Tawuła wczesna - uprawa, pielęgnacja, cięcie i rozmnażanie

Jesteś tutaj:

Tawuła wczesna - uprawa, pielęgnacja, cięcie i rozmnażanie

3,5/5 (304 ocen)

Inną popularną metodą rozmnażania tawuły wczesnej jest pobieranie sadzonek korzeniowych. W tym celu od dorosłego krzewu odcinamy fragment grubego, zdrowego korzenia. Następnie dzielimy go na części o długości ok. 5 cm. Góra każdej sadzonki powinna być ucięta pod kątem prostym, a końcówka, którą umieścimy w ziemi, ukośnie. Oznaczamy je w ten sposób, gdyż bardzo ważne jest, by sadzić rośliny zgodnie z polaryzacją – ich górne części wytworzą pędy, a z dolnych wykształcą się korzenie.

Odpowiednio przygotowane sadzonki umieszczamy w mieszance torfu i piasku. Wierzchołki roślin powinny znaleźć się na równi z powierzchnią podłoża. Przykrywamy je cienką warstwą piasku i podlewamy metodą kropelkową. Rozwój sadzonek korzeniowych trwa ok. 6 miesięcy, a więc dłużej niż w przypadku sadzonek zielnych i półzdrewniałych. Ich pielęgnacja jest za to mniej wymagająca. Nie należy tylko dopuszczać do przesuszenia gleby. Po rozsadzeniu do osobnych doniczek młode rośliny powinny przebywać w inspekcie jeszcze ok. 3 tygodni.


Nawożenie


Młodą tawułę wczesną zasilamy od pierwszej wiosny po posadzeniu. Pierwsza dawka nawozu nie powinna przekraczać 10 g. Kolejne mogą być większe. Pamiętajmy, że na nawożenie mamy czas do sierpnia, ale najlepiej wykonać je wcześniej, do ostatniej dekady czerwca. Im później skończymy zasilać nasze krzewy, tym mniej czasu pozostanie im na przygotowanie się do zimowania.
Tawuły rosnące w pojemnikach podlewamy nawozem wieloskładnikowym, gdy liście tracą kolor i zwijają się.

 

Zobacz także: Tawuła szara


Podlewanie


Tawuła wczesna dobrze znosi na braki opadów, ale w przypadku przedłużającej się suszy warto ją podlać. Lepiej robić to rzadziej, a obficiej.


Kompozycja


Tawułę wczesną często spotykamy w  ogrodach, parkach i zieleńcach. Krzew ten doskonale nadaje się do tworzenia żywopłotów nieformowanych i obramowań. Można również sadzić go pojedynczo – na trawniku lub przy ścianie domu. Ładnie komponuje się z wczesnymi roślinami kwitnącymi na różowo, jak tamaryszek i magnolia, oraz iglakami – cisem, żywotnikiem i sosną.


Bibliografia

1. ABC ogrodnictwa, Reader’s Digest, Warszawa 2011, s. 316-317, 320-321, 324-325, 329, 332, 350, 376-377.
2. Dobbs L., Wood S., Zmień swój ogród, Muza SA, Warszawa 2007, s. . 204-205, 208-210.
3. Grzegory J., Ogród przy domu, PWRiL, Warszawa 1983, s. 71-72.
4. Ilustrowana encyklopedia roślin, cz. 8, red. Sieńko-Holewa I., Agora SA, Warszawa 2008, s. 12-13.
5. Katalog roślin. Drzewa, krzewy, byliny, Agencja Promocji Zieleni Sp. z o. o., Warszawa 2006, s. 6-10.
6. Kiljańska I., Krzewy ozdobne w ogródku, PWRiL, Warszawa 1977, s. 72-74.
7. Mölzer V., Kwitnący ogród, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1983, s. 67.
8. Ogród. Encyklopedyczny poradnik na cały rok, Warszawa 2003, s.  46, 62, 232-233, 257.
9. Podstolski W., Niezawodne tawuły, „Ogrody”, nr 7/2004, s. 19-23.
10. Szydło W., Tawuły na wiosnę i lato, „Kwietnik” nr 5/2000, s. 43-46.
11. Ulepszamy podłoże piaszczyste i gliniaste, „Mój Piękny Ogród. Wydanie specjalnie”, nr 2/2009, s. 39.
12. Woźniak J., Rozmnażanie roślin, Buchmann, Warszawa 2013, s. . 46-48, 53-55, 58-60, 94, 98-99.

Małgorzata Długosz
 


Koniecznie zobacz