Męczennica, passiflora cielista (krwista) - opis, uprawa, wymagania i rozmnażanie

Jesteś tutaj:

Męczennica, passiflora cielista (krwista) - opis, uprawa, wymagania i rozmnażanie

3,4/5 (130 ocen)

Inne zabiegi pielęgnacyjne


Po okresie spoczynku młoda passiflora, rosnąca w doniczce, wymaga przesadzenia i przycięcia. Starszym okazom wymieniamy jedynie wierzchnią warstwę podłoża. Wszystkie pędy skracamy również pnączom uprawianym w szklarni. Na przedwiośniu, najlepiej już w lutym, należy przyciąć je za 5-8 węzłem liściowym. Jest to zarazem odpowiedni termin na cięcie sanitarne, podczas którego całkowicie usuwamy uschnięte i chore fragmenty roślin. Dodatkowy zabieg ograniczający wzrost możemy wykonać latem. W okresie wegetacji warto każdego ranka zamgławiać męczennicę, co ograniczy występowanie szkodników. Nigdy nie zraszamy okazów rosnących w pełnym słońcu – najpierw należy je ocienić.

Kwiat męczennicy cielistej

Kwiat męczennicy cielistej


Rozmnażanie


Nowe okazy gatunku pozyskujemy z nasion, które należy wysiać w ciepłym inspekcie zaraz po zbiorze. Odmiany natomiast rozmnaża się wyłącznie wegetatywnie, przez sadzonki półzdrewniałe, pobrane w pełni lata (na przełomie czerwca i lipca). Każda sadzonka powinna mieć 2-4 węzły liściowe. Usuwamy z niej wąsy czepne oraz większość liści (poza najwyższą parą) i przenosimy do doniczki wypełnionej wilgotnym, przepuszczalnym podłożem, np. piaskiem i perlitem. Młode rośliny są podatne na wysychanie, dlatego dopóki się nie ukorzenią, cieniujemy je i dbamy o stałą wilgotność podłoża oraz powietrza – najłatwiej zrobić to stosując okrycia z folii. Sadzonki, które rozpoczęły wzrost, zasilamy niewielkimi dawkami rozcieńczonego nawozu. Po 4 tygodniach należy rozsadzić je do osobnych doniczek.


Szkodniki


Wysoka temperatura w połączeniu z niską wilgotnością powietrza stwarza idealne warunki do rozwoju szkodników, które żerują na liściach i młodych pędach passiflory. Jeśli zauważymy nieproszonych gości, możemy spróbować się ich pozbyć przez regularne przecieranie liści wodą z płynem do mycia naczyń lub z denaturatem – w przypadku niewielkiej inwazji taki zabieg powinien wystarczyć. Przy silnym porażeniu konieczne mogą jednak okazać się opryski.

  • Mączliki – to białe, uskrzydlone owady, które latają wokół roślin bądź siedzą na spodach ich liści. Naturalnym wrogiem mączlików jest dobrotnica szklarniowa (Encarsia formosa), dlatego jeśli uprawiamy pnącze w szklarni, warto postarać się o jej larwy;
  • Mszyce – drobne pluskwiaki osłabiają rośliny i przenoszą wirusy. Można zwalczać je opryskami z wywaru ze świeżych bądź suszonych liści pokrzywy. Na rynku dostępne są również selektywne środki mszycobójcze, mało szkodliwe dla środowiska, np. Pirimor 500 WG;
  • Przędziorki – najpospolitsze szkodniki passiflory. Podobnie jak mączliki i mszyce żywią się jej sokiem, ale są niewidoczne gołym okiem. Jeśli na powierzchni liści zauważmy liczne żółte plamki, sięgamy po insektycydy, takie jak Nissorun 050 EC bądź Ortus 05 SC. Godne polecenia się ekologiczne metody walki z przędziorkami przy pomocy dobroczynka szklarniowego (Phytoseiulus persimilis).

 

Bibliografia

1. ABC ogrodnictwa, red. A. Bernat, Warszawa 2011, s. 321, 367, 531.
2. Dyrska M., Jak w tropikach, „Ogrody”, nr 2/2008, s. 62.
3. Galera H., Mity i legendy o roślinach, „Kwietnik”, nr 2/2002, s. 26-27.
4. Gawryś W., Pnącza o niezwykłych kwiatach, „Kwietnik”, nr 7/1995, s. 9-12.
5. Ilustrowana encyklopedia roślin, cz. 6, red. I. Sieńko-Holewa, Warszawa 2008, s. 15-16.
6. Masternak H., Zagrażają roślinom – w domu, na balkonie, w ogródku. Atlas chorób i szkodników, Warszawa 1999, s. 10, 14.
7. Męczennica: egzotyczne pnącze, „Mój Piękny Ogród”, nr 4/2005, s. 13.
8. Program Ochrony Roślin Sadowniczych 2014, red. A. Czarnocka, Warszawa 2014, s. 62-63.
9. Skalická A., Encyklopedia roślin domowych, Warszawa 1992, s. 223.
10. Wróblewska K., Barwna męczennica, „Mój Piękny Ogród”, nr 11/2009, s. 16-17.

Małgorzata Długosz


Koniecznie zobacz