Tuja brabant - uprawa, pielęgnacja i rozmnażanie

Jesteś tutaj:

Tuja brabant - uprawa, pielęgnacja i rozmnażanie

3,2/5 (923 ocen)

Wśród wielu odmian żywotnika zachodniego (Thuja occidentalis), tuja „Brabant” zajmuje dość szczególne miejsce. Dzięki niewielkim wymaganiom uprawowym oraz niezwykle szybkiemu wzrostowi (roczne przyrosty to ok. 40 cm.), należy bowiem do najważniejszych krzewów iglastych, przeznaczanych na zimozielone żywopłoty.


Tuja „Brabant”


Tuja „Brabant” jest rozłożystym, wysokim krzewem (po kilku latach ok. 3-4 m. wys. docelowo ok. 10 m.) o dość luźnym, kolumnowym lub stożkowatym pokroju i krótkich konarach. Jej łuski mają kolor jasnozielony, który tylko nieznacznie ciemnieje na okres zimy. Łuskowate igły wyrastają dość gęsto na wiotkich, mocno rozgałęzionych, spłaszczonych pędach, które z czasem przewieszają się na zewnątrz krzewu. Odmiana ta ma szczególną tendencję do tworzenia dużej ilości niezbyt atrakcyjnych szyszek. Początkowo są one miękkie i żółto-zielone (VII-IX), z czasem stają się sztywne i brązowe.  Niestety, kiedy na roślinie pojawiają się w dużej ilości, obniżają wartość ozdobną krzewu, dlatego warto jest je usuwać ręcznie (na pojedynczych osobnikach) lub przez systematyczne przycinanie pędów (w przypadku żywopłotu).


Wymagania uprawowe


Tuje „Brabant” mają niewielkie wymagania środowiskowe i są dość łatwe w uprawie. Wprawdzie najlepiej czują się na stanowiskach słonecznych oraz na żyznych, lekko kwaśnych, próchniczych i wilgotnych glebach, ale na słabszym podłożu i w lekkim półcieniu również sobie poradzą. Nie tolerują jednak głębokiego cienia i ze względu na płytki system korzeniowy są bardzo wrażliwe na suszę. Brak odpowiedniej ilości wody w podłożu najbardziej dokucza im podczas upalnego lata i mroźnej zimy, dlatego dobrze jest glebę wokół krzewów wyściółkować np. korą ogrodniczą, a rośliny przed nastaniem zimy, obficie podlać. Płytki system korzeniowy pozwala natomiast na łatwe przesadzanie roślin, które dobrze znoszą przeprowadzkę nawet w starszym wieku.


Tuje „Brabant” są dostatecznie odporne na niskie temperatury, zimowe wiatry, zanieczyszczone, miejskie powietrze i przycinanie. Chociaż ta odmiana tui nie jest tak wymagająca w stosunku do żyzności podłoża jak inne odmiany żywotnika zachodniego, regularne dokarmianie sprzyja jej wzrostowi i poprawia wybarwienie łusek. Ponieważ jednak krzewy te są dość wrażliwe zasolenie podłoża,  do nawożenia najlepiej wykorzystać mieszanki przeznaczone specjalnie dla roślin iglastych. Zawierają one odpowiednio dobraną ilość składników pokarmowych, a dodatkowo pomagają utrzymać właściwy odczyn podłoża. Nawożenie powinniśmy zakończyć najdalej na początku sierpnia, aby krzewy mogły przygotować się do zimy.

Tuje brabant

Tuje brabant

Rozmnażanie


Najlepszym sposobem rozmnażania tui „Brabant” jest ukorzenianie sadzonek pędowych, pobranych z rośliny wraz z piętką, wczesną wiosną (III-IV) lub jesienią (IX-XI). Aby uniknąć wtórnego zakażenia, sadzonek nie powinno się pobierać z roślin chorych. czytaj dalej...

Koniecznie zobacz