- 1/2
- Następne
Chociaż nie każdą klasę betonu można przygotować samodzielnie warto wiedzieć, że istnieją receptury, dzięki którym uzyskuje się na budowie beton dobrej jakości. Zainteresowania nie należy sprowadzać wyłącznie do rodzaju zastosowanych składników. Co trzeba zatem uwzględnić w procesie samodzielnej produkcji betonu?
Typ betonu
Wiodącym kryterium podczas wytwarzania betonu jest z pewnością późniejsze jego przeznaczenie. W związku z tym w procesie produkcji chodzi o otrzymanie danej klasy betonu. Na wstępie wspomniano już, że samodzielnego wyrobienie mieszanki betonowej przyczynia się do uzyskania betonu niskiej klasy. Zazwyczaj jest to beton, którego klasa wytrzymałościowa nie przekracza C 8/10.
Wyrabiany samodzielnie beton powszechnie znajduje zastosowanie jako materiał podkładowy lub wyrównawczy. Jednak, gdy na budowie przygotowany zostanie beton klasy C 12/15 to niekiedy można wykorzystać go do wylania ław fundamentowych czy stropów. Niestety wyższych klas betonu nie można uzyskać podczas samodzielnego wykonywania mieszanki.
W przypadku dużych obciążeń zastosowanie betonu (np. obiekty przemysłowe) wymusza konieczność jego zakupu w betoniarniach, u producentów. Właściwości takich betonów w dużej mierze uzależnione są od dodatków w postaci: włókien stalowych, polimerowych czy polipropylenowych. Ich ilość ustalana jest na podstawie przeprowadzanych przez producentów badań. Ze względu na wysoki koszt laboratoryjnych analiz coraz częściej producenci dążą do uzyskania patentu na produkcję betonu.
Składniki
Zwietrzały cement z pewnością nie wpłynie pozytywnie na jakość produkowanej mieszanki. Przeterminowane i zbite spoiwo nie gwarantuje otrzymania zatem niczego dobrego. Wykorzystywanie starego cementu to jeden z częstych błędów popełnianych w czasie samodzielnego wytwarzania betonu. Wydłużenie czasu wiązania to tylko jedna z przykładowych cech charakteryzująca zastosowanie niewłaściwego materiału. Sprawdzenie daty ważności okazuje się zatem podstawowym krokiem podczas zakupu cementu. Oprócz daty należy pamiętać, że opakowanie cementu powinno być pozbawione uszkodzeń i zapewniać szczelność materiału.
Zasadniczo przydomowa produkcja betonu opiera się na zastosowaniu cementu portlandzkiego. Może to być również cement portlandzki z dodatkami, który pomoże w uzyskaniu lepszych właściwości betonu. Cement portlandzki oznacza się symbolem CEM I, natomiast cement portlandzki z dodatkami symbolem CEM II.
Woda
Wbrew pozorom nie zawsze wykorzystanie wody pitnej okazuje się właściwym rozwiązaniem. Dobry beton uzależniony jest w znacznej mierze od jakości wody zarobowej.
Woda wpływa m.in. na:
- urabialność mieszanki betonowej,
- czas wiązania,
- wytrzymałość betonu,
- wnikanie soli,
- niszczenie betonu czy jego samoistną regenerację,
- przebarwienia powierzchni,
- korozję zbrojenia.
Trzeba podkreślić, że czasami woda pitna nie zawiera odpowiedniej ilości chlorków. Zbytnie zasolenie wody będzie bowiem niekorzystnie oddziaływało na mieszankę betonową. Należy zatem sprawdzić, czy w wodzie nie znajdują się szkodliwe dla betonu substancje. Ponadto przydatny okazuje się zmysł węchu, ponieważ gnilny zapach wody nie będzie zwiastował możliwości jej zastosowania. Aby mieć pewność, że skorzystanie z danej wody jest działaniem prawidłowym warto pomyśleć o pomocy pracowników laboratoriów budowlanych.
Kruszywo
Chociaż o typie kruszywa decydują milimetry nie wolno ich bagatelizować. Przeważnie wykorzystanie pospółki przyczynia się do powstania betonu niskiej jakości. Najlepiej zatem nie stosować kruszywa pochodzącego bezpośrednio ze złoża.
Jak powszechnie wiadomo kruszywo wykorzystywane do produkcji betonu stanowi większą część objętości całego betonu. Wynosi ona około 80%. Zatem pomimo milimetrowych lub kilku dziesiątych części milimetra ziaren rola kruszywa jest nieoceniona. Wpływa ono na urabialność mieszanki betonowej, a równocześnie na późniejsze właściwości twardego już betonu.
Zazwyczaj zaleca się stosować kruszywo o różnych frakcjach, dlatego też najczęściej eliminuje się pospółkę. Zastępuje się ją połączeniem piasku drobnego i kruszywa grubego (np. w postaci żwiru). Takie zestawienie pozwala na uzyskanie lepszej wytrzymałości betonu. Naczelni producenci betonu coraz chętniej do produkcji oprócz kruszywa naturalnego wykorzystują kruszywo pochodzące z recyklingu.
Proporcje i mieszanie
Własnoręczne wymieszanie betonu wymusza przygotowanie poszczególnych składników w odpowiednich proporcjach. Poprzez skorzystanie z gotowych receptur i zalecanych ilości cementu, kruszywa i wody przeznaczonych do otrzymania 1 m3 betonu trzeba odnieść je do pojemności betoniarki. Obliczenie objętości potrzebnego betonu będzie pozwalało równocześnie na ustalenie czasu mieszania. Na czas mieszania będzie wpływała także konieczność uzyskania odpowiedniej konsystencji. Przeważnie wymieszanie cementu, kruszywa i wody w betoniarce nie przekracza 5 minut.
Przykładowe zestawienie składników dla uzyskania betonu chudego poprzez mieszanie w 200 l betoniarce:
- cement – 25 kg,
- kruszywo – 344 kg,
- woda – 11 l.
Warto pamiętać o dodatkach poprawiających właściwości betonu. Jednak przy braku należytej wiedzy lepiej nie ryzykować i powołać się wyłącznie na sprawdzone receptury.
