- 1/2
- Następne
Ciekawostki
Tomka wonna nie ma szczególnych wartości użytkowych i nie jest rośliną wybitnie dekoracyjną, ale może być wykorzystana do przyrządzania napojów alkoholowych, którym nadaje bardzo charakterystyczny aromat (min. nalewki, wódki smakowe, żubrówka). Ze względu na ładne kwiatostany i małe wymagania siedliskowe, trawa może być też wykorzystana do zakładania trawników łąkowych lub urozmaicania wrzosowisk. Jej kwiatostany mogą być również zbierane, suszone i wykorzystywane do tworzenia suchych bukietów. Tomka wonna nie jest zwykle gatunkiem inwazyjnym (jej nasiona po dojrzeniu szybko opadają na glebę, ale mają słabą zdolność kiełkowania), dlatego rzadko staje się przyczyną zachwaszczenia upraw. Jest też szybko wypierana z terenów użytkowych, nawożonych obornikiem lub azotem, gdyż bardzo źle znosi w podłożu nadmiar łatwo przyswajalnych składników odżywczych. Z tego względu może zachwaszczać jedynie miejsca słoneczne z suchym i ubogim w składniki pokarmowe podłożem.
Tomka wonna była dawniej uznawana także za roślinę leczniczą, wykazującą pewne właściwości przeciwbólowe, rozgrzewające i przeciwzapalne. Ziele w postaci okładów wykorzystywano między innymi do leczenia obrzęków, krwiaków i zapalenia żył oraz do łagodzenia bólu stawów. Obecnie tomka straciła na znaczeniu jako roślina lecznicza, mimo to czasami można ją znaleźć w składzie niektórych preparatów zielarskich oraz leków odczulających, podawanych osobom cierpiącym z powodu alergii na pyłki traw. Roślina wchodzi również w skład testów alergicznych, sprawdzających poziom uczulenia na pyłki traw.
Autor: Katarzyna Józefowicz
Bibliografia:
1. „Trawy właściwości występowanie i wykorzystanie”, red. Stanisław Kozłowski, wyd. PWRiL, 2012 r.
2. „Tereny zadarnione” Kazimierz Jankowski, Grażyna Anna Ciepiela, Joanna Jodełka, Roman Kolczarek, wyd. Akademii Podlaskiej, Siedlce 2008
3. „Przewodnik do oznaczania krajowych roślin zielarskich” J. Mowszowicz, wyd. PWRiL, Warszawa 1983 r.
