Komonica zwyczajna - opis, występowanie, uprawa i zastosowanie

Jesteś tutaj:

Komonica zwyczajna - opis, występowanie, uprawa i zastosowanie

3,4/5 (169 ocen)

Uprawa na nasiona


Planując uprawę komonicy zwyczajnej na nasiona, należy zmniejszyć ilość wysiewanych nasion do ok. 4 – 6 kg. i zwiększyć rozstaw między rzędami do ok. 30 – 45 cm. Nasiona najlepiej zbierać z drugiego pokosu w latach użytkowania, jednak można je również zbierać już z pierwszego odrostu. Jeśli nasiona dojrzewają nierównomiernie, a pogoda jest zmienna, na zagonie można dodatkowo przeprowadzić zabieg desykacji, mający na celu podsuszenie roślin przed zbiorem (za pomocą preparatu chemicznego, którym obecnie jest Reglone 200 SL). Z 1ha. na ogół można uzyskać ok. 150 – 300 kg. nasion.


Odmiany


Obecnie w rejestrze COBORU znajduje się tylko jedna uprawna odmiana komonicy zwyczajnej – „Skrzeszowicka”. Odmiana należy do średnio wczesnych i jest odporna na mróz, suszę, niekorzystne warunki glebowe oraz choroby i szkodniki. Wysokie plony daje zwykle na dobrych, umiarkowanie wilgotnych podłożach, ale dobrze plonuje także na glebach słabszych. Zawsze musi być jednak uprawiana na stanowiskach słonecznych.

Komonica zwyczajna, pospolita, rożkowa

Komonica zwyczajna, pospolita, rożkowa


Opis


Komonica zwyczajna jest trwałą, zielną rośliną wieloletnią, tworzącą długi, dobrze rozwinięty korzeń palowy z licznymi odgałęzieniami (dł. ok. 1,5 m.) oraz sztywne, wzniesione lub pokładające się, nagie, zielone, mocno rozgałęzione łodygi, dorastające do wys. 40 – 80 cm. Na całej długości łodyg komonica rozwija liczne, pozbawione przylistków, pierzaste, niemal siedzące, pięciolistkowe liście. Pojedyncze listki są owalne lub odwrotnie jajowate, zwężone i zaostrzane na końcu oraz lekko owłosione na brzegach. Od maja do września na szczytach pędów komonica zwyczajna rozwija również gronowe, luźne kwiatostany, pod którymi znajdują się trzy małe, zielone podsadki. Kwiatostan złożony jest z 3 – 8 motylkowych, żółtych lub żółto-pomarańczowych, niewielkich kwiatów (ok. 10 – 15 mm.) z widocznym na górnym płatku ciemniejszym żyłkowaniem, które po zasuszeniu zielenieją. Kwiaty są obcopylne i owadopylne (zapylane przez trzmiele i pszczoły), ale czasami mogą być również samopylne. Po przekwitnieniu kwiaty przekształcają się w długie na 2 – 3 cm., wielonasienne strąki (owoce), wewnątrz których znajdują się małe, brązowe lub oliwkowe, błyszczące nasiona. Po dojrzeniu strąk skręca się, pęka i rozrzuca nasiona po najbliższej okolicy.

Autor: Katarzyna Józefowicz

Koniecznie zobacz