- 1/5
- Następne
Owoce świdośliwy
Roślina zaczyna owocować w 2-4 roku po posadzeniu. Jadalne owoce świdośliwy są drobne, kuliste i pokryte woskowym nalotem na powierzchni. Mają barwę od czerwonej do purpurowej, w miarę dojrzewania ciemnieją, aż uzyskają prawie czarny lub czarnofioletowy kolor. Jagody nadają się do spożycia na surowo, jednak nie nadają się do dłuższego przechowywania, dlatego częściej wykorzystywane są do suszenia w formie rodzynek czy przetworzenia w formie kompotów lub dżemów. Są smacznym dodatkiem domowych wypieków.
Owoce świdośliwy mają słodki i soczysty miąższ, podobny w smaku do jagód borówki wysokiej, przez co często błędnie nazywa się je borówką kanadyjską lub słodką aronią. Zawierają wiele cennych składników odżywczych, w tym cukry, kwas jabłkowy, witaminę C i B, prowitaminę A, kumaryny, żelazo kobalt i miedź. Pomagają leczyć choroby układu pokarmowego i stany zapalne jamy ustnej, działają przeciwsklerotycznie, a jednocześnie wzmacniająco na serce.
Pielęgnacja świdośliwy
Pielęgnacja krzewu polega na wycinaniu nadmiaru odrostów korzeniowych i starych, suchych lub uszkodzonych gałęzi, a także przerzedzania w miarę potrzeby środkowej części krzewu. Cięcie ma również na celu pobudzenie do owocowania. Należy pamiętać jednak, by silne cięcia wykonywać dopiero po 6-8 latach od posadzenia. Roślina dobrze znosi mrozy, więc dodatkowe zabezpieczanie nie jest potrzebne.
W uprawie amatorskiej świdośliwa nie wymaga również specjalnych zabiegów ochronnych przed chorobami i szkodnikami, jest dość odporna na mączniaka, rdzę, brunatną zgniliznę i brunatną plamistość. Jedynym zagrożeniem spośród chorób może być zraza ogniowa. Jeśli dotknie ona krzew, należy go niezwłocznie usunąć, tak by choroba nie rozprzestrzeniła się na kolejne rośliny.
Autor: Justyna Czerwieniec
Bibliografia:
1. „ABC ogrodnictwa”, wyd. Reader’s Digest, Warszawa 2011, s. 375-376.
2. Gawłowska Agnieszka „500 owoców i warzyw”, wyd. Wydawnictwo SBM, Warszawa 2015, s. 143.
3. Gruca Zbigniew „Owocowe rarytasy”, wydawnictwo „Działkowiec”, Warszawa 2010, s. 45-46.
4. Kawecki Zdzisław, Łojko Romuald, Pilarek Bolesław „Mało znane rośliny sadownicze”, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Olsztyn 2007, s. 202-204.
5. „Niedocenione skarby” Gawryś Alicja, [w:] „Kwietnik”, nr 11/2008 (167), s. 42-45.
6. „Zapomniane smaki: świdośliwa i morwa” Bieniek Anna, [w:] „Działkowiec”, nr 1/2010 (713), s. 44-45.
