- 1/2
- Następne
Sadzonek nie należy pobierać z roślin chorych, gdyż wtedy przeniesiemy także patogeny. Również wybujałe, słabe i wiotkie pędy nie nadają się do rozmnażania, gdyż nie są dostatecznie silne i łatwo gniją. Pobrana sadzonka powinna być dość krótka, gęsta i zwarta. Dla lepszego ukorzenienia, należy ją delikatnie przeciąć u nasady i posypać proszkiem ukorzeniającym. Tak przygotowaną sadzonkę, należy umieścić w wilgotnym piasku z dodatkiem odkwaszonego torfu (podłoże powinno być dostatecznie przepuszczalne, inaczej sadzonki mogłyby gnić), po czym umieścić doniczkę w tunelu lub inspekcie. Należy tylko pamiętać, aby podczas ukorzeniania, rośliny znajdowały się w półcieniu, gdyż słońce mogłoby je poważnie uszkodzić. Sadzonkom pędowym do ukorzenienia potrzebne jest nawet kilka miesięcy. W tym czasie powinny mieć zapewnioną temperaturę powyżej zera, stałą wilgotność powietrza oraz niezbyt dużą wilgotność podłoża (rośliny łatwo zalać).
| Zobacz także: Popularne rodzaje i odmiany tui |
Roślina tworzy również nasiona w postaci szyszek, ale sadzonki pozyskane z ich pomocą mogą nie zachować cech egzemplarza matecznego, dlatego nie poleca się tej metody w przypadku odmian.
Choroby i szkodniki
Podobnie jak większość żywotników zachodnich, również tuja „Szmaragd” nie jest zupełnie odporna na choroby i szkodniki. Największym zagrożeniem w jej uprawie są przede wszystkim choroby grzybowe, które zwykle mocno uszkadzają łuski i pędy, a w skrajnych przypadkach mogą nawet doprowadzić do całkowitego zamarcia krzewu. Do najczęstszych chorób tego żywotnika nalezą: fuzarioza, plamistość łusek, szara pleśń, opieńkowa zgnilizna korzeni oraz najgroźniejsza, chociaż rzadziej spotykana – fytoftoroza. Przyczyną problemów bywają też szkodniki (mszyce np. miodownica żywotnikowa, misecznik tujowiec czy przędziorek sosnowiec), błędy uprawowe (np. przenawożenie, przesuszenie podłoża, niewłaściwe stanowisko uprawy). oraz niekorzystne warunki pogodowe (np. silne mrozy).
Zastosowanie
Tuja „Szmaragd” to niezwykle elegancka odmiana żywotnika zachodniego, która równie pięknie prezentuje się w kompozycjach z innymi roślinami iglastymi jak i posadzona jako soliter. Znakomicie nadaje się też do tworzenia zimozielonych szpalerów i żywopłotów. Jeśli chcemy uzyskać z rośliny ładny, gęsty żywopłot, sadzonki sadzimy w rzędzie co 60 cm., a kiedy osiągną wymaganą wysokość, przycinamy im czubki, dzięki czemu reszta krzewu mocniej się zagęści. Cięcie formujące przeprowadzamy każdego roku wczesną wiosną (III-IV), przycinając roczne przyrosty o ok. 1/2 długości. W razie potrzeby zabieg powtarzamy w drugiej połowie lata (VIII).
Tuja „Szmaragd” tworzy gęsty, ale płytki system korzeniowy, co ma swoje wady i zalety. Z jego powodu jest bardzo wrażliwa na przesuszenie, ale jednocześnie dobrze znosi przesadzanie, nawet w starszym wieku.
Autor: Katarzyna Józefowicz
