- 1/5
- Następne
Temperatura - jak już wcześniej wspomniano echmea wymaga ciepłego pomieszczenia (16) 18- 24 (27) °C.
Nawożenie – raz na 3 - 4 tygodnie, płynnym nawozem wieloskładnikowym, charakteryzującym się niewielkim stężeniem. Możemy zastosować także specjalną odżywkę dla bromeliowatych. Rozcieńczony nawóz wlewamy do rynienki, choć można także na podłoże.
Podlewanie i wilgotność powietrza – echmea to tropikalna roślina, wymagająca odpowiedniej wilgotności powietrza i podłoża, dostosowanej do temperatury pomieszczenia, w którym uprawiana jest dana roślina. Im wyższa temperatura tym potrzeby rośliny pod tym względem wzrastają. Wówczas wymaga nie tylko podlewania, ale także częstego zraszania. Niskie temperatury wymagają obniżenia częstotliwości podlewania, gdyż w takich warunkach bardzo łatwo o zagniwanie rośliny.
Do podlewania wykorzystujemy wyłącznie miękką wodę, odwapnioną, deszczówkę czy też przegotowaną i odstaną. Nie powinna być zimna, najlepiej w temperaturze otoczenia. Podłoże utrzymujemy stale, delikatnie wilgotne. Wodę nalewamy do rozety, tak aby przelewająca woda nasączyła także podłoże. W rozecie woda może stać do trzech tygodni nie dłużej. Po tym czasie opróżniamy rozetę i wlewamy świeżą wodę.
W przypadku uprawy rośliny na konarze, pamiętajmy o częstym zraszaniu rośliny.
Echmea charakteryzuje się dużą tolerancyjnością i potrafi się dostosować do mniej przychylnych warunków. W zbyt gorącym pomieszczeniu także nie obędzie się bez częstego zraszania. Wilgotność powietrza można także zwiększyć ustawiając roślinę na podstawce, wypełnionej keramzytem oraz częściowo wodą, ale w takiej ilości, aby nie sięgała dna doniczki.
Pozostałe zabiegi pielęgnacyjne – jeżeli kwiatostan przestaje być dekoracyjny, a wręcz zaczyna szpecić, można go odciąć przy samej podstawie.
Echmea - kwiat
Rozmnażanie
Mimo że możliwe jest rozmnażanie tych roślin z nasion, to jednak w uprawie amatorskiej zazwyczaj nie jest ono stosowane, gdyż jest bardziej kłopotliwe, a poza tym na kwitnące rośliny należy czekać kilka lat.
Jeżeli jednak zdobędziemy nasiona należy je wysiać wiosną, w ciepłe podłoże, którego temperatura wynosi minimum 25°C.
W przypadku tej rośliny, najprościej rozmnożyć ją wegetatywnie, poprzez rośliny potomne (odrosty), które achmea wydaje w trakcie powolnego zamierania. Gdy pojawią się nowe sadzonki nie śpieszmy się z ich odłączeniem. Poczekajmy aż dana sadzonka podrośnie, najlepiej osiągnie wielkość odpowiadającą połowie wielkości rośliny matecznej. Wówczas wytworzy dłuższe korzenie, dzięki temu szybciej zaaklimatyzuje się w nowym podłożu.
Choroby i szkodniki
Echmea nie należy do roślin podatnych na szkodniki, wręcz przeciwnie, wydaje się być dość odporną na tego typu problemy. Nie mniej jednak, jak roślinie zafundujemy mało przychylne warunki do rozwoju, zwłaszcza zbyt suche stanowisko, to w osłabieniu i w sprzyjających warunkach, może pojawić się dobrze wszystkim znana mszyca. Przy jej zwalczaniu, warto skorzystać z domowych sposobów. Jednym z nich jest zastosowanie roztworu szarego mydła z wodą. Nie chemiczne sposoby zwalczania szkodników, pomogą także przy pozbywaniu się wełnowców i tarczników. W ostateczności można zastosować środki ochrony roślin, postępując zgodnie zaleceniami producenta preparatu.
Egzotyczna echmea, nie znosi zbyt mokrego podłoża i bardzo szybko dochodzi do zgnilizny. Należy pamiętać, że roślina jest epifitem o słabo rozbudowanym systemie korzeniowym. Zgniliźnie ulega rozeta, a także kwiatostan.
Należy zaznaczyć, że zgnilizna to nie zamieranie rośliny, które następujące po jej przekwitnięciu. Jeżeli echmea już przekwita, liście i kwiatostan zamierają, a wokół rośliny pojawiają się młode rośliny potomne.
Uprawa powinna odbywać się w warunkach jak najbliższych tym naturalnym. Z pewnością nie będziemy w stanie w pełni sprostać wymaganiom rośliny, ale starajmy się sprostać przynajmniej podstawowym wymaganiom, dzięki czemu unikniemy wielu problemów.
Zbyt niska wilgotność powietrza i podłoża oraz wysoka temperatura przełoży się na podsychanie rośliny. Zwiększając wilgotność podłoża zachowajmy umiar, podobnie przy obniżaniu temperatury, gdyż w chłodnych warunkach i znacznej wilgotności bardzo łatwo o wspomnianą wcześniej zgniliznę i utratę oryginalnego kwiatostanu.
Pięknie wybarwione rośliny uzyskamy w widnych pomieszczeniach, dlatego też jeżeli zaobserwujemy słabe wybarwienie rośliny, to jest duże prawdopodobieństwo, że echmea ma po prostu za ciemno.
Echmea (Aechmea)
Zastosowanie
Echmea jest niezwykle oryginalną rośliną ozdobną, zasługującą na pojedyncze wyeksponowanie, pięknie zaprezentuje się jako soliter w widnym pomieszczeniu, szczególnie w nowoczesnych wnętrzach.
Przy trafnie zaaranżowanej kompozycji, echmea doskonale prezentuje się także w grupie. Z pewnością dobrym towarzystwem dla niej będą rośliny o dekoracyjnych liściach, zwłaszcza epifity. W takim towarzystwie możemy pokusić się o uprawę rośliny na gałęzi. Liczne towarzystwo sprawi, że zyskamy namiastkę tropikalnej rzeczywistości. Taka uprawa nie jest trudna, choć wymaga szczególnej uwagi, aby nie doprowadzić do przesuszenia roślin. Echema uprawiana na specjalnym konarze, musi mieć odpowiednio zabezpieczoną bryłę korzeniową. Świetnie sprawdza się mech torfowiec, którym otulamy korzenie, obwiązujemy i w takiej formie umieszczamy w wgłębieniu na konarze.
Uwagi końcowe
Spośród wielu gatunków rodzaju Aechmea, echmea wstęgowata wciąż króluje i należy do najczęściej spotykanych roślin ozdobnych z rodziny bromeliowatych. Poza nią zwróćmy uwagę na inne gatunki rodzaju, również dekoracyjne, ale jak na razie ustępujące miejsca swojej „siostrze”.
Grzegorz Bogucki
