- 1/3
- Następne
Konstrukcje oraz elementy stalowe narażone są na niszczące oddziaływanie środowiska chemicznego i elektrochemicznego. Jest to niebezpieczne głównie ze względu na utratę właściwości mechanicznych i użytkowych. W związku z tym wymagane jest podjęcie należytej ochrony, którą dają farby antykorozyjne.
Korozja, a środowisko
Proces korozji jest procesem dotkliwie niszczącym powierzchnię materiałów. Metal pod wpływem działania czynników zewnętrznych utlenia się i powstają tlenki. Korozja objawia się powstaniem patyny, a następnie rdzy. Należy zatem zadbać, aby nie doszło do niszczenia powierzchni stalowych.
Degradacja zachodzi w różnym stopniu. Uwarunkowane jest to szeregiem czynników, z których podstawowy stanowi środowisko. Norma PN-EN ISO 12944-2 klasyfikuje środowiska i podaje tzw. kategorie korozyjności atmosfery, dzięki którym możliwe jest określenie stopnia negatywnego oddziaływania.
Przykładowo bardzo małą korozyjność (C1) wykazują wnętrza ogrzewanych budynków z czystą atmosferą. Chodzi tutaj o biura czy szkoły. Atmosfery miejskie to średnia kategoria korozyjności (C3), której wewnętrzne środowiska stanowią zakłady spożywcze czy pralnie. Warto nadmienić tutaj, że powietrze w tego typu pomieszczeniach produkcyjnych jest zanieczyszczone.
Z pewnością korozja najprędzej będzie rozwijała się w obszarach przemysłowych i przybrzeżnych, gdzie występuje duże zasolenie. W związku z tym ochrona obiektów w takim środowisku powinna być największa.
W zależności od kategorii korozyjności atmosfery oraz innych negatywnych czynników można zdecydować się na jeden z trzech typowych systemów malarskich.
Norma PN-EN ISO 12944 podaje następujące okresy trwałych prac malarskich:
• krótki (L) – okres od 2 do 5 lat;
• średni (M) – okres od 5 do 15 lat;
• długi (H) – okres powyżej 15 lat.
W związku z tym należy wybrać taką farbę antykorozyjną, która będzie dostosowana do środowiska oraz zaplanowanych prac renowacyjnych.
Farby podkładowe czy emalie bez podkładu?
Bardzo często decydujemy się na pomalowanie metalowych elementów farbami podkładowymi. Wystarczy jedna warstwa, aby możliwe było znacznie bardziej dokładne zabezpieczenie przed korozją powierzchni stalowych, żeliwnych czy stalowych ocynkowanych. Na tego typu podkłady stosujemy następnie farby ftalowe, chlorokauczukowe lub ftalowe modyfikowane. W zależności od przeznaczenia elementu, środowiska i własnych upodobań możliwe jest dokonanie wyboru odpowiedniego koloru. Farby antykorozyjne podkładowe mają najczęściej kolory: szare, białe, żółte, a także czerwone oraz czarne. Tego typu farby mogą także tworzyć czasowe powłoki zabezpieczające, w formie jednej lub dwóch warstw.
Znacznie bardziej wygodne pod względem ilości i czasu przeprowadzanych prac są antykorozyjne emalie bez podkładu. W związku z tym przed ich nałożeniem nie trzeba uprzednio stosować farb gruntujących czy podkładowych. Emalie antykorozyjne nadają się do zastosowania zarówno we wnętrzach budynków jak i na zewnątrz, gdzie bezpośrednio narażone są na agresywne oddziaływanie środowiska. To, że emalie antykorozyjne nie wymagają podkładu wiąże się z tym, iż muszą być nakładane w co najmniej dwóch warstwach w celu zapewnienia należytej ochrony metalu. Niewątpliwą zaletą bezpokładowych emalii zabezpieczających jest możliwość osiągnięcia różnych efektów wizualnych. Najczęściej występują one w odsłonie metalicznej, z połyskiem lub z tzw. efektem młotkowym. Z pewnością charakteryzują się znacznie większą gamą kolorystyczną w porównaniu z antykorozyjnymi farbami podkładowymi. czytaj dalej...
