Słonecznik bulwiasty, topinambur - uprawa, zbiór i zastosowanie

Jesteś tutaj:

Słonecznik bulwiasty, topinambur - uprawa, zbiór i zastosowanie

3,2/5 (256 ocen)

Sadząc roślinę wiosną, bulwy umieszcza się na głębokości 5−10 cm, w okresie jesiennym bulwy muszą być umieszczone nieco głębiej – 10−15 cm. Analogicznie do wysadzania ziemniaków, sadzenie słonecznika bulwiastego wykonujemy ręcznie lub za pomocą sadzarki do ziemniaków. Rozstaw rzędów i odległości pomiędzy poszczególnymi rzędami, a także ilość bulw w stosunku do posiadanej powierzchni ustalamy wzorując się na hodowli ziemniaka. Najkorzystniej jest zachować 50−60 cm pomiędzy poszczególnymi bulwami oraz od 70 cm do 1 m odstępu między rzędami. Sadzenie jesienne umożliwia uzyskanie dłuższego okresu wegetacji. Słonecznik bulwiasty wymaga jednorazowego obsypania. Zabieg ten przeprowadza się, gdy rośliny osiągną wysokość 20−25 cm. W późniejszej fazie wzrostu obsypnik jest zbędny, ponieważ wysoki topinambur zagłusza chwasty.

Słonecznik bulwiasty, topinambur

Słonecznik bulwiasty, topinambur

Rozmnażanie


W polskich warunkach roślinę sadzi się jedynie z bulw, nasiona w takim klimacie nie dojrzewają. Topinambur samodzielnie bardzo szybko się rozmnaża. Dodatkowo ze względu na jego preferencje zimowego przechowywania (w glebie), a także jego odporność na niskie temperatury oraz zdolność kiełkowania przy temperaturze 4°C słonecznik bulwiasty można uprawiać w jednym miejscu nawet przez 20 lat, bez dosadzania bulw. Chcąc zlikwidować uprawę rośliny, trzeba usunąć młode rośliny w czerwcu, ponieważ wtedy ich bulwy nie są w pełni ukształtowane i przerzucić się na uprawę roślin strączkowych na dotychczasowym miejscu topinamburu.

Słonecznik bulwiasty, topinambur

Słonecznik bulwiasty, topinambur

Zbiór


Technika zbioru uzależniona jest od celu w jakim uprawiamy topinambur. Jeżeli chcemy uzyskać wysoki plon bulw, to zieloną część rośliny należy ściąć (za pomocą sieczkarni samobieżnych wykorzystywanych np. do zbioru kukurydzy) w listopadzie lub grudniu, a następnie okopać bulwy. Stosując tę metodę nasze plony będą wyższe o 30%. Drugi sposób zbioru rośliny nastawiony jest na pozyskanie części zielonych rośliny. W tym celu naziemne części słonecznika bulwiastego kosimy trzy razy, np. w czerwcu, sierpniu i listopadzie. Uprawiając topinambur zarówno ze względu na jego bulwy, jak i części zielone, całościowy zbiór najlepiej przeprowadzić pod koniec października. Wykopki wykonuje się kopaczką do ziemniaków. W polskich warunkach klimatycznych, stosując się do drugiej techniki zbioru, pozyskać można maksymalnie 150 t/ha zielonki, zaś kierując swoją uprawę na zbiór jedynie bulw, otrzymamy około 50 t/ha. Bulwy słonecznika bulwiastego są odporne nawet na silne mrozy. Najlepiej zimują w gruncie, bez jakiegokolwiek zagrożenia ich ewentualnego uszkodzenia. Przechowując je w kopcach lub piwnicach, nie mamy już gwarancji co do ich jakości.

Słonecznik bulwiasty, topinambur

Słonecznik bulwiasty, topinambur

Zastosowanie


Obecnie bulwy topinamburu cieszą się ogromnym zainteresowaniem. Wprowadzone zostały do sztuki kulinarnej jako alternatywa dla ziemniaka. Spożywa się je po uprzedniej obróbce termicznej – ugotowaniu, przyrządzeniu na parze lub upieczeniu. Najwięcej składników odżywczych oraz witamin znajduje się przy skórce bulw, dlatego nie zaleca się ich obierania przed obróbką. Ze względu na swoje właściwości odżywcze spożywanie bulw tego gatunku słonecznika polecane jest głównie osobom chorym na cukrzycę. Zawierają bowiem inulinę, która przekształca się we fruktozę dobrze tolerowaną przez diabetyków. Dodatkowo substancje topinamburu wzmacniają układ odpornościowy, są źródłem potasu i żelaza. Topinambur może posłużyć jako dodatek do herbaty, dlatego bulwy nazywane są mianem cytrusów północy. Do celów kulinarnych wykorzystuje się bulwy w kolorze biało-żółtawym, zaś w odcieniach fioletu i brązu nadają się na składnik pasz dla zwierząt.

Sadzonki słonecznika bulwiastego - topinamburu kupisz tutaj
 

Edyta Fijołek

Koniecznie zobacz