- 1/3
- Następne
Zwalczanie chemiczne
Jeśli jednak mimo prowadzenia zabiegów profilaktycznych szczaw polny pojawi się w uprawie, należy skorzystać z jednego z preparatów chemicznych przeznaczonych do jego zwalczania (wybranych z aktualnego rejestru MRiRW). Obecnie wśród herbicydów przeznaczonych do ochrony upraw przed szczawiem znajdują się: Chwastox Trio 540 SL (pszenica ozima, pszenżyto ozime, żyto, jęczmień jary, owies oraz trawniki i pola golfowe), Mniszek 540 SL, Golf Plus 540 SL (trawniki, pola golfowe). W razie konieczności można też skorzystać z preparatów przeznaczonych do niszczenia w uprawach chwastów wieloletnich jak np.: Aminopielik D 450 SL (pszenica jara i ozima, jęczmień ozimy, pszenżyto ozime, żyto), Aminopielik Tercet 500 SL (pszenica jara i ozima, jęczmień jary i ozimy, pszenżyto jare i ozime), Chwastox Turbo 340 SL (jęczmień jary i ozimy, owies, pszenica jara i ozima, pszenżyto jare i ozime, żyto, kukurydza), Mustang 306 SE ( zboża jare i ozime z wyłączeniem owsa, kukurydza), Galera 334 SL ( rzepak jary i ozimy, gorczyca biała), Starane Super 101 SE (zboża jare i ozime, w tym również owies), Lenazar 80 WP (burak, truskawka), Kerb 50 WP (chmiel, lucerna, rzepak, koniczyna, drzewa i krzewy owocowe, niektóre zioła). Przed założeniem uprawy można także oczyścić stanowisko z chwastów za pomocą jednego z herbicydów totalnych, zawierającego w swoim składzie glifosat (np. Cleaner 360 SL, Roundup Max 2). Po ich użyciu będzie jednak czasem konieczna przerwa przed rozpoczęciem uprawy (przed użyciem należy bezwzględnie zapoznać się z informacjami zamieszczonymi na opakowaniu środka). Herbicydy totalne można też zastosować do usunięcia chwastów z nieużytków oraz sadów (np. Klinik 360 SL).
Szczaw polny
Ciekawostki
Pomimo iż liście szczawiu polnego bywają czasem wykorzystywane w kuchni do przyprawiania zup, jarzynek lub sałatek, nie powinno się ich spożywać, szczególnie w większych ilościach, gdyż zawierają substancje szkodliwe i mogą wykazywać działanie toksyczne (min. za sprawą kwasu szczawiowego i saponin). Szczawiu polnego nie należy też mylić ze szczawiem zwyczajnym (Rumex acetosa), który wprawdzie również jest pospolitym chwastem, ale także rośliną jadalną i leczniczą, wykorzystywaną w kuchni i w ziołolecznictwie (chociaż także i jego ziele zawiera szkodliwe szczawiany i nie powinno być spożywane w nadmiernych ilościach, szczególnie przez osoby mające kłopoty z nerkami oraz chorujące na reumatyzm). Liście ziela stosowane bywają również do wywabiania plam np. z wiklinowych mebli. Od szczawiu polnego odróżniają go między innymi większe i szersze liście oraz bardziej zwarty, wyższy, gęstszy i węższy kwiatostan. Szczaw zwyczajny preferuje też inne stanowiska, gdyż woli gleby żyzne i bogate w azot (roślina wskaźnikowa gleb azotowych). Oba gatunki szczawiu są natomiast żywicielami gąsienicy niewielkiego motyla - czerwończyka żarka.
Autor: Katarzyna Józefowicz
Bibliografia:
1. „Podręczny atlas chwastów” Prof. dr hab. Grzegorz Skrzypczak, dr Andrzej Blecharczyk, wyd. Medix Plus, Poznań 1996r.
2. „Atlas chwastów” prof. dr Włodzimierz Tymrakiewicz, wyd. PWRiL, Warszawa 1976r.
3. „Profesjonalny atlas chwastów”, wyd. Basf 2004r.
4. „Rolniczy atlas chwastów” dr Grażyna Hołubowicz-Kliza, Instytut Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa, Puławy, 2012
5. „Atlas chwastów dla praktyków” Tomasz Czubiński, Adam Paradowski, Polskie Wydawnictwo Rolnicze Sp. z o.o., Poznań 2014r.
6. „Wielka księga ziół leczniczych” Reader’s Digest, wydanie polskie, W-wa 2012
Zdjęcie nagłówkowe: wikipedia.org, Orikrin1998, CC BY 3.0
