Jałowiec chiński - odmiany, uprawa i pielęgnacja

Jesteś tutaj:

Jałowiec chiński - odmiany, uprawa i pielęgnacja

3,4/5 (85 ocen)

Nawożenie


Jałowce rosnące w gruncie zasilamy kompletnym nawozem mineralnym dwa razy w roku, w kwietniu i w czerwcu. Okazy hodowane w pojemnikach nawozimy raz w roku, w maju lub czerwcu. Nawożenie iglaków należy skończyć najpóźniej w lipcu.


Podlewanie


Jałowiec chiński wymaga podlewania podczas wiosennej odwilży. Intensywne parowanie wody pozbawia rośliny zimozielone wilgoci. Jeśli nie uzupełnimy tych braków, nasze drzewka mogą uschnąć przed nastaniem wiosny.

Jałowce rosnące w gruncie są odporne na letnie braki opadów. W przypadku przedłużającej się suszy podlewamy je dużymi dawkami wody – lepiej robić to rzadziej, a obficiej. Podlewanie kontynuujemy aż do wystąpienia mrozów.

Okazy hodowane w donicach należy podlewać, gdy ziemia w pojemniku staje się przesuszona.


Rozmnażanie


Jałowca chińskiego możemy rozmnożyć przez sadzonki z piętką. Pobieramy je od września do listopada. Ostrym nożem odcinamy młody pęd razem z fragmentem pędu drewniejącego i sadzimy go w przepuszczalnym podłożu, np. w torfie zmieszanym z rozdrobnioną korą w stosunku 1:1. Wcześniej jednak trzeba usunąć z dołu sadzonki igły, by nie dotykały podłoża. Odcinamy również jej wierzchołek. Powinna być długa na 5-10 cm, zwarta i dość sztywna. Bezpośrednio przed sadzeniem warto obsypać piętkę ukorzeniaczem typu IBA lub NAA, zawierającym auksyny.

Sadzonki ukorzenią się najszybciej, jeśli umieścimy je w mnożarce. Jeżeli nie jest to możliwe, postarajmy się o kable grzewcze pod dno pojemnika oraz folię do nakrycia młodych roślin. Rozwój korzeni następuje w temperaturze powyżej 20°C.

Codziennie wietrzymy sadzonki, uchylając folię rano lub wieczorem, i regularnie je podlewamy. Ponadto raz w miesiącu warto profilaktycznie opryskać młode rośliny fungicydami Kaptan lub Rovral, by uchronić je przed wystąpieniem szarej pleśni.
Sadzonki jałowca chińskiego wytwarzają silny system korzeniowy w czasie od 3 miesięcy do 1 roku.


Choroby i szkodniki

 

  • Odglebowe choroby grzybowe – grzyby są przyczyną m.in. fytoftorozy, objawiającej się odbarwianiem igieł, a potem brązowieniem i zamieraniem całej rośliny. Porażone rośliny należy usunąć, zaś okazy sąsiadujące z nimi podlać preparatami Aliette 80 WP lub Biosept 33 SL;
  • Miseczniki i tarczniki – na pędach jałowca możemy zaobserwować długie na 2,5-8 mm wypukłe tarczki w kolorze brunatnym. Te wysysając sok szkodniki zwalczamy środkiem Actellic 500 EC;
  • Mszyce – na iglakach są trudne do zauważenia, ponieważ żerują u nasady pędów. Oznaką ich obecności jest odbarwianie i przerzedzanie się igieł. W przypadku silnej inwazji stosujemy Pirimor 500 WG, Decis 2,5 EC lub Talstar 100 EC.


Bibliografia

1. ABC ogrodnictwa, Reader’s Digest, Warszawa 2011, s. 316-317, 321, 590-591.
2. Choroby i szkodniki roślin, red. Sieńko-Holewa I., Agora SA, Warszawa 2008, s. 3, 62-63.
3. Ilustrowana encyklopedia roślin, cz. 4, red. Sieńko-Holewa I., Agora SA, Warszawa 2008, s. 78-80.
4. Kalendarz Przyrodniczy 2009, „Mój Piękny Ogród”, nr 4/2008, s. 29, 155-157.
5. Katalog roślin. Drzewa, krzewy, byliny, Agencja Promocji Zieleni Sp. z o. o., Warszawa 2006, s. 6-10, 20-22.
6. Łabanowski G., Wojdyła A., Przyczyny żółknięcia roślin iglastych, „Działkowiec” nr 5/2009, s. 62.
7. Marosz A., Rozmnażanie iglaków przez sadzonki, „Działkowiec” nr 8/2008, s. 22.
8. Ogród. Encyklopedyczny poradnik na cały rok, Warszawa 2003, s.  261, 265-266.
9. Słoneczne jałowce, „Kwietnik”, nr 1/2008, s. 58-59.
10. Syga P., Co trapi iglaki, „Kwietnik”, nr 5/2007, s. 34-35.
11. Szydło W., Dbajmy o iglaki, „Kwietnik” nr 1/2002, s. 44-46.
12. Szymczykiewicz M., W krainie iglaków, „Kwietnik” nr 11/2009, s. 25.
13. Woźniak J., Rozmnażanie roślin, Buchmann, Warszawa 2013, s. 44-48, 51-54.

Zdjecie nagłówek: wikipedia, użytkownik: Fanghong, CC BY-SA 3.0

Małgorzata Długosz
 


Koniecznie zobacz