- 1/2
- Następne
Podlewanie
Siewki podlewamy regularnie, by podłoże było stale wilgotne. Jeśli mimo to młode roślinki więdną, stosujemy dodatkowo zraszanie. Ta metoda podlewania zwiększa jednak ryzyko wystąpienia chorób grzybowych, dlatego rozsadę należy regularnie wietrzyć. Również młode rośliny świeżo wysadzone do gruntu potrzebują systematycznego podlewania. Dorosły szarłat lepiej znosi niedobory wody i wymaga nawadniania tylko w czasie przedłużającej się suszy.
Choroby i szkodniki
- zgnilizna twardzikowa – na łodygach roślin pojawia się biały, puszysty nalot, w którym można zauważyć czarne przetrwalniki grzyba. Porażone szarłaty należy natychmiast usunąć, a zdrowe okazy opryskać środkiem zawierającym iprodion (np. Rovral 50 WP), procymidon (np. Sumilex 50) lub winklozolinę (Ronilan 500 SC);
- zgorzel siewek – zraszanie i niedostateczne wietrzenie siewek może doprowadzić do ich gnicia. Chore rośliny należy usunąć. Pozostałe siewki zostały już prawdopodobnie zakażone, ale można profilaktycznie opryskać je środkami Captan 50 WP lub Merpan 50 WP. W przypadku utraty całej rozsady należy zniszczyć podłoże, a nowe nasiona zaprawić środkiem zawierającym metalaksyl (np. Apron 35 SD);
- mączniak prawdziwy – na liściach pojawia się mączysty nalot. Usuwamy porażone egzemplarze i poprawiamy warunki uprawy – zmniejszamy wilgotność oraz dbamy o higienę roślin. Chorobę zwalczamy stosując rozcieńczony wywar ze skrzypu polnego – 1 kg świeżych roślin lub 150 g suszu zalewamy 10 l wody, po upływie doby gotujemy wywar, rozcieńczamy go czterokrotnie i opryskujemy rośliny. W ostateczności stosujemy środki chemiczne, takie jak Nimrod 25 EC lub Punch 400 EC;
- mączniak rzekomy – na liściach występuje żółtawy bądź brunatny nalot. Porażone rośliny wyrywamy i palimy, a na resztę stosujemy oprysk wywarem ze skrzypu polnego lub fungicydami, np. Dithane 455 SC lub Ripost M 67,2 WP;
- mszyce – niebezpieczne dla szarłatu trójbarwnego są tylko duże kolonie tych szkodników. Z mniejszą liczbą poradzą sobie ich naturalni wrogowie – biedronki i bzygowate. Mszyce możemy zwalczać własnoręcznie przygotowanymi wywarami: z pokrzywy z dodatkiem szarego mydła (200 g suszu na 10 l wody, wymaga podgrzewania – nie gotowania! – przez godzinę), czosnku (100-150 g zmielonych ząbków na 10 l wody, stosujemy po rozcieńczeniu z wodą w stosunku 1:1), naci ziemniaczanej (1,5 kg rozdrobnionych liści na 10 l wody, gotowe do użycia po 4 godzinach) lub liści i kwiatów rumianku (1,5 kg świeżej masy bądź 500 g suszu na 5 l gorącej, ale nie wrzącej wody, po upływie 12 godzin rozcieńczamy napar wodą w stosunku 1:5);
- ślimaki – duża inwazja tych szkodników może zniszczyć sadzonki. Zwalczamy je, wystawiając w ogrodzie pułapki. W okolicy rabat można zakopać słoiki z mieszanką z cukru i piwa, które będą zwabiać ślimaki.
| Zobacz także: Szarłat wiechowaty |
Kompozycja
Szarłat trójbarwny wygląda imponująco zwłaszcza w dużych grupach. Możemy wykorzystać go jako główną ozdobę rabaty w reprezentacyjnej części ogrodu. Ponieważ jego żywe kolory przyciągają wzrok, warto dobrać mu towarzystwo w postaci roślin o spokojniejszych barwach. Będzie prezentował się pięknie np. obok białej lwiej paszczy i rudbekii.
Tutaj kupisz nasiona szarłatu - amarantusa trójbarwnego
Bibliografia
1. ABC ogrodnictwa, Reader’s Digest, Warszawa 2011, s. 14-17, 28.
2. Choroby i szkodniki roślin, red. Sieńko-Holewa I., Agora SA, Warszawa 2008, s. 3, 7, 15, 30-31, 62-64.
3. Encyklopedia roślin ogrodowych. Aranżacje, ARTI, Warszawa 2005, s. 274-275.
4. Ilustrowana encyklopedia roślin, cz. 1, red. Sieńko-Holewa I., Agora SA, Warszawa 2008, s. 31-32.
5. Kalendarz Przyrodniczy 2009, „Mój Piękny Ogród”, nr 4/2008, s. 39, 49, 115.
6. Mauryc K., Zaprawy, wyciągi, odwary i gnojówki roślinne stosowane w ogrodach przydomowych oraz rolnictwie ekologicznym, „Wiadomości Rolnicze”, nr 3/2004, s. 10-11.
7. Mölzer V., Kwitnący ogród, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1983, s. 255.
8. Pusz W., Amarantus – prawdziwe złoto Inków, „Mój Piękny Ogród”, nr 8/2006, s. 26-28.
9. Rak J., Nieznany szarłat, „Kwietnik”, nr 2/1999, s. 48-49.
10. Romanowska B., Cenny szarłat, „Mój Piękny Ogród”, nr 5/2010, s. 114.
11. Szydło W., Szymczykiewicz M., Popularne kwiaty ogrodowe, Prószyński i S-ka, Warszawa 1996, s. 31.
12. Woźniak J., Rozmnażanie roślin, Buchmann, Warszawa 2013, s. 17-18, 21-22, 39.
Małgorzata Długosz
