- 1/3
- Następne
Storczyki w historii
Storczyki to imponujące urokiem i niezwykle popularne rośliny ozdobne. Wyróżniają się wyszukanymi kształtami i pięknymi kolorami. Znane są ludzkości od bardzo dawna, za najstarszą wzmiankę o nich uznaje się datowane na V w. p.n.e. i pochodzące z Chin rysunki, przedstawiające storczyki w naturalnym środowisku oraz wskazówki odnośnie uprawy. Wzrost zainteresowania storczykami w Europie nastąpił od XVI w. za sprawą zakonników, którzy rozpoczęli uprawę tych roślin w przyklasztornych ogrodach, przenosząc je uprzednio z ich naturalnego środowiska. W miarę upływu czasu odkrywano nowe gatunki, które zaczęły być cenione ze względu na swoje walory wizualne jako doskonała ozdoba.
Hodowla w domu i w ogrodzie
Uprawa storczyków odbywa się z reguły w zamkniętych pomieszczeniach: domach i mieszkaniach. Niemniej, istnieją gatunki tej rośliny, które świetnie czują się w polskich warunkach i nadają się do posadzenia na zewnątrz. W Polsce naturalnie możemy spotkać obecnie ok. 40 odmian w pełni przystosowanych do panującego klimatu. Bez względu na wybrany gatunek należy mieć na uwadze fakt, że hodowla storczyka w ogrodzie jest bardzo trudna.
Pobierane przez rośliny składniki podczas nawożenia są im potrzebne w procesie tworzenia tkanki roślinnej i innych substancji organicznych. Chociaż ich ilość w porównaniu do całej suchej masy roślinnej to tylko niewielki procent, są niezbędne do prawidłowego rozwoju. Bardzo ważne są również ich odpowiednie proporcje. Wyróżniamy makro- oraz mikroelementy. Do makroelementów zaliczyć należy m.in. azot, potas, fosfor, wapń, magnez i żelazo, które są jednymi z najważniejszych i wchłanianymi w dużych ilościach składnikami mineralnymi. Z kolei mangan, bor, siarka, molibden oraz inne, potrzebne są roślinom w bardzo małych ilościach - są to mikroelementy. Poszczególne składniki odgrywają znaczącą rolę w procesie życiowym rośliny. Te osadzone w gruncie mając swobodę rozrastania się korzeni mają większe szanse na znalezienie niezbędnych pierwiastków. W przypadku roślin doniczkowych sytuacja przedstawia się zupełnie inaczej. Nie mając możliwości poszukiwania potrzebnych substancji, są zdane na naszą łaskę. Znajdując się w podłożu, którego ilość zależy od rozmiarów doniczki uzależnione są od sposobu w jaki są nawożone, przy czym jest to niezwykle ważny i odpowiedzialny proces, gdyż zarówno niedobór składników jak i ich nadmiar potrafią wyrządzić storczykom spore szkody.
Odpowiednia pora na nawożenie
Do prawidłowego rozwoju oraz kwitnienia storczyków wymagane jest nawożenie we właściwym czasie. Należy podejmować się tego jedynie w okresie wegetacyjnym. Najbardziej intensywne nawożenie powinno odbywać się wiosną oraz latem, podczas rozrostu i zawiązywania się pąków kwiatowych. Wraz z kolejnymi jesiennymi miesiącami storczyki potrzebują coraz mniejszej ilości składników pokarmowych, aby z momentem nadejścia zimy całkowicie zaprzestać ich pobierania. Należy zwrócić uwagę na fakt, że nie wolno nawozić storczyków tuż po ich przesadzeniu. Zaleca się odczekanie około 3 miesięcy przed zaaplikowaniem nawozu do świeżego podłoża. Nie powinno się również nawozić zakupionych storczyków, gdyż z reguły są one pobudzane na wiele sposobów przez ich hodowców. W tym przypadku okres wstrzymywania się z nawożeniem powinien wynieść od jednego do dwóch miesięcy. Wstrzymać powinniśmy się również podczas okresów niepogody, ze względu na zmniejszenie intensywności fotosyntezy i niemożności wykorzystania przez storczyki dostarczanych składników w tym czasie. Kolejnym wymaganym elementem podczas uprawy jest niestosowanie nawozu na wysuszone podłoże. Zanim to zrobimy, powinniśmy je solidnie podlać, tak żeby woda pojawiła się na podstawce.
