- 1/2
- Następne
Wśród przedstawicieli rodzaju Thuja spotykamy zarówno olbrzymy, osiągające ponad 10 m, jak i miniatury o wysokości ledwie przekraczającej 1 m. Ta niezwykła różnorodność sprawia, że pytanie: „jak gęsto sadzić tuje?” nie należy do łatwych. Dlatego warto poznać kilka podstawowych wskazówek, które pozwolą nam zapobiec zbytniemu zagęszczeniu żywotników.
Zastosowanie odmian
Tuje należą do najbardziej uniwersalnych drzew iglastych. Z żywotników olbrzymich i nibyolbrzymich, takich jak ‘Smaragd’ lub ‘Aureospicata’, można tworzyć wysokie żywopłoty i szpalery (6-10 m wysokości), choć w przydomowych ogrodach częściej spotyka się je w roli soliterów. Do sadzenia w pobliżu domu lepiej nadaje się żywotnik zachodni, rosnący znacznie wolniej. Większość jego odmian osiąga 3,5-5 m wysokości, a ‘Brabant’ i ‘Ellwangeriana’ stanowią świetny materiał na żywopłoty formowane, ponieważ dzięki cięciu silnie się zagęszczają. Na żywopłoty nieformowane i szpalery poleca się odmiany stożkowe i kolumnowe, takie jak ‘Aurescens’, ‘Columna’, ‘Europe Gold’ czy żółty ‘Spiralis’. Jeśli decydujemy się na niski (do 1,5-2 m) żywopłot swobodny, doskonałym wyborem będą kuliste ‘Golden Globe’, ‘Hoveyi’ bądź ‘Little Champion’. Odmiany żywotnika zachodniego można sadzić również w grupach i na rabatach pokrojowych, gdzie stworzą efektowne kompozycje z żywotnikami wschodnimi. Do tej grupy zaliczamy tuje o pokroju jajowatym lub jajowato-stożkowym, takie jak intensywnie zielona ‘Justynka’, ‘Nana Aurea’ o barwie zielonożółtej lub złociste ‘Elegantissima’ i ‘Pyramidalis Aurea’. Odmiany te można uprawiać również w formie żywopłotu swobodnego, choć nie będzie on tak gęsty jak w przypadku tuj zachodnich.
Rozstawa w grupie
Gęstość sadzenia tuj ma ścisły związek z celem, jaki nam przyświecał, gdy zdecydowaliśmy się na ich kupno. Okazy sadzone w grupach powinny być od siebie oddalone przynajmniej o połowę maksymalnej rozpiętości pędów, w przeciwnym razie będą ze sobą konkurować o przestrzeń, światło i składniki pokarmowe. Najczęściej sadzi się młode, niewyrośnięte jeszcze drzewka, dlatego planując ich rozstawę trzeba dowiedzieć się, jaka jest docelowa wielkość odmian, do których należą.
Rozstawa w żywopłocie
W żywopłocie swobodnym rozstawa powinna być dostosowana do naturalnego pokroju dorosłych drzew. Rośliny przeznaczone na żywopłot formowany sadzimy znacznie bliżej siebie. Aby uzyskać gęstą ścianę z niższych tuj o pokroju kolumnowym lub stożkowym, sadzi się 3-4 drzewka na 1 m bieżący. Odległość zalecana dla wysokich odmian wolno rosnących, takich jak tuja nibyolbyrzmia czy wysokie żywotniki zachodnie, wynosi 60 cm. Przedstawicieli szybko rosnących żywotników olbrzymich warto rozlokować nawet co 90 cm. Niezwykle istotne jest, by sadzić młode, zdrowe drzewka o równomiernym wzroście i jednakowo silnych systemach korzeniowych. Jeśli w rzędzie trafi się okaz mniejszy i słabszy, zostanie on zagłuszony. Przy zakładaniu żywopłotu nie istnieje problem zbyt dużego zagęszczenia pędów – uformowanie zwartej ściany, wspomagane corocznym cięciem, jest celem prowadzenia tej formy. czytaj dalej...
