- 1/5
- Następne
Rokitnik zwyczajny (Hippophaë rhamnoides) to roślina mało popularna w naszych ogrodach, gdyż jej pokrój nie jest szczególnie ozdobny, a krzew nie posiada większych walorów dekoracyjnych. Mimo to warto się nim zainteresować, gdyż w odpowiednich warunkach wydaje bardzo ładne i niezwykle wartościowe owoce.
Opis
Rokitnik to na ogół wysoki krzew lub niewielkie drzewo (wys. ok. 4-6 m.), o rozgałęzionych, sztywnych, zdrewniałych pędach, pokrytych szarobrązową, gładką korowiną i nielicznymi, ale ostrymi, cienkimi i sztywnymi kolcami. Wiosną na pędach rozwijają się długie, wąskie, lancetowate liście, o zielonej blaszce i srebrzystym spodzie oraz drobne, żółto-zielone kwiaty (IV). Po przekwitnieniu kwiaty żeńskie przekształcają się w okrągłe, pomarańczowe owoce, ale tylko wtedy, gdy w pobliżu znajduje się krzew męski (roślina dwupienna). Kiedy warunek ten zostanie spełniony, w drugiej połowie lata na roślinie żeńskiej (zwykle charakteryzującej się mniejszym rozmiarem i bardziej zwartą formą) zaczynają pojawiać się kuliste, pomarańczowe, mięsiste owoce (pestkowce), zebrane wzdłuż pędów w gęste, zbite grona. Jagody dojrzewają późną jesienią (X), ale do zbioru nadają się dopiero po pierwszych przymrozkach, gdyż wcześniej są bardzo kwaśne i cierpkie. Ze względu na ostre kolce, zbiór należy przeprowadzać w grubych rękawicach. Jeśli owoce nie będą zebrane, pozostaną na pędach aż do wiosny, stanowiąc bardzo dekoracyjny akcent zimowego ogrodu.
Rokitnik
Odmiany
Rokitnik najczęściej bywa uprawiany w postaci czystego gatunku, chociaż obecnie jest również dostępnych kilka jego odmian np.: „Botaniczeskaja” (plenna, dająca żółtopomarańczowe, podłużne owoce), „Podarok Sadu” (duże, żółtopomarańczowe owoce, mniejsza ilość cierni), „Plamiennaja” (plenna, nietworząca rozłogów, wydająca dużo cierni).
Wymagania uprawowe
Podejmując się uprawy rokitnika warto pamiętać, że chociaż roślina nie jest zbyt wymagająca, posiada pewne minimalne oczekiwania w stosunku do środowiska. Najlepiej czuje się na stanowiskach słonecznych i dobrze rośnie na próchniczej, przepuszczalnej, lekkiej i umiarkowanie wilgotnej glebie. Preferuje też miejsca charakteryzujące się podwyższoną wilgotnością powietrza. Rośliny źle znoszą cień, długotrwałą suszę oraz ciężkie, podmokłe i gliniaste podłoża. Bardzo nie lubią też przycinania, gdyż po zabiegu trudno się regenerują i wolno odrastają. Są natomiast odporne na niskie temperatury i dobrze znoszą zanieczyszczone, miejskie powietrze oraz krótkotrwałą suszę.
Rokitnik
Choroby i szkodniki
Rokitnik pospolity nie jest szczególnie podatny na zagrożenia ze strony chorób i szkodników, ale czasami mogą go zaatakować mszyce lub szpeciele, a osłabione osobniki mogą być porażone przez takie choroby jak fuzarioza czy werticilioza.
Rozmnażanie
Rozmnażanie rokitnika jest łatwe, ale jeśli chcemy uzyskać owocujące egzemplarze żeńskie, musimy poświęcić na ich wyhodowanie ok. 3-4 lat, gdyż dopiero wtedy można odróżnić je od egzemplarzy męskich (głównie po wyglądzie pąków kwiatowych). czytaj dalej...
