- 1/4
- Następne
Nieprawidłowości związane z izolacjami tarasów są wynikiem błędów popełnianych już podczas wyboru materiałów izolacyjnych. Podczas wykonawstwa możliwy jest również brak precyzyjności prowadzonych prac. Jak nie doprowadzić do negatywnych, odczuwalnych przez nas skutków, niepoprawnej izolacji tarasu?
Rodzaj tarasu, a izolacja
Taras tarasowi nie równy. W związku z tym nie możemy z pewnością stosować jednego typu izolacji tarasów. Narażenie naszych tarasów na niepozytywnie oddziałujące czynniki zewnętrzne przyczynia się do tego, że należy zapewnić ich właściwą ochronę. Chodzi tutaj oczywiście o dwa podstawowe rodzaje tarasów i umiejętność troski o nie poprzez izolację.
Taras na gruncie
Wykonanie przekroju poprzecznego tego rodzaju tarasu wiąże się z umiejscowieniem pierwszej warstwy - grunt. Na gruncie może znajdować się zagęszczony żwir lub chudy beton. Wbrew pozorom na żwirze lub chudym betonie wcale nie spoczywa popularna płyta żelbetowa. Należy bowiem rozdzielić kontakt płyty żelbetowej ze żwirem/ chudym betonem poprzez folię lub papę. Po uzyskaniu określonej spójności warstw oraz wykonaniu spadku trzeba zatroszczyć się o izolację wodoszczelną – dwie warstwy.
Dopiero teraz możemy zastanowić się nad posadzką. Najczęściej decydujemy się na płytki ceramiczne. Do ich przyklejania służą specjalne kleje – kleje wysokoelastyczne. Klej wysokoplastyczny jest nie tylko zapewnieniem podwyższonej przyczepności do podłoża, ale i odpowiedzią na wodę i mróz. Płytki ceramiczne powinny być fugowane fugami mineralnymi, które gwarantują elastyczne uszczelnienie.
Współgranie poszczególnych warstw jest zatem niezwykle ważne, dlatego nie jest tak, że to wyłącznie izolacja jest przyczyną naszych zmartwień związanych z tarasem.
Taras nad pomieszczeniem ogrzewanym
Niekoniecznie musimy inwestować w budowę tarasu na gruncie. Mamy również możliwość wykonania tarasu nad pomieszczeniem ogrzewanym. Tutaj poszczególne warstwy można układać w dwojaki sposób. Będzie to wyglądało podobnie jak w przypadku stropodachów.
Tradycyjny układ warstw polega na ułożeniu izolacji cieplnej na płycie żelbetowej. Izolacją cieplną jest zazwyczaj styropian. Następnie wylewa się beton, kształtując przyjęty według projektu spadek. Spadek zapobiega zbieraniu się wody na tarasie, dzięki niemu woda może kolokwialnie ujmując spływać. Dopiero po ukształtowaniu spadku należy zająć się izolacją przeciwwodną, czyli np. papą. Na papie układa się masy uszczelniające, odporne na działanie czynników atmosferycznych, takich jak: deszcze czy mrozy. Ostatnią warstwą jest wybrana przez nas nawierzchnia tarasu.
Jak już wspomniano wcześniej istnieje nie tylko tradycyjny układ warstw. Można także wykonać układ odwrócony. Dotyczył on będzie bezpośrednio kolejności ułożenia hydroizolacji i izolacji cieplnej. Hydroizolację układa się na płycie żelbetowej. Izolacja cieplna nie jest zatem warstwą przed hydroizolacją jak wyglądało to w układzie tradycyjnym.
Balustrada
Bardzo często zdarza się, że układ warstw jest naruszony. Przyczyna w wielu przypadkach tkwi w montażu słupków balustrady. Jednak nie jest to problem nie do rozwiązania. Należy zapewnić szczelność w miejscach przebicia. Jak ją uzyskać?
Z pomocą przychodzą nam tzw. mankiety uszczelniające. Mogą to być mankiety ścienne o popularnym wymiarze 120 mm × 120 mm. Dzięki nim warstwy mają zagwarantowaną ciągłość. Tak zabezpieczone warstwy z pewnością wydłużają czas użytkowania tarasu bez zniszczeń i bez awarii.
Prace
Kolejność warstw i właściwie przeprowadzone prace budowlane są podstawą. Kiedy zatem należy je przeprowadzić? Zaleca się wykonywać je w okresie wiosennym lub letnim. Trzeba zwrócić naszą uwagę na temperaturę (nie tylko powietrza, ale i podłoża). Zakres dopuszczalnych temperatur wynosi najczęściej: 5÷25°C. Należy pamiętać, że niskie temperatury oddziałują negatywnie, co może przejawiać się powstawaniem przecieków. czytaj dalej...
