaż wielu z nas może to dziwić wielokrotne użycie wcale nie jest żartem. Niedoskonałości na ścianie pokrytej tynkiem japońskim? Wystarczy go zdjąć, wyczyścić (w przypadku powstałych zabrudzeń) i nałożyć ponownie.
Nakładanie
Nakładanie tynków japońskich wiąże się z oczyszczeniem podłoża. W celu przypomnienia: nie chodzi tutaj o wyrównanie, ale takie przygotowanie podłoża, aby było czyste i suche.
Na opakowaniu tynków japońskich znajduje się informacja o ilości wody, w której należy rozrobić klej oraz tynk. Dążymy do uzyskania jednorodnej konsystencji, ponieważ to właśnie taka masa nadaje się do nałożenia na nasze ściany czy sufity.
Sam proces nakładanie nie powinien przysporzyć trudności. Tynki japońskie nakłada się warstwowo, zazwyczaj w postaci dwóch warstw. Grubość? Wynika z rodzaju powierzchni i efektu, który chcemy uzyskać. Najczęściej grubość jednej warstwy powinna wynosić około 2 cm. czytaj dalej...
