Trociniarka czerwica - szkodliwość, zwalczanie i zdjęcia

Jesteś tutaj:

Trociniarka czerwica - szkodliwość, zwalczanie i zdjęcia

3,3/5 (1224 ocen)

Gąsienica przechodzi przez 8 stadiów larwalnych i przeżywa dwie zimy zanim się przepoczwarzy. W pierwszym roku szkodnik żeruje w gromadzie tuż pod korą, w szyi korzeniowej drzew, a w drugim przenosi się w głąb pni i konarów, drążąc indywidualne korytarze. W maju drugiego roku larwa przemieszcza się pod powierzchnię kory i wygryza w niej otwór wylotowy. Następnie tworzy kokon z wiórek oraz przędzy. Proces przepoczwarzenia zachodzi zazwyczaj w żerowisku, 5-8 cm pod powierzchnią ziemi, choć niekiedy gąsienice schodzą nawet na głębokość 2 m. Wylot motyli rozpoczyna się po upływie 2-6 tygodni – w czerwcu lub na początku lipca. Dorosły osobnik żyje około tygodnia.


Rozpoznawanie


W jednym drzewie żeruje od kilku do kilkudziesięciu larw trociniarki czerwicy. Obecność gąsienic rozpoznajemy po otworach w korze, rozmieszczonych powyżej żerowisk szkodników. Z wylotów tuneli wysypują się trociny i walcowate, czerwonobrunatne odchody larw. Można wyczuć też specyficzną woń, przypominającą zapach octu drzewnego. Z uszkodzonej kory często wycieka sok.

Trociniarka czerwica - gąsienica

Trociniarka czerwica - gąsienica


Zwalczanie


Jeśli trociniarka czerwica nie występuje w dużym nasileniu, nie stanowi poważnego zagrożenia dla drzew. Jej obecność zwiększa jednak ryzyko wystąpienia chorób grzybowych, dlatego należy podjąć kroki mające na celu ograniczenie populacji szkodnika. Przy słabej inwazji możemy zastosować mechaniczne metody niszczenia gąsienic – do tuneli wsuwa się druciki.

Skuteczniejszym sposobem niszczenia larw jest umieszczanie trucizn oddechowych w ich żerowiskach. W otwory wygryzione przez gąsienice wkłada się zwiniętą watę, nasyconą dwusiarczkiem węgla lub czterochlorkiem węgla. Wylot tuneli należy następnie zasklepić gliną lub cementem. Wadą powyższych metod zwalczania trociniarki czerwicy jest ich czasochłonność, dlatego stosuje się je tylko przy niewielkiej liczbie drzew – w przydomowych sadach lub parkach.

Silnie porażone, gumujące i usychające drzewa należy karczować i palić.


Profilaktyka


Naturalni wrogowie gąsienic trociniarki czerwicy to dzięcioły, na motyle natomiast polują sowy i nietoperze. Ponadto wśród larw występuje zjawisko kanibalizmu. Wyniszczają je również pasożytnicze błonkówki z rodziny Ichneumonidea i muchówki z rodziny Tachinidae. Jeśli w zeszłym sezonie zaobserwowaliśmy w naszym ogrodzie występowanie gąsienic, na przełomie maja i czerwca warto zabezpieczyć dolne partie pni lepem lub posmarować korę środkiem odstraszającym, który zapobiegnie złożeniu nowych jaj. Należy również rozwieszać w ogrodzie pułapki feromonowe, służące do odławiania osobników męskich.


Bibliografia


1. Dominik J., Starzyk J. R., Owady uszkadzające drewno, Warszawa 2004, s. 16, 19-20, 48, 62, 281, 289, 373, 397, 398-399.
2. Stocki J., Kinelski S., Dzwonkowski R., Drzewa liściaste i owady na nich żerujące. Poradnik leśnika, Warszawa 2008, s. 77-78, 123, 198.
3. Wiech K., Szkodniki drzew owocowych, Kraków 2008, s. 38-40.

Małgorzata Długosz
 

Koniecznie zobacz