- 1/3
- Następne
Inne metody rozmnażania tawuły szarej polegają na pobieraniu sadzonek zdrewniałych lub półzdrewniałych. Ten ostatni rodzaj sadzonek to pędy, które zmieniły już kolor na brązowy, ale nadal są giętkie. Obcinamy je latem . Opieka nad nimi wymaga stałej dbałości o odpowiednią wilgotność podłoża i powietrza, ale jeśli obficie podlejemy dorosłą tawułę przed pobraniem sadzonek, młode rośliny nie powinny mieć problemów z ukorzenieniem się. Odpowiednie podłoże dla nich to torf zmieszany z wermikulitem.
Doniczka nie może stać w pełnym słońcu. Sadzonki z pędów półzdrewniałych koniecznie należy okryć folią. Rozpinamy ją na drucie lub na patyczkach wbitych w ziemię, by nie dotykała roślin.
Sadzonki zdrewniałe pobieramy jesienią, gdy tawuła straci liście. Ich zaletę stanowi fakt, że nie są tak podatne na przesuszenie, jak sadzonki półzdrewniałe. Musimy im jednak zapewnić niską temperaturę do przezimowania, a wiosną wysadzić je do szkółki. Na miejsce stałe przenosimy młode tawuły dopiero po roku lub dwóch latach, gdy wykształcą silny system korzeniowy.
Mniej trudu wymaga pielęgnacja sadzonek korzeniowych. Z dorosłej rośliny pobieramy fragment korzenia, czyścimy go i dzielimy na części o długości ok. 5 cm. Aby uniknąć posadzenia rośliny niezgodnie z polaryzacją, dół sadzonki obcinamy ukośnie, a górę pod kątem prostym. Wierzchołki sadzonek powinny znaleźć się na równi z powierzchnią podłoża. Optymalna temperatura dla rozwoju korzeni wynosi 22-26°C. Młode rośliny przesadzamy do osobnych doniczek, gdy ich korzenie osiągną min. 2,5 cm długości – potrzebują na to ok. 6 miesięcy. Przed przesadzeniem na miejsce stałe trzymamy je w inspekcie jeszcze ok. 3 tygodni.
Nawożenie
Tawułę szarą możemy zasilać nawozem mineralnym wiosną i latem, najpóźniej do końca czerwca. Pamiętajmy, że zasilanie azotem opóźnia drewnienie pędów, co wpływa niekorzystnie na zimowanie roślin. Młode krzewy w pierwszym roku po posadzeniu nie powinny otrzymać pełnej dawki nawozu, zwłaszcza jeśli nawoziliśmy je podczas sadzenia.
Podlewanie
Tawuła szara jest bardzo odporna na suszę. Jeśli decydujemy się na podlewanie, stosujmy jednorazowo duże dawki polewowe. W ten sposób zyskamy pewność, że woda przesiąknie przez zaskorupiałą powierzchnię ziemi do korzeni. Znacznie więcej uwagi wymagają sadzonki. Podlewamy je regularnie metodą kropelkową, ponieważ zraszanie zwiększa ryzyko wystąpienia chorób grzybowych.
| Zobacz także: Tawuła wczesna |
Kompozycja
Tawuła szara ze względu na swoje zwisające do ziemi pędy pięknie prezentuje się nad powierzchnią wody, w której może się odbijać. Jest również doskonałym materiałem do tworzenia żywopłotów zarówno strzyżonych, jak i nieformowanych. Doskonale sprawdzi się jako tło rabaty bylinowej. Jej białe kwiaty pięknie komponują się z różową magnolią, wiśnią japońską i rajską jabłonią. Równie efektownie prezentuje się sadzona obok ciemnozielonych roślin iglastych oraz brzóz.
Bibliografia
1. ABC ogrodnictwa, Reader’s Digest, Warszawa 2011, s. 316-317, 320-321, 324-325, 329, 332, 376.
2. Dobbs L., Wood S., Zmień swój ogród, Muza SA, Warszawa 2007, s. . 204-205, 208-210.
3. Ilustrowana encyklopedia roślin, cz. 8, red. Sieńko-Holewa I., Agora SA, Warszawa 2008, s. 12-13.
4. Katalog roślin. Drzewa, krzewy, byliny, Agencja Promocji Zieleni Sp. z o. o., Warszawa 2006, s. 6-10, 101.
5. Ogród. Encyklopedyczny poradnik na cały rok, Warszawa 2003, s. 46, 62, 232-233, 257.
6. Podstolski W., Niezawodne tawuły, „Ogrody”, nr 7/2004, s. 19-23.
7. Szydło W., Tawuły na wiosnę i lato, „Kwietnik” nr 5/2000, s. 43-46.
8. Ulepszamy podłoże piaszczyste i gliniaste, „Mój Piękny Ogród. Wydanie specjalnie”, nr 2/2009, s. 39.
9. Woźniak J., Rozmnażanie roślin, Buchmann, Warszawa 2013, s. 46-48, 53-55, 58-60, 98-99.
Małgorzata Długosz
