- 1/3
- Następne
Szczepienie przeprowadzamy od 15 maja do 10 czerwca – wtedy grubość latorośli dorównuje średnicy pędów zdrewniałych. Przed zabiegiem należy przez 12 godzin moczyć zrazy w miękkiej wodzie. Następnie przycinamy je bezpośrednio pod dolnymi pąkami. Ich dolne końcówki formujemy w wydłużone kliny, górne zaś tniemy do 1,5-2 cm nad pąkami. Latorośl pospolitej odmiany skracamy do pierwszego lub drugiego węzła liściowego. Następnie nacinamy pęd wzdłuż, dzieląc go na pół. W szparę wsuwamy zraz i owijamy miejsce szczepienia folią, pomijając tylko górny pąk szlachetnej odmiany. Ostatnim etapem pracy jest odcięcie górnej części pnia krzewu, służącego nam za podkładkę.
Szczepienie przez stosowanie
Do zimowego szczepienia w ręku wykorzystuje się sadzonki pospolitych odmian winorośli. Latem, bezpośrednio po pobraniu, dołujemy zebrane w pęczki zrazy w lekkiej glebie, najlepiej pod murem o wystawie północnej. Zimą przystępujemy do pracy. Sadzonki pospolitych odmian należy skrócić do długości 20-25 cm, wykonując skośne cięcie 3 cm nad oczkiem. Następnie nacinamy pionowo górną część sadzonki. Powstałą w ten sposób szczelinę przedłużamy, przekręcając okulizak tak, by dolna część nacięcia znalazła się pod kątem 45° do górnej. Zraz powinien mieć taką samą średnicę jak podkładka i długość 5 cm. Nacinamy jego dolną końcówkę 2 cm pod oczkiem w identyczny sposób, jak podkładkę – dzięki temu uzyskamy małe kliny (języczki), które połączymy ze sobą, nakładając zraz na podkładkę. Miejsce szczepienia należy posmarować woskiem. Ustawiamy rośliny w doniczce wypełnionej piaskiem i torfem lub piaskiem i wiórkami z dodatkiem węgla drzewnego.
Nieco inaczej wygląda metoda szczepienia „w siodło” – wierzchołek podkładki wycinamy w ostry klin 3-4 cm nad oczkiem, a w dolnej części zrazu wykonujemy dwa skośne nacięcia, formując szeroką szparę 3 cm pod oczkiem. Po połączeniu pąki zrazu i podkładki powinny znaleźć się po przeciwległych stronach. Miejsce szczepienia obwiązujemy rafią i pokrywamy woskiem.
Jeśli nie dysponujemy sadzonkami pospolitych odmian winorośli, możemy szczepić szlachetne okazy na podkładkach z odsłoniętymi korzeniami. Po zabiegu przenosimy rośliny do szkółki i usuwamy wszystkie oczka z wyjątkiem górnego. Pęd, który wybije z tego pąka, uszczykujemy nad 2. liściem, a po przyjęciu się młodej winorośli usuwamy. Następnie przywiązujemy zraz do podpory.
Okazy szczepione na sadzonkach wymagają większej troski. Przez pierwsze dwa tygodnie po zabiegu powinny przebywać w szklarni, w temperaturze 30-32°C, następne 10 dni – w 28°C, a jeszcze kolejne 10 – w 20°C. Zahartowane szczepy przenosimy do nieogrzewanego pomieszczenia. Po 40 dniach wysadzamy winorośle do szkółki, okrywając górne oczka ziemią. W listopadzie będą gotowe do przesadzenia na miejsce stałe.
Bibliografia
1. Mika A., Szczepienie i inne metody rozmnażania roślin sadowniczych, Warszawa 2014, s. 89-90, 100.
2. Myśliwiec R., Przeszczepianie winorośli, „Działkowiec”, nr 6/1997, s. 22-23.
3. Myśliwiec R., Sami rozmnażamy winorośl, „Działkowiec”, nr 11/2006, s. 32-33.
4. Myśliwiec R., Winorośl w ogrodzie, Warszawa 2006, s. 19-32, 47-49.
5. Leroch H., Rozmnażanie winorośli nie jest trudne, „Ogólnopolski Tygodnik Rolniczy”, nr 43/2010, s. 48-49.
6. Lisek J., Rozmnażanie winorośli, „Działkowiec” 11/2012, s. 54.
7. Lisek J., Winoroślowy ogród dla początkujących, „Działkowiec” 3/2009, s. 44-46.
8. Le Page R., Retournard D., ABC rozmnażania roślin przez sadzonki, Warszawa 2006, s. 107.
9. Prat J.-Y., Retournard D., Szczepienie drzew i krzewów owocowych i ozdobnych, Warszawa 2011, s. 293-296.
10. Winorośl na winogrona i do ozdoby, „Kwietnik”, nr 9/2007, s. 58-59.
Małgorzata Długosz
