- 1/3
- Następne
Zagrożenia
Kostrzewa łąkowa należy do traw szybko rozpoczynających wiosenną wegetację, dlatego nie jest szczególnie mocno narażona na zachwaszczenie. Trawie mogą natomiast zagrażać choroby, z których najczęściej występują: pleśń śniegowa, bakteryjne więdnięcie traw, mączniak prawdziwy, plamistości pochodzenia grzybowego oraz zgorzel podstawy źdźbła. Chorobom można zapobiegać uprawiając odporne lub mało wrażliwe na choroby odmiany, stosując zbilansowane i umiarkowane nawożenie oraz wysiewając nasiona traw pochodzące ze sprawdzonego źródła (nieskażone patogenami). Nie bez znaczenia jest również odpowiedni dobór stanowiska, gdyż w miejscach zbyt suchych, nadmiernie mokrych, zacienionych lub narażonych na występowanie zastoiska mrozowego, podatność kostrzewy na choroby znacznie się zwiększa.
Opis
Kostrzewa łąkowa to wieloletnia, chociaż niezbyt trwała trawa luźnokępkowa, rozwijająca wiązkowy system korzeniowy, złożony z włóknistych korzeni, dorastających do ok. 100 – 120 cm. Ponieważ jest gatunkiem ozimym, w pierwszym roku po wysiewie nie tworzy pędów generatywnych, a jedynie pędy wegetatywne. Pędy generatywne osiągają wysokość ok. 70 - 140 cm., są proste, wzniesione, gładkie i podzielone na 3 – 6 międzywęźli. W kępie rozwijają się dopiero w kolejnych latach wegetacji i jest ich zwykle znacznie mniej niż pędów wegetatywnych (ok. 5 – 15). Pędy wegetatywne są niższe, ale na roślinie rozwija się ich więcej (ok. 4 – 23). Z dolnych węzłów znajdujących się na pędach, mogą wyrastać nowe pędy i korzenie, dzięki czemu roślina łatwo rozmnaża się wegetatywnie. Liście na obu rodzajach pędów są dość długie, niezbyt szerokie (ok. 40 – 50 cm. dł. i ok. 8 mm. szer.), ciemnozielone, wiotkie i miękkie. Blaszka liściowa z wierzchu jest matowa i posiada wyraźne bruzdowanie, natomiast od spodu jest gładka i błyszcząca. Liście posiadają dobrze wykształcone ostrogi i krótkie, ścięte języczki. Pochwy liściowe są otwarte i gładkie. Wczesnym latem (VI – VI), na pędach generatywnych zaczynają rozwijać się kwiatostany. Mają postać jednostronnej wiechy właściwej (dł. ok. 10 – 20 cm.) i są złożone różnej długości gałązek. Na gałązkach znajdują się 7 – 8 kwiatowe kłoski, umieszczone po ok. 4 – 6 na dłuższych gałązkach i po 1 – 2 na krótszych. Po przekwitnięciu kwiaty przekształcają się w owoce (ziarniaki). Każdy ziarniak jest zrośnięty z plewkami i posiada na szczycie krótki, ościsty wyrostek. Nasiona mają bardzo dużą siłę kiełkowania (80 – 98%), ale muszą znaleźć się w ziemi nie głębiej niż 2 – 3 cm.
Autor: Katarzyna Józefowicz
Bibliografia:
1. „Trawy właściwości występowanie i wykorzystanie”, red. Stanisław Kozłowski, wyd. PWRiL, 2012 r.
2. „Rośliny łąkowe”, Z. Nawara, wyd. Multico 2006 r.
3. „Tereny zadarnione” Kazimierz Jankowski, Grażyna Anna Ciepiela, Joanna Jodełka, Roman Kolczarek, wyd. Akademii Podlaskiej, Siedlce 2008 r.
Zdjęcie nagłówkowe: wikipedia.org, T.Voekler, CC BY-SA 3.0