Jak i czym powinno się nawozić storczyki?
Storczyk, w odróżnieniu od dużej ilości innych roślin doniczkowych nie potrzebuje mnóstwa składników pokarmowych, jednak ze względu na uprawę w pojemniku przy udziale małej ilości podłoża wymaga należytego zasilenia. Podstawową zasadą jest fakt, że storczyki nie akceptują nawozów przeznaczonych innym roślinom oraz nawozów uniwersalnych, ze względu na ich duże skoncentrowanie. Istnieje możliwość ich rozcieńczenia, jednak nie pomoże to w dostarczeniu konkretnych, potrzebnych roślinie związków. Najbardziej optymalne będzie użycie nawozu dedykowanego storczykom, gdyż posiadają one skład odpowiedni dla tej rośliny. Aby można było mówić o prawidłowym nawożeniu, powinno się przestrzegać kilku zasad. Przede wszystkim nie należy nawozić chorych storczyków. Równie istotnym jest fakt, że rośliny preferują częstsze nawożenie w oparciu o małe dawki, niż rzadkie nawożenie w dużych ilościach. Lepszym rozwiązaniem będzie zaaplikowanie zbyt małej dawki, niż zbyt wysokiej. Intensywność nawożenia jest uzależniona od kilku czynników, m.in. od temperatury, rodzaju podłoża czy też wilgotności. Jeśli podłoże jest zbyt suche, również powinno się zrezygnować z nawożenia. Zanim podamy nawóz, powinniśmy intensywnie podlać podłoże, do tego stopnia, aby woda pojawiła się na podstawce.
Używanie nawozów mineralnych ma jedną zasadnicza zaletę: zarówno jakość jak i ilość składników potrzebnych roślinie podlega kontroli i jest dostarczana zgodnie z zapotrzebowaniem. Na rynku dostępne są preparaty w postaci płynnej oraz odżywki w aplikatorze. Świetnym wariantem dla roztargnionych będą pałeczki nawozowe, które podane raz wykazują się długotrwałym działaniem. Storczyki wykazują się akceptacją dla właściwie rozcieńczonych i przygotowanych nawozów organicznych. Po zdecydowaniu się na ten rodzaj nawozu, roślina będzie miała ułatwione pobieranie z podłoża potrzebnych jej składników. Sprawdza się on również w przypadku osłabionych roślin, pomagając im wrócić do poprzedniego stanu. Rynek obfituje w organiczne nawozy do storczyków dostępne w różnej postaci.
Oprócz dokarmiania doglebowego, istnieje także możliwość dolistnego zaspokajania ich potrzeb. Ten sposób charakteryzuje się szybszym działaniem i dedykowany jest przede wszystkim storczykom osłabionym przez szkodniki lub choroby oraz tym o nikłych systemach korzeniowych. Oprysk roztworem wodnym o niewielkim stężeniu powinien mieć miejsce w odstępach cztero-sześciodniowych. Powinno się potraktować nim liście od spodu, co wpłynie na szybsze wchłonięcie przez roślinę składników pokarmowych oraz wody. Należy pamiętać, że opryskanie storczyka w ciepłe i słoneczne dni może spowodować jego poparzenie. Nie powinno się również opryskiwać zbyt późno w ciągu dnia, gdyż wtedy roślina może nie zdążyć wyschnąć przed nocą, a to skutkuje pojawieniem się choroby grzybowej.
Bibliografia:
K. Oszkinis, Storczyki, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa
Kazimierz Mynett, Rośliny doniczkowe w mieszkaniu, wydawnictwo „Chemil”, Warszawa 1990
Storczyki z łąk i lasów. Mój piękny ogród, kwiecień 2008, str. 31-32.
