Ognik szkarłatny - odmiany, uprawa, cięcie i rozmnażanie

Jesteś tutaj:

Ognik szkarłatny - odmiany, uprawa, cięcie i rozmnażanie

3,5/5 (449 ocen)

Idealny do tworzenia żywopłotów i szpalerów, ognik szkarłatny jest szczególnie dekoracyjny jesienią i zimą, gdy przyciąga wzrok skupiskami czerwonych, pomarańczowych lub żółtych owoców.


Opis


Ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea), dawniej nazywany ognikiem ciernistym, to odporny i mało wymagający krzew ozdobny wywodzący się z Europy Wschodniej i Azji. Dorasta do 2,5-3 m wysokości. Jego pędy są pokryte długimi na 1,5 cm kolcami. Ząbkowane liście ognika mają owalny kształt i w łagodniejszym klimacie pozostają zielone przez całą zimę. Drobne, białe kwiaty pojawiają się w maju. Najcenniejszym walorem dekoracyjnym ognika nie są jednak jego kwiatostany, a skupiska intensywnie kolorowych jagód, nieco mniejszych od owoców jarzębiny. Zaczynają dojrzewać w sierpniu i utrzymują się do grudnia, a jeśli nie zjedzą ich ptaki – nawet do marca.


Odmiany

 

  • ʻGolden Charmerʼ – ma wcześnie dojrzewające, pomarańczowożółte jagody;
  • ʻKasanʼ – krzew o pomarańczowych owocach, odporny na mróz;
  • ʻMohaveʼ – odporna na choroby, ale dość wrażliwa na mrozy odmiana o pomarańczoworóżowych jagodach;
  • ʻOrange Glowʼ – tworzy pomarańczowe owoce, które dojrzewają wczesną wiosną. Dorosłe okazy są mrozoodporne;
  • ʻOrange Charmerʼ – rośnie wolniej niż ʻOrange Glowʼ i ma ciemnopomarańczowe jagody;
  • ʻRed Columnʼ – odmiana o wzniesionych, czerwonawych pędach i późno dojrzewających jaskrawoczerwonych owocach. Jest w pełni mrozoodporna;
  • ʻRed Cushionʼ – gęsto ulistniony krzew o intensywnie czerwonych jagodach. Rozrasta się do 1,8 m średnicy;
  • ʻSoleil d’Orʼ – jedna z niższych odmian. Osiąga do 1,5 m wysokości i ma żółte owoce.

Ognik szkarłatny - kwiaty

Ognik szkarłatny - kwiaty


Wymagania


Ognik szkarłatny najbujniej kwitnie na stanowiskach słonecznych. W półcieniu ma mniej kwiatów i owoców, ale zarazem większe szanse na przezimowanie. Najodpowiedniejsze są dla niego żyzne gleby piaszczysto-gliniaste. Cechuje się wysoką odpornością na zanieczyszczenia powietrza. Większość nowych odmian wykazuje też niską wrażliwość na mrozy.


Sadzenie


Jeżeli podłoże jest zbite, należy wzruszyć łopatą ściany dołu, a na jego dnie rozłożyć materiał drenujący. Przed sadzeniem ognika szkarłatnego warto również zadbać o nawóz startowy – obornik, kompost lub ziemię próchniczną. Rozrzucamy go na dnie dołu i przykrywamy ziemią. Pamiętajmy, że krzew o przesuszonej bryle korzeniowej może się nie przyjąć, nawet jeśli posadzimy go w żyznej i wilgotnej ziemi – dlatego przed wyjęciem z donicy obficie go podlewamy.

Jeśli planujemy stworzyć ognikowy żywopłot, sadzimy krzewy w odstępach co 50 cm. Okazy rosnące przy murach przywiązujemy do kratek lub do rozpiętych wzdłuż ściany drutów. Tuż po sadzeniu warto przyciąć o połowę pędy boczne, pozostawiając nienaruszony pęd główny. Dzięki temu ognik szybko się rozkrzewi.

Ognik nie znosi przesadzania, dlatego wybierzmy mu miejsce, w którym będzie mógł rosnąć swobodnie, przycinany tylko dla zachowania formy, a nie dla ograniczenia wzrostu.

Ognik szkarłatny

Ognik szkarłatny


Cięcie


Od marca do końca maja należy przycinać pędy boczne dorosłych okazów. Cięcie formujące przeprowadzone przed kwitnieniem przyczyni się do bogatego owocowania. U starszych, słabo kwitnących ogników raz na kilka lat przycinamy też pędy główne.
Krzewów rosnących samotnie i przeznaczonych na żywopłot nieformowany nie przycinamy. Należy jednak liczyć się z tym, że taki żywopłot z czasem osiągnie znaczną wysokość. Ognikowe żywopłoty formowane przycinamy dwa razy w ciągu roku – w czerwcu i w sierpniu. Okazy rosnące przy murze wymagają natomiast wycinania pędów zbytnio zagęszczonych i rosnących w złym kierunku. Co roku podwiązujemy też do kratki lub drutu nowe długie pędy.

Jeśli nasz ognik zimą stracił liście i przemarzł, należy radykalnie skrócić wszystkie jego gałązki. Krzew odrośnie, choć może potrwać to dość długo. Wiosną odcinamy owoce, których nie zjadły ptaki – w przeciwnym razie roślina będzie słabo kwitnąć.


Pielęgnacja


Młode krzewy wymagają systematycznego podlewania do czasu kiedy się przyjmą. Później nawadniamy je w razie suszy. Poza tym sporadycznie zasilamy ogniki nawozami wieloskładnikowymi o niskiej zawartości azotu – przenawożenie zwiększa ryzyko wystąpienia zarazy ogniowej. Należy też regularnie odchwaszczać i ściółkować krzewy oraz usuwać opadłe liście, które mogą stać się siedliskiem bakterii wywołujących chorobę.

Ognik szkarłatny - Pyracantha coccinea

Ognik szkarłatny


Zimowanie


Późną jesienią, przed nastaniem pierwszych mrozów, należy przykryć młode ogniki agrowłókniną. Gdy temperatura sięga -20°C, takiej ochrony wymagają również starsze krzewy. Jako roślina zimozielona ognik może wysychać w słoneczne zimowe dni – szansę na utrzymanie zielonych liści zwiększymy, jeśli późną jesienią będziemy go obficie podlewać.


Rozmnażanie


W sierpniu rozmnażamy ognika szkarłatnego wykorzystując sadzonki zielne. Tegoroczne pędy boczne warto pobierać z rozkrzewionych i zdrowo rosnących gałęzi – z takich sadzonek otrzymamy bowiem najsilniejsze krzewy. Sadzonki wierzchołkowe powinny mieć ok. 15 cm długości i przynajmniej dwa węzły liściowe. Po pobraniu natychmiast sadzimy je w przepuszczalnym podłożu złożonym z równych części piasku i torfu. Nie wolno zaniedbywać codziennego podlewania sadzonek – pozbawione korzeni rośliny z liśćmi bardzo szybko tracą wodę w procesie transpiracji. Wysychaniu zapobiega osłonięcie małych ogników szkłem lub folią i trzymanie ich z dala od światła słonecznego. czytaj dalej...

Koniecznie zobacz