- 1/3
- Następne
Rośliny zielne są bardzo cenione wśród miłośników hodowli roślin doniczkowych. Dzieje się tak zapewne dlatego, że posiadają one ogromną różnorodność kształtów, barw i kolorów liści. Właściwie każdy może znaleźć wśród nich najlepszy dla siebie gatunek. Również wieloletnie reo meksykańskie (Rhoeo spathacea) ma swoich oddanych wielbicieli. Nie można się temu dziwić, gdyż to naprawdę piękna i wdzięczna roślina doniczkowa.
Reo jest blisko spokrewnione z popularnymi trzykrotkami i należy jak one do rodziny komelinowatych. Obecnie jest już nawet zakwalifikowane do rodzaju trzykrotek i nosi nazwę Tradescantia spathacea, choć „reo” jest nadal najbardziej popularnym określeniem rośliny.
Charakterystyka ogólna
Reo nie jest wysokie, ale starsze egzemplarze lubią wyciągać swoje łodygi i przewieszać się przez brzeg donicy. Dorastają wtedy do ok. 40-50 cm. długości, a na końcu łodyg wyrastają im piękne pióropusze liści. Kiedy w pojemniku zostały posadzone 2-3 egzemplarze i każdy z nich osiąga inną długość, taki pokrój może być bardzo atrakcyjny. Jednak osoby nie lubiące „gołych” fragmentów pędu, mogą posadzić w doniczce rośliny zadarniające np. bluszcz lub po prostu obciąć pęd, ukorzenić go w wodzie i uzyskać w ten sposób nową sadzonkę. Zabieg rozmnażania z sadzonek zielnych jest u reo bardzo prosty, gdyż międzywęźla rośliny już w trakcie normalnej wegetacji potrafią wytwarzać maleńkie korzenie.
Liście reo są spłaszczone, długości ok. 30 cm., zakończone szpiczasto. U nasady są skierowane w górę, a od połowy delikatnie odchylają się na zewnątrz. Ich wierzchnia strona jest w kolorze ciemnej zieleni, czasem u odmian barwnych pokryta dodatkowo żółtymi pasami (np. „Vittata”). Spód liści jest bordowo-brązowy z delikatnym fioletowym odcieniem. Reo w uprawie doniczkowej dość często zakwita. W małej, skórzastej pochewce przypominającej wyglądem łódkę, wyrasta kilka kwiatków, posiadających po trzy białe lub delikatnie fioletowe płatki. Pojawiają się one na maleńkich łodyżkach w kątach liści i nie są szczególnie ozdobne, więc często sie je usuwa.
Reo meksykańskie
Wymagania uprawowe
Uprawa reo jest dość łatwa, pod warunkiem zapewnienia jej dostatecznej wilgotności podłoża. Roślina nie lubi przesuszania i jest na nie bardzo wrażliwa. W takiej sytuacji dość szybko pojawiają się na liściach zasuszone końcówki. Ziemia w doniczce powinna być więc stale wilgotna, przy czym woda nie może zalegać na podstawce. W przeciwnym razie mięsiste korzenie zaczną szybko ulegać gniciu. Reo bardzo lubi zraszanie, a w upalne, letnie dni, jest ono roślinie wręcz niezbędne.
W mieszkaniach preferuje stanowisko jasne, ale ostre słońce może spowodować poparzenie liści. Należy też pamiętać, że barwne odmiany potrzebują więcej światła, niż te o zielonych liściach. Temperatura, jakiej oczekuje reo nie powinna nigdy być niższa niż 15°C, gdyż jest to roślina dość ciepłolubna. W sezonie wegetacyjnym temperatura optymalna to ok. 22 - 24 °C.
Reo meksykańskie czytaj dalej...
