- 1/3
- Następne
Zainteresowanie stalą zbrojeniową sprowadza się zarówno do jej bezpośredniego zastosowania na budowie jak i kwestii formalnych związanych z przyjętym systemem normalizacji. Z tego względu niekiedy pojawiają się problemy na drodze projektant – huta – budowa. Czy da się tego uniknąć poznając parametry poszczególnych rodzajów stali zbrojeniowej?
Normalizacja
Rynek stalowy w Polsce nie jest jeszcze w pełni stabilny. Wynika to przede wszystkim z aktualizacji, zmian lub całkowitego wyeliminowania poszczególnych norm, w których zostały zestawione wymagania i właściwości dla stali zbrojeniowych. Zasadniczo w chwili obecnej nie powinno się posługiwać już takimi terminami jak klasa czy gatunek stali w odniesieniu do dawnych właściwości stali. Jednak w praktyce nadal powszechnie są one wykorzystywane.
Klasa stali zbrojeniowej – precyzuje właściwości mechaniczne. Konieczność zastosowania określonej klasy stali wynika z obliczeń przeprowadzanych przez konstruktorów. Niewłaściwie dobrana stal zbrojeniowa jest zagrożeniem dla późniejszej stateczności konstrukcji. Nieodpowiednie przekazywanie obciążeń może skutkować nieprawidłowym, zbyt dużym osiadaniem budynku, a nawet katastrofą budowlaną. Z tego względu stal wykorzystana na budowie musi odpowiadać stali wyliczonej przez konstruktora z uprawnieniami budowlanymi.
|
Element |
Klasa stali |
|
Strzemiona, przewiązki |
A-0 |
|
Strzemiona, przewiązki |
A-I |
|
Pręty nośne |
A-II |
|
Zbrojenie główne z prętów |
A-III |
|
Elementy wymagające najwyższej klasy wytrzymałości stali |
A-IIIN |
Poszczególne stale różnią się pomiędzy sobą nie tylko właściwościami wytrzymałościowymi. Różnice są bowiem dostrzegalne również w wyglądzie prętów zbrojeniowych. Elementy wykonane ze stali niższych klas są prętami gładkimi, natomiast większa wytrzymałość mechaniczna charakteryzuje pręty żebrowane. Pomalowane końce prętów gładkich odpowiadają klasie A-I, natomiast żeberka podłużne klasie A-II. Ułożenie prętów poprzecznych w jodełkę i odległości pomiędzy nimi zasadniczo precyzują klasę A-III i A-IIIN. Można zatem wizualnie wyodrębnić właściwości mechaniczne materiału zbrojeniowego.
Gatunek stali zbrojeniowej – precyzuje właściwości technologiczne. Mogłoby się wydawać, że nie jest on tak istotny jak klasa stali. Jednak taki pogląd jest z pewnością błędny. Wbrew pozorom właściwości fizyczne stali, ich składniki są równie ważne. Na tego typu właściwości uwagę muszą zwrócić przede wszystkim producenci stali zbrojeniowej. Warto podkreślić, że wykorzystane na placu budowy stale nie muszą wyłącznie odpowiadać stalom wymienionym w polskiej normie. Dopuszcza się także zastosowanie innych gatunków, których właściwości zostaną potwierdzone specjalnym certyfikatem.
Eurokod 2. Projektowanie konstrukcji z betonu.
Część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla budynków.
Zbrojenie betonowych konstrukcji i określenie wykorzystanej do tego celu stali dzisiaj już nie wygląda tak samo jak opisano powyżej. Zaczęto bowiem odnosić się do norm europejskich, a co za tym idzie do Eurokodu 2. Projektowanie konstrukcji z betonu. Część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla budynków. Zasadnicza różnica związana jest z granicą plastyczności stali. Zgodnie z normą europejską każda z klas stali musi mieć charakterystyczną granicę plastyczności z przedziału 400-600 MPa. W związku z tym zasadniczymi wyróżnikami poszczególnych klas stali są:
- stosunek wytrzymałości na rozciąganie do granicy plastyczności
- wydłużenie pod maksymalnym obciążeniem wyrażone w procentach. < czytaj dalej...
