Pęcherznica kalinolistna - odmiany, uprawa i wymagania

Jesteś tutaj:

Pęcherznica kalinolistna - odmiany, uprawa i wymagania

3,4/5 (147 ocen)

Krzewy ozdobne to jedne z bardziej uniwersalnych roślin ogrodowych. Dzięki nim można tworzyć interesujące kompozycje, ciekawe żywopłoty lub oryginalne szpalery. Szczególnie cenione są te gatunki, które posiadają wysokie walory ozdobne, ale małe wymagania uprawowe. Należy do nich między innymi pęcherznica kalinolistna (Physocarpus opulifolius), która zachwyca barwnymi liśćmi, delikatnymi kwiatami, doskonale znosi cięcie i nie ma szczególnych oczekiwań w stosunku do warunków uprawy.


Opis


Pęcherznica kalinolista to krzew o wysokim, wzniesionym pokroju, dorastający do wys. ok. 3 m. W dobrych warunkach rośnie bardzo szybko i już w drugim roku po posadzeniu osiąga ok. 1,5-2 m. wys. Pędy rośliny początkowo pokryte są miękką, zieloną lub czerwoną skórką, jednak z wiekiem drewnieją i pokrywają się brązowo-szarą, spękana korowiną, która na starszych pędach łuszczy się płatami. U pęcherznicy kalinolistnej największą ozdobą są duże, sezonowe, trójklapowe, ząbkowane na brzegach liście z wyraźnie zaznaczonym unerwieniem. U gatunku mają barwę zieloną, ale w ogrodach częściej spotyka się odmiany ozdobne o żółtych lub czerwonobrązowych liściach. Późną wiosną (V-VII) na pędach pojawiają się drobne, białe lub różowe kwiaty, zebrane w niewielkie, baldachowate kwiatostany, które za sprawą mocno wystających pręcików wyglądają na puszyste. Kwiaty na ogół nie są szczególnie ozdobne, chociaż u niektórych odmian, kontrast jaki tworzą z liśćmi, znacznie podnosi ich wartość dekoracyjną (np. u odm. „Diablo”). Po przekwitnieniu kwiaty przekształcają się w interesujące, czerwone, pęcherzykowate owoce (stąd nazwa rodzajowa), które po dojrzeniu brązowieją, pękają i uwalniają zamknięte w ich wnętrzu nasiona (X).

Pęcherznica kalinolistna - kwiaty i liście

Pęcherznica kalinolistna - kwiaty i liście


Odmiany


W ogrodach praktycznie nie spotyka się czystego gatunku pęcherznicy kalinolistej, gdyż wyparły go liczne odmiany ozdobne, o znacznie wyższych walorach dekoracyjnych. Do najpopularniejszych należą głównie dwie z nich: „Luteus” - o żółto-zielonych liściach i białych kwiatach oraz „Diablo” – o białych kwiatach i czerwono-brązowych liściach. W uprawie spotyka się jednak także inne odmiany, wśród których na uwagę zasługują między innymi: Angel Gold” (o czerwonawych pędach i złoto-żółtych liściach, dorastająca do ok. 2,5-3 m. wys.), „Dart's Gold” (o czerwonawych pędach i złoto-żółtych liściach, które zielenieją w trakcie sezonu, dorasta do ok. 2,5-3 m. wys.), „Nugget” (odmiana o ciekawych, żółtych liściach, które w młodym wieku podbarwione są na brązowo-czerwony kolor, następnie zielenieją, po czym wczesną jesienią ponownie żółkną), „Summer Wine” (odmiana posiadająca ciemne, czerwono-fioletowe liście i białe kwiaty, dorastająca do ok. 2 m. wys.), „Red Baron”, „Andre” i „Mindia” (o czerwonych liściach, które wiosną mają pomarańczowo-miedziane zabarwienie, dorasta zwykle osiągają wysokość ok. 2-2,5 m. ), „Lady in Red” (o mocno czerwonych, błyszczących, lekko pofalowanych na brzegach liściach i biało-różowych kwiatach, osiągająca ok. 1-1,5 m. wys.) oraz karłowa „Little Devil” (posiadająca intensywnie czerwone liście i biało-różowe kwiaty, nie przekraczająca 1 m. wys.).

Pęcherznica kalinolistna - kwiat

Pęcherznica kalinolistna - kwiat


Wymagania uprawowe


Pęcherznica kalinolistna to krzew wyjątkowo łatwy w uprawie. Nie ma większych wymagań w stosunku do podłoża, nie oczekuje żadnych szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych i bardzo dobrze znosi niskie temperatury oraz cięcie. Jest także odporny na zanieczyszczone, miejskie powietrze oraz przejściową suszę. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych, gdyż wtedy jego liście są najpiękniej wybarwione, ale poradzi sobie również w półcieniu. Dobrze zniesie niemal każdą, nawet suchą lub ubogą glebę ogrodową, chociaż preferuje podłoża umiarkowanie wilgotne i żyzne. Rośliny dobrze znoszą przesadzanie i są dość odporne na ataki ze strony chorób i szkodników. Pęcherznice właściwie nie wymagają cięcia, gdyż rosnąc swobodnie tworzą krzewy o bardzo ładnym, często przewieszającym się pokroju, mimo to zabieg znoszą bardzo dobrze, dlatego można je wykorzystywać do tworzenia żywopłotów lub kształtować z nich niewysokie szpalery. Cięcie pęcherznicy najlepiej przeprowadzić latem, gdyż wiosną pędy wydzielają sporo soków, a poza tym rośliny kwitną na przyrostach zeszłorocznych, więc przycięte przed kwitnieniem stracą jeden ze swoich walorów ozdobnych, szczególnie ważny u odmian o czerwonych liściach i białych kwiatach. Chcąc zachować zwarty pokrój krzewu lub utworzyć z niego gęsty żywopłot, pędy należy skracać każdego roku, mniej więcej o połowę.

Pęcherznica kalinolistna - kwiaty i liście

Pęcherznica kalinolistna - kwiaty i liście


Rozmnażanie


Pęcherznice kalinolistne rozmnaża się na ogół wegetatywnie, bo chociaż wydają nasiona, otrzymane z nich potomstwo może nie zachować typowych cech odmianowych egzemplarza matecznego. Do rozmnażania najczęściej wykorzystuje się więc sadzonki pędowe, pobierane i ukorzeniane latem lub odrosty korzeniowe pobrane z dorosłego krzewu.


Zastosowanie


Pęcherznica kalinolista to krzew bardzo uniwersalny. Pięknie wygląda jako soliter posadzony przy wejściu do domu lub na tle trawnika (szczególnie odmiany o przewieszających się pędach), ale równie dobrze może stanowić barwny i ciekawy element interesującej kompozycji rabatowej. Krzew sprawdza się także jako roślina żywopłotowa i może być sadzony na terenach zieleni miejskiej.

Autor: Katarzyna Józefowicz
 

Koniecznie zobacz